ตอนที่24.พิพิธภัณฑ์แห่งวาติกัน Musei Vaticani ; Cappella Sistina โบสถ์น้อยซิสทีน กำเนิดอาดัมจนถึงคำพิพากษาครั้งสุดท้าย
XXV.Musei Vaticani ; Cappella Sistina
จังหวะพอดีนกบินผ่าน
ก่อนเข้าห้องราฟาเอล
....พวกเราคงเคยได้ยินเรื่องราวการเขียนรูปบนเพดานหรือนอนเขียนรูปเพดานโดยต่อนั่งร้านขึ้นไปเป็นสิบปีของ Michelangelo Buonarroti กันมาบ้าง และที่นี่คือสถานที่ที่เป็นเรื่องราวของศิลปินผู้ยิ่งใหญ่คนนี้
จากห้องของราฟาเอลอันวิจิตรตระการตา ต่างคนต่างเดินไปบนทางแคบๆเลี้ยวไปมา เป็นบันได ลงต่ำไปเรื่อย ทางที่แคบเลี้ยวไปมานี้ทำให้ผู้เข้ามาดูต้องเดินแถวเรียงหนึ่ง ระหว่างที่เดิน ก็มีป้ายสั่ง ให้ปลดอาวุธเป็นระยะๆ อาวุธนั้นคือกล้องถ่ายรูป
ในวาติกันนี้ทุกห้อง(ที่เปิด)ถ่ายรูปได้หมด ยกเว้น Sistina หรือโบสถ์น้อยซิสทีน และที่นี่คือแม่เหล็กของพิพิธภัณฑ์ที่วาติกัน พิพิธภัณฑ์ที่มีคนดูทุกวันเฉลี่ยสองหมื่นถึง สองหมื่นห้าพันคนต่อวัน
Cappella Sistina หรือ Sistine Chapel หรือโบสถฺน้อยซีสทีน เมื่อเดินเข้าไปใน พื้นที่ของโบสถ์ก็ถือว่าใหญ่ แต่ก็ไม่ถึงกับมากมายกว่าโบสถ์ปกติในโรม แต่ผลงานอันมหัศจรรย์ของศิลปินเอก Michelangelo Buonarroti แม้ใครไม่มีความรู้ทางศิลปะมากนักก็คงพอได้ยินชื่อ Michelangelo หรือแม้แต่พอจะเคยเห็นรูปพระเจ้าเอานิ้ว(กำลังจะ)แตะกับนิ้วของ อาดัมในรูปกำเนิดอาดัม Creation of Adam
มองอดัมกับพระเจ้าแทบไม่เห็นเพราะอยู่ไกลมาก
และรูปนั้นก็อยู่ที่นี่ตรงหน้าผมนี้ เพียงแต่ไกลมุมมองทางสายตาพอสมควร มีเจ้าหน้าที่สามสี่คนคอยต้อนผู้คนลงระดับทีเปลี่ยนของช่วงทางเข้า จริงๆดูเหมือนจะเข้ามาจากด้านหลังของโบสถ์เพราะมีเวทีอยู่ แต่เอาล่ะก็ไม่มีใครสนใจตรงนั้นดอก และทุกคนแหงนหน้ามองดูเพดาน ชิ้นงานอันมหัศจรรย์ เมื่อเรามองรายละเอียดไม่ได้สิ่งที่เห็นจึงเป็นภาพรวม บรรยากาศ อารมณ์ มิติ ขนาด ความจริง และจิตวิญญาณของแอนเจลโลที่ใช้เวลาร่วมสิบสี่สิบห้าปีรังสรรค์ชิ้นงานอยู่ตรงนี้ พื้นที่ในโบสถ์เต็มไปด้วยผู้คนยืนกันอยู่ค่อนข้างแน่นมีเสียงจอกแจกอยู่หึ่งๆ ของนักท่องเที่ยวที่ยืนเกือบเบียดกันทั้งพื้นที่โบสถ์
.
พื้นที่ทั้งหมดของโบสถ์
มหัศจรรย์
มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเหมือนละครไทยว่า Michelangelo ปกตินี่แกเป็นเซียนงานประติมากรรม เป็นที่ริษยาของบรรดาศิลปินในยุคเดียวกันและโดยเฉพาะที่ทำงานอยู่กับวาติกัน จึงยุยงวาติกันให้แกวาดรูปที่ห้องนี้ทั้งๆที่แกไม่ได้เชี่ยวชาญทางด้านจิตรกรรมเลย ด้วยหวังจะหักหน้าให้ได้เสียเกียรติยศตาม pattern ของนางอิจฉา เพราะวาติกันแกชื่นชม Michelangeloมาก (ถึงตรงนี้เราก็ไม่รู้ว่านางอิจฉานี่จะเป็น ก๊วน ราฟาเอลหรือเปล่า บทละครน้ำเน่านี่ไม่ต้องให้รายละเอียดครบถ้วนก็ได้) กี่ยุคกี่สมัยกี่วัฒนธรรมเรื่องราวเหล่านี้ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงพล้อตเรื่องเลย
แล้วนางเอกบ้านทรายทองของเราก็ต้องใช้เวลาอยู่ที่โบสถ์น้อยซิสทีนนี้ประมาณสิบห้าปีเพื่อพิสูจน์ตัวเอง แกต้องนอนวาดรูปอยู่บนเพดานสูงใหญ่นั้นในโบสถ์นี้สิบปีและมาเขียนด้านสกัดหรือด้านหน้าโบสถ์ในเกร็ดซุบซิบนี้ยังแต่งเติมให้นางเอกของเราน่าสงสารขึ้นอีกด้วยบอกว่าแกเขียนอยู่คนเดียว น่าสงสารจริงๆ
.
ไปถ่ายเองก็ไม่มีทางเก็บได้ละเอียดขนาดนี้
.....ถ้าละครไทยเรื่องนี้เป็นความจริงหรือใกล้เคียง ปัจจุบันนี้วิญญาณแกคงอยู่ในรูปเขียนนี้ของแกบนเพดานด้วยมีจิตผูกพันกันมานาน และย้อนกลับเฝ้ามองวาติกันและเจ้าพวกนักท่องเที่ยวทั้งหลาย ที่ต่างมาแหงนดูผลงานและบรรยากาศของอดีตความเป็นไปของแก
.
Last Judgement ขอบคุณรูปจากเว็บไซท์
เขียนอยู่บนผนังสกัดของ Sistina หรือ Sisteen
จริงๆที่ฝาผนังก็มีและโดยเฉพาะฝาผนังทางเข้า ซึ่งเป็นรูปใหญ่โตมากและโด่งดังมาก คือคำพิพากษาครั้งสุดท้าย Last Judgement อันนี้ Michelangelo ตามรูปบนสุดของบทความ แกก็เป็นคนเขียน ถ้าจำไม่ผิดแกจะเขียนอยู่สี่ปีหลังจากที่งานบนเพดานแกเสร็จแล้ว ช่วงที่แกเขียนเสร็จ คงต้องปรับศูนย์อยู่พักหนึ่งกระมังเพราะแกนอนเขียนมาเป็นสิบกว่าปี
ผนังรอบด้านในระดับต่ำยังมีงานเขียนเป็นห้อง ห้องของปรมาจารย์อีกหลายท่าน Raphael, Bernini, Sandro Botticelli และเมื่อเราเห็นของจริงเห็นขนาดและความละเอียดละออ เราก็จะรู้ว่าปรมาจารย์หรือเซียนนั้นเป็นเช่นนี้เอง
ขอบคุณรูปจากเว็บไซด์วาติกันและหนังสือ
โคลงชมวัดฝรั่ง
2555-2564
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
