🌵I am Sick🌵
😷ฉันป่วย ตอนที่ 2😷
🙏สวัสดีค่ะกลับมาเจอกันอีกในตอนที่สองนะคะ กับเรื่องเล่าจากชีวิตจริงในมุมต่างๆ สาเหตุที่ทำให้เกิดโรคที่เรียกว่า phobia โรคกลัว หรือ Philophobia โรคกลัวความรัก
บทความบทนี้ถึงแม้จะเล่าจากชีวิตจริงของคนๆหนึ่ง ก็ไม่อยากให้ผู้อ่านเก็บมาเครียดตาม ฉนั้นก็ให้คิดซะว่าอ่านนิยายไปก็แล้วกันนะคะ
cr. ภาพจาก facebook
เอาละค่ะ บทความแรกเราได้เล่าถึงสาเหตุของโรคไปแล้ว บทนี้เรามาพูดถึงอาการของโรคกันค่ะ
❤อาการของผู้ป่วยเป็นโรคฟิโลโฟเบีย❤ (Philophobia)
❤1. ทนรับกับความรู้สึกหวั่นไหว ทั้งจากตัวเองหรือจากผู้อื่นไม่ได้ จนเครียด
🌵อาการที่ว่าทนรับกับความรู้สึกหวั่นไหวไม่ได้นั้น สำหรับฉันมันก็มีมาเรื่อยๆ เมื่อก่อนฉันคิดว่ามันคือการตกหลุมรักเข้าอย่างจัง หรือที่ปัจจุบันเรียกว่าคลั่งรัก แต่เมื่อมองย้อนหลับไปหรือบางครั้งที่เกิดขึ้นกับปัจจุบันของฉันนั้น ฉันถึงได้รู้ว่ามันแปลก
ฉันเองก็คนๆนึงที่มีความรู้สึกเหมือนกับคนทั่วๆไป เมื่อเจอคนที่ชอบมากๆ ก็จะประหม่า ทำตัวไม่ถูก
แต่ลึกๆแล้ว ฉันเก็บมันไปเครียดตลอด ฉันกลัวว่าสิ่งที่ฉันรู้สึกชอบ มันจะกลายเป็นความรู้สึกรัก
"ฉันจะไม่รัก"เสียงในหัวของฉันจะคอยบอกเสมอว่าฉันจะรักไม่ได้ "อย่าไว้ใจเขา"
" อย่าบอกชอบเขา"
"อย่าเข้าใกล้เขาเกินไปนะ"
"อย่าให้เขาเข้าใกล้นะ"
ฉันเหมือนเป็นคนสองคนที่อยู่ในร่างเดียวกัน พูดกับตัวเองเสมอราวกับคนเสียสติ☺
ฉันทนไม่ได้หัวใจฉันเต้นเร็วขึ้นเมื่ออยู่ใกล้คนที่ชอบ ฉันจะรู้สึกเหนื่อยหอบ คอแห้งทุกครั้ง มันทำให้ฉันไม่มีความสุขเอาซะเลย
สิ่งที่หลายคนคิดว่าจะต้องมีความสุขมากๆแน่เมื่อได้อยู่ใกล้คนที่ชอบ ฉันเองกลับไม่รู้สึกแบบนั้น ยิ่งนานวันฉันก็ยิ่งแปลกมากขึ้นเรื่อยๆ จากสิ่งที่คิดว่าจะเป็นความสุข กลับทรมาน หลายครั้งเมื่อเกิดความชอบใครสักคน ฉันจึงได้แต่มองเขาอยู่ไกลๆ
หรือถ้าหากคนๆนั้น เป็นคนที่ฉันไม่ชอบ เมื่อไหร่ที่เขาแสดงออกว่าชอบฉัน ฉันจะเดินหนีและถอนตัวออกจากตรงนั้นทันที
❤2. ปิดโอกาส ไม่เปิดใจกับใคร มักห้ามใจตัวเอง และปฏิเสธความสัมพันธ์ที่จริงจังกับใคร
🌵 อย่างที่เล่าไปแล้วในข้อแรก ฉันจะปฏิเสธความสัมพันธ์ทันทีที่เจอคนมาชอบ ฉันเลือกที่จะปิดโอกาสตัวเองในทุกๆด้าน เพราะความกลัว
ถามว่ากลัวอะไร "กลัวใจ" ฉันกลัวใจตัวเอง
ฉันกลัวว่าฉันจะตกหลุมรักใครสักคนจนปีนขึ้นมาไม่ได้ ข้างในตัวฉันจะบอกเสมอว่า "ยังไม่พร้อม ฉันยังไม่พร้อมกับความรัก"
หลายคนคงไม่เชื่อ ปีนี้ที่ฉันเขียนบทความคือปี 2564 ตอนนี้ฉันอายุ 28 ปีเต็มแล้ว ไม่เด็กแล้วนะ อย่างน้อยๆฉันก็แยกคนดีคนชั่วออกแล้วล่ะ555
🤫คุณรู้ไหมว่าฉันยังปักตะไคร้ได้นะ☺
ให้ตายสินี่มันสมัยไหนแล้ว ยังมีคนแบบฉันอยู่บนโลกนี้นะรู้ไหม
ในโลกยุคพัฒนา ยุคสมัยที่เปลี่ยนไป การมีสัมพันธุ์ลึกซึ้งถือเป็นเรื่องปกติ ไม่ถือเป็นเรื่องลามกหรือน่าอายจนเกินไป อย่างที่บอกเมื่อเวลาเปลี่ยนเราก็ต้องเปลี่ยน ฉันเองก็อยากเปลี่ยน หากแต่ว่าฉันเองก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
ฉันจะกลัวเสมอที่มีคนเข้ามา ฉันตัดขาดทุกความสัมพันธ์ ฉันตัดขาดได้แม้กระทั้งเพื่อนตัวเอง ฉันปิดทุกๆโอกาสเพื่อที่จะไม่ให้ใครเข้าใกล้ฉันได้ นั่นจึงไม่แปลกเลยที่ฉันจะยังโสดมาจนถึงทุกวันนี้
เหตุผลที่ฉันกลัว ฉันเองค้นหาที่มาของมันได้แล้วและจะค่อยๆเล่าให้ฟังในบทต่อๆไป
❤3. หลีกเลี่ยงการอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่มีแต่คู่รักหรือฉากหวานซึ้ง
🌵 คุณรู้ไหมฉันไม่ชอบอะไรบ้าง555 ฉันไม่ชอบอยู่ในที่ๆหวานจนเลี่ยน ฉันไม่ชอบเห็นคนรักกัน ฉันไม่ชอบดูหนังรักหวานซึ้งสักเท่าไหร่แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ดู ฉันไม่ชอบเห็นคนเดินจับมือกัน ฉันไม่ชอบคนเล่าเรื่องความรักให้ฟัง
ฉันเริ่มเป็นแบบนี้ตอนอายุ 15 ปี ช่วงวัยที่กำลังเป็นความสุขของหลายๆคน วัยที่กำลังหอมหวน ฉันเริ่มคิดว่าสิ่งที่พวกเขาเหล่านั้นแสดงออกมา มันไม่ใช่ความรัก ตลกว่าไหม? ทั้งที่พวกเขาก็ไม่ได้ผิดอะไร บางคนบางคู่ฉันไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ แต่พอเห็นแล้วมันกลับรู้สึกอึดอัดอยู่ข้างใน ไม่ชอบไม่อยากเห็น
แต่ช่างเวลาวัยนั้นฉันบอกกับตัวเองเสมอว่า
"มึงไม่ได้ไม่ชอบ มึงแค่อิจฉา มึงอิจฉาเขา"
ฉันว่ามันเป็นคำปลอบใจตัวเองที่ดีที่สุดแล้วในตอนนั้น 🤣 อย่างน้อยๆมันก็ทำให้ฉันไม่ชักสีหน้าใส่ผู้คนที่กำลังมีความรักเหล่านั้นนะ555
ฉันเองรู้ดีว่าสิ่งที่ฉันเป็นมันไม่น่ารักเอาซะเลย
ฉันดูเป็นคนที่มองโลกในแง่ร้ายสุดๆ แต่คุณรู้ไหมชีวิตฉันในปัจจุบันกลับมีแต่คนเอาเรื่องครอบครัวมาเล่าให้ฟัง มาระบายบ้าง มาปรึกษาบ้าง 55
🤭คุณอ่านไม่ผิดหรอก พวกเขาเหล่านั้นมาเล่าเรื่องราวรักหวานซึ้งให้ฉันฟังพร้อมกับขอคำแนะนำดีๆจากคนที่ไม่เคยมีความรักแบบฉัน
บางคนก็มาเล่าความทุกข์ในครอบครัวให้ฟัง และก็ขอปรึกษาหาวิธีแก้ เฮ้ออออ
คุณคิดว่าฉันจะอึดอัดมากแค่ไหนกัน 55
❤4. รักสันโดษ ชอบอยู่คนเดียว และชอบสร้างกำแพงกับผู้อื่น จนอาจถูกมองว่าเป็นพวกโลกส่วนตัวสูง เพื่อปกป้องตัวเอง
🌵 ใช่ ฉันชอบอยู่คนเดียว ทั้งๆที่อยู่คนเดียวไม่ได้
งงไหม? ฉันกลัวกลางคืน ฉันกลัวความมืด ฉันกลัวผี ฉันกลัวคนขึ้นห้อง ฉันกลัวจะมีคนตามฉัน ฉันกลัวห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ ฉันกลัวสถานที่เงียบๆเช่น ห้องนอนของฉันเอง
แต่... ฉันไม่ชอบให้คนอื่นมาอยู่ด้วย ฉันไม่ชอบแม้กระทั้งให้เพื่อนมาห้อง ฉันดูเป็นคนไม่ดีเลยว่าไหม
ฉันไม่ได้อยากเป็นแบบนี้🤣🤣ฉันทะเลาะกับตัวเองทุกครั้งที่เป็นแบบนี้
ฉันเองก็ไม่ชอบตัวเองเหมือนกัน
ฉันไม่อยากนอนคนเดียว แต่ฉันก็ไม่อยากให้ใครมานอนด้วย มันอึดอัด
ฉันสร้างกำแพงกับผู้คนมากมาย ไม่อยากให้ใครรู้เรื่องส่วนตัว ไม่ชอบคนจู้จี้ ไม่ชอบคนเสียงดัง ฉันไม่ชอบคนที่ชอบเอาเปรียบฯ
ฉันเล่าเรื่องหนึ่งเรื่องที่เป็นเรื่องเดียวกันให้คนหลายคนฟัง แต่..แต่ละคนจะได้รับรู้ในแบบที่แตกต่างกันไป
ถามว่าฉันทำแบบนี้เพื่ออะไร ฉันทำแบบนี้เพราะฉันไม่เคยเชื่อใจใครเลยยังไงล่ะ เพราะหากทำแบบนี้แล้ว หากเรื่องราวที่ฉันบอกไปมันถูเปิดเผย ฉันจะได้รู้ว่าใคร ที่ฉันไม่ควรไว้ใจเลย ใครที่ฉันควรจะถอยหาง และนี้ก็เป็นอีกหนึ่งกำแพงที่ฉันมักจะสร้างขึ้นมาเพื่อทดสอบใจคนใหม่ๆที่เข้ามาในชีวิตเสมอ
ฉันวางทุกคนไว้บนกระดาษแต่ละหน้า ที่เขียนหัวข้อกำกับไว้แล้วว่าใคร ควรอยู่ในหน้าไหน
คนที่อยู่ในหน้าเพื่อนก็ควรอยู่แค่หน้านั้นอย่าได้ขยับมาหน้าแฟน คนที่อยู่ในหน้าคนรู้จักก็จงอยู่แต่ในหน้านั้นห้ามข้ามมายังหน้าเพื่อนเด็ดขาด ฉันเริ่มทำแบบนี้ตอนที่ฉันอายุเพียง 13 ปี ฉันตั้งบทลงโทษสำหรับคนที่ข้ามกระดาษแต่ละหน้าไว้
นั่นคือการ "ตัดเขาออกจากชีวิต"
คุณรู้ไหม ฉันทรมานมาก กับสิ่งที่เป็นอยู่ ฉันยังจะพูดคำเดิมคือ ฉันไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ ฉันจะรู้สึกผิดทุกครั้งหลังจากตัดคนเหล่านั้นไปแบบไร้เยื่อใย ฉันจะเจ็บปวดเสมอเมื่อมองย้อนกลับไป
ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าเขาเหล่านั้นไม่ได้ผิดอะไรมากมาย เขาทุกคนมีสิทธ์ที่จะทำอะไรก็ได้ แต่ฉันเอง คนโลกแคบแบบฉันเองที่ผิด กำแพงที่ฉันเริ่มก่อตั้งแต่อายุยังน้อยเริ่มสูงขึ้น สูงขึ้นเรื่อยๆ จนไม่มีใครสามารถข้ามมาได้ ฉันทำให้คนดีๆหลายๆคนเดินออกจากชีวิตฉันไป จนเหลือเพียงแค่ตัวฉัน
❤5. หวาดระแวง และระแวดระวังกับรูปแบบความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่เข้ามา
🌵ฉันสามารถพูดคำว่าระแวงได้อย่างเต็มปาก
เพราะฉันนั้นระแวงและระแวงจนเกินเหตุ แรกเริ่มฉันจะตั้งกำแพงเสมอเมื่อเจอคนใหม่ๆ ไม่ว่าเขาจะเข้ามาในรูปแบบเพื่อน เพื่อนร่วมงาน หรือมากกว่านั้น
ฉันระแวงแม้กระทั่งว่าไม่อยากให้ใครมามีบุญคุณกับตัวเอง ระแวงว่าเขาจะไม่ได้จริงใจ ระแวงว่าเขาจะทำเพื่อผลประโยชน์ ระแวงว่าสักวันเขาจะทวงบุญคุณ ทุกๆวันของฉันจึงมีแต่ความระแวงและระแวดระวัง
ฉันกลัวคนที่จะเข้ามาสานสัมพันธ์เสมอ ฉันจะถอยห่างทุกครั้งที่สัมผัสได้ว่าเขาต้องการอะไร
ฉันหลีกเลี่ยงทุกๆทางที่สามารถทำได้ ไม่เจอ ไม่ไปให้เห็น หลบหน้า หนักสุดก็คือแสดงอาการเหมือนเกลียดเขาไปเลย (ไม่น่ารักเอาซะเลย)
❤6. เมื่อเผชิญกับสถานการณ์รักๆ ใคร่ๆ อาจมีอาการทางกายภาพอย่าง เหงื่อแตก ร้องไห้ ใจสั่น หัวใจเต้นรัวเร็ว หายใจแรง มือเท้าชา อาเจียน หรือถึงขั้น เป็นลมหมดสติ
🌵ทุกครั้งที่ต้องเจอกับสถานะการณ์รักๆใคร่ๆ ฉันจะหายใจแรงหอยเหนื่อย มือและเท้าจะเปียกชุ่มเหมือนคนที่กำลังเป็นโรคร้าย
หัวใจของฉันจะเต้นเร็ว หลายครั้งมันทำให้ฉัน
ผะอืดผะอม กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเสมอ
แต่ก็นะ ฉันยังไม่ถึงขั้นกับเป็นลมหรอก🤣
เมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้บ่อยครั้ง ฉันมักจะเลี่ยงหรือไม่ก็ทิ้งระยะห่างจากคนที่ฉันชอบเสมอๆ
และนั่น มันก็ทำให้อีกฝ่ายต่างหายไปจากชีวิตของฉัน..
...
...
แล้วพบกันใหม่ในบทต่อไป
บทที่มีชื่อว่า 💚คุณคือหนึ่งในแรงบันดาลใจ💚
...
cr. 🌍Small world
me. ถนนสายเก่า
Thankyou.
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
