ตอนที่25.บันไดแห่งจิตวิญญาณ Spiritual Staircase in Vatican Museum
..
....
.......บันได เวียนที่วาติกันนี่เป็นสิ่งลือชื่อกล่าวถึงกันมานาน สร้างในราวปีคศ.1505 ชื่อภาษาฝรั่งฟังดูน่าสนใจดี Spiritual Staircase "บันไดแห่งจิตวิญญาณ" หรือมีอีกชื่อว่า Bramante Staircase ตามชื่อผู้ออกแบบ วาติกันนี่ดีจังให้เกียรติกับผู้ออกแบบและศิลปิน ถ้าทำงานสายนี้อยู่เมืองไทยไม่มีหรอกโดยเฉพาะสายราชการ แต่ดูไสตล์งานเหมือนหนังวิทยาศาสตร์ยุคประดิษฐเครื่องจักรไอน้ำ อย่างเขาเรียกว่า Steampunk กลับมาที่จิตวิญญาณฟังดูน่าเลื่อมใสจะดูราวจะเป็นชีวิตที่หมุนวนตามรูปทรงของสถาปัตยกรรม
และที่นี่ถือเป็นบันไดเวียนที่ถูกถ่ายรูปมากที่สุดในโลกอีกสถิติหนึ่ง(ฝรั่งเขาพูดว่าอย่างนั้น) ซึ่งอาจจะจริงเพราะผมมีรูปชุดนี้เกือบ100รูปในมุมต่างๆจากการมาครั้งนี้ จริงๆตัวพื้นที่ไม่ได้เป็นบันไดทั้งหมดแต่บางช่วงเป็นทางลาดลงมาเรื่อยๆมีช่วงกระตุกเปลี่ยนระดับขั้นเป็นจังหวะประมาณสองถึงสามช่วงขั้นมาตราฐานทีหนึ่ง และเป็นทางออกจากพิพิธภัณฑ์ โดยเฉพาะที่ออกจากห้องซีสทีน จากห้องและตัวบันไดดูสไตล์จะเป็นภาพแบบหนังวิทยาศาสตร์โบราณๆหน่อยสไตล์นี้เป็นงานออกแบบรุ่นหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ซึ่งมาปรับปรุงต่อจากรุ่นแรกอีกที มีรูปถ่ายในเว็บไซท์มากมาย ลองไปเปิดดูเพิ่มก็ได้ครับ
......ผมเก็บรูปในมุมที่ดีดีไว้ใน pinterest หลายรูป ศึกษามาก่อนไปว่าเขาน่าจะถ่ายกันส่วนใหญ่ที่ที่มุมและจังหวะไหน เสียดายสองอย่างคือไม่ได้เอาไวด์แองเกิ้ลมาแต่เอามาก็คงจะบิดเบือนใากเกิน และแสงในพิพิธภัณฑ์เป็นแสงช่วงประมาณบ่ายโมงจึงส่องมาจากสกายไลท์เพดานด้านบนตรงๆยังไม่นุ่มตา ผมใช้เวลาประมาณเกือบชั่วโมงถ่ายรูปบันไดเวียนนี้หมดไปประมาณ 90 กว่ารูปก็ยังได้ไม่ค่อยถูกใจ ดูแสงสว่างในมุมมองที่ชั้นล่างจะนิ่มนวลกว่า ถ้าใครมาเพื่อถ่ายรูปลองมาตอนบ่ายแก่ ดีกว่าด้วยเพราะคนไม่แน่นมาดูพิพิธภัณฑ์ก่อนและมาเก็บรูปบันไดนี้จะเป็นช่วงสักประมาณห้าโมงเย็น*พอดี*
ช่วงที่ไปเป็นหน้าร้อนกว่าจะมืดก็ประมาณสามทุ่ม
.....
....
....
อารมณ์แนวหนังวิทยาศาสตร์แบบ คศว18-19
...
ลวดลายเหล็กหล่อนอกจากเครือเถาใบไม้ดอกไม้ยังมีรูปนกอินทรี
ผม ปรับซูมไวด์ที่ต้นทางสุดคือ 18มม.ยังได้มุมที่กว้างไม่พอใจ และเช่นเดียวกันกับที่พาเทนนอนเจ้าสถาปัตยกรรมวงกลม แนวนี้ถ่ายด้วยไวด์เท่าไรก็ไม่เคยพอสักที กลับมาที่Spiritual Staircase หรือบันไดแห่งจิตวิญญาณนี้ เป็นต้นแบบของบันไดและสถาปัตยกรรมอีกหลายอย่างยิ่งสถาปัตยกรรมรุ่นหลังปี1900เป็นต้นมา มีแนวโน้มที่จะพลิกหนีสถาปัตยกรรมเส้นตรงหรือห้องรูปกล่องหรือบางทีเราเรียกมันว่ารูปทรงเรขาคณิต จากในอดีตเข้าสู่สถาปัตยกรรมแบบธรรมชาติ เนื่องจากที่เรามีเทคโนโลยี่มากขึ้นในการออกแบบโครงสร้างอาคารเราสามารถสร้างรูปทรงใดใด(เกือบ)ตามใจปรารถนาในรุ่นหลังๆ
.....เคยมีคำกล่าวของบิดาแห่งงานสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ แฟรงค์ ลอยด์ไรท์ (ทำนองนี้เพราะไม่ได้ใช้ความจำ) "ไม่มีเส้นตรงในธรรมชาติ" และบันไดเวียนก็ถือเป็นสิ่งประดิษฐทางสถาปัตยกรรมสมัยโบราณ ที่ทำให้เราเห็นความต่อเนื่องงานสถาปัตยกรรมกับธรรมชาติได้ ในแต่ละมุมมองของงาน เราจะเห็นความแตกต่างกันตลอด (จริงแล้วในระดับจิตวิญญาณรูปเรขาคณิตก็เช่นเดียวกัน) เกลียวของบันไดในสามมิติเป็นเช่นเดียวกับรูปทรงธรรมชาติหลายรูปทรง และเป็นเป็นรูปทรงคาสสิคของพื้นฐานธรรมชาติตั้งแต่หอยนอติลุส ดอกไม้ ยีนส์ กระทั่งถึงรูปทรงของดาราจักร จักรวาลอันกว้างไกล เช่นความคิดของมนุษย์หรือความเป็นโลกหรือกรรมะ จากที่ไม่มีจุดเริ่มต้นไม่มีจุดสิ้นสุด มันเวียนไปหมุนไปมันต่อเนื่องและเสมือนว่ามันไม่ยอมหยุดและไม่มีวันหมดสิ้น ยิ่งถ้านักคณิตศาสตร์ลองมาจับรัศมีของโค้งต่างๆในธรรมชาติแล้วจะเห็นว่ามันจับกระบวนอะไรไม่ได้เลย
.....จากนั้นเราลองกลับมาดูรูปบันไดเวียนนี้กันต่ออีกครั้งไหมครับ จักรวาลเราก็เป็นเช่นนี้และสังสารวัฎฎของพวกเราก็เป็นเช่นนี้ แม้แต่วิถีของจิตของพวกเรา
....
...
....
....
.....
.....
ทางแก้ว
โคลงชมวัดฝรั่ง
๒๕๕๕-๒๕๖๔
...
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
