“โควิดเป็นอกุศล และ กุศล”
“… เหรียญมี 2 ด้านอยู่เสมอ
ที่ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่า
เห็นทุกข์ จึงเห็นธรรม
การที่เราต้องเผชิญกับความเจ็บปวด
กับความทุกข์ต่าง ๆ บีบคั้น
มันก็เหมือนไฟที่กำลังไหม้อยู่บนศรีษะนั่นแหละ
ถูกความเร่าร้อนแผดผา
เวลาเราถูกไฟไหม้ ถูกความเร่าร้อน
เป็นธรรมดาที่เราจะต้องหาทางดับไฟ ถูกไหมล่ะ
ใครกำลังเจอความร้อนก็ต้องหาทางดับไฟอยู่แล้ว
การที่เราถูกความทุกข์ต่าง ๆ ในโลก บีบคั้นต่าง ๆ
ให้เราต้องเผชิญกับปัญหาอุปสรรคต่าง ๆ
อีกด้านหนึ่งมันเป็นธรรมดาที่เราต้องหาทางดับทุกข์
หาทางที่เราจะคลายจากความทุกข์ ความบีบคั้นต่าง ๆ
มันจะเป็นโอกาสให้เราได้เกิดการตระหนักรู้
ถึงโทษภัยในวัฏสงสาร
ไม่หลงหมกมุ่นอยู่ ไม่หลงเพลิดพลินอยู่
ทำให้เราน้อมไปในทางธรรม
เพื่อศึกษา เพื่อหาทาง
ที่จะหลุดพ้นจากวังวนแห่งความทุกข์
หรืออย่างน้อยให้จิตใจเราคลายจากความทุกข์
จากความเร่าร้อนต่าง ๆ
มันจึงเป็นโอกาส
ให้เราได้ศึกษาปฏิบัติธรรมนั่นเอง
เห็นทุกข์จึงเห็นธรรม
หลายคนเข้าสู่ภาคของการปฏิบัติ
ก็เพราะว่าถูกความทุกข์บีบคั้นนั่นแหละนะ
เพราะฉะนั้น เมื่อจิตเราน้อมมาทางธรรม
เมื่อฝึกหัดปฏิบัติธรรม
ใหม่ ๆ เราอาจจะนึกว่า รู้สึกว่า
เราปฏิบัติก็เพื่อให้เราได้คลายจากความทุกข์บ้าง
แต่พอเราปฏิบัติไป จิตใจมันคลายจากความบีบคั้น
จากความทุกข์ จากความเร่าร้อนต่าง ๆ
เหมือนน้ำที่ชโลมดับไฟที่แผดเผาจิตใจเราอยู่
เริ่มได้สัมผัสความสุข ความสงบ ปุ๊บเนี่ย
เราเริ่มเกิดเห็นทางสว่างแล้ว
อ๋อ … จริง ๆ แล้วคนเรานี่ ไม่ได้ต้องการอะไรมาก
ที่ต้องการความสุขเนี่ย เพราะความไม่รู้ไง
แต่ละคนก็ไปแสวงหาความสุขจากภายนอก
จากเงินทอง จากลาภยศ จากชื่อเสียง
จากทรัพย์สมบัติต่าง ๆ
แต่สิ่งภายนอกมันเป็นโลกธรรม
มีลาภ ก็เสื่อมลาภ
มียศ ก็เสื่อมยศ
มีสุข ก็มีทุกข์
มีนินทา ก็มีสรรเสริญ
มันเป็นของคู่โลก
คือมันไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงนั่นเอง
มันก็ไปตามกระแสของโลกนั่นแหละนะ
ความสุขที่แท้จริง มันไม่ได้อยู่ภายนอกที่ไหน
มันอยู่ภายในใจของเรานั่นเอง
การปฏิบัติธรรม มันจึงเป็นโอกาสให้เราได้
เข้าถึงความสุขจากภายใน
ช่วงโควิดนี่เที่ยวไปในโลกภายนอกไม่ได้
มันก็เป็นโอกาสที่เราจะได้เข้าถึงโลกภายใน
ซึ่งมันประณีตกว่ามาก มันมีความสุขกว่ามาก
มันสามารถดับความเร่าร้อนต่าง ๆ ได้
มันเป็นโอกาสให้เรารู้จักสิ่งที่เรียกว่า
ไฟในใจ ที่มันถูกจุดขึ้นมา
ไฟคือราคะ ไฟคือโทสะ ไฟคือโมหะ
ที่มันแผดเผาภายในใจเราอยู่ทุกค่ำคืน
บางคนนอนบนคฤหาสน์ ที่นอน ทุกอย่างหรูหรา
จิตใจร้อนรุ่ม มีความเครียด มีความกระวนกระวาย
นอนก็นอนไม่หลับก็มี
นอนแล้วมีความเศร้าก็มี ความทุกข์ใจก็มี
ไม่ได้มีความสุข
แต่คนบางคนแม้กระทั่งอยู่ป่า อยู่กระต๊อบ
แต่จิตใจเข้าถึงธรรม
ได้รับความชุ่มเย็นจากข้างใน
อยู่กระต๊อบกลับมีความสุขได้
ทานอาหารมื้อเดียว ก็มีความสุขได้
เหมือนภิกษุเราได้มีโอกาสมาบวช
ได้สัมผัสความสุขข้างใน
ทีนี้ตาสว่างเลย
อ๋อ … ชีวิตคนเรามันเป็นแบบนี้นี่เอง
ความไม่รู้
เราสูญเสียเวลา สูญเสียโอกาส
จากความไม่รู้ขนาดไหนล่ะ
ที่เราต้องดิ้นไปตามกระแสของโลก
ความสุขจริง ๆ ไม่ต้อรอ
ว่าเราต้องรวยก่อน มีเงินก่อน
พบได้ในปัจจุบันเลย
จากการฝึกหัดปฏิบัติธรรม
ทางโลกเราก็ทำงานทำการใช้ชีวิตไปตามปรกติ
มีอะไรก็ทำไป ตามสมมติของโลก
แต่อีกด้านหนึ่ง เรารู้แล้ว
ความสุขจริง ๆ ไม่ได้อยู่ภายนอกเลย
โลกมันก็เป็นเพียงแค่สิ่งที่เราอิงอาศัยอยู่เท่านั้น
ยังไงเราก็ต้องทำมาหากินใช่ไหมล่ะ
เราก็ทำไป
แต่ว่าพอเราวางใจถูก
มันคลายจากความดิ้นรนทะยานอยากลงมากนะ
ความอยาก นี่เนอะ
อยากมีเงินมาก อยากรวย อยากมีรถ
อยากโน่นอยากนี่ ไม่มีที่สิ้นสุด
เคยไหมล่ะ ?
ดิ้นรนทุกสิ่งทุกอย่างมาทั้งชีวิต
เพื่อให้ได้ซึ่งสิ่ง ๆ หนึ่ง
ที่เราเข้าใจว่าถ้าเราได้สิ่งนี้แล้ว เราจะมีความสุข
บางคนหาเงินกว่าจะได้แต่ละบาท
แต่ละสิบบาท แต่ละร้อยบาท
อยากได้โทรศัพท์เครื่องนีง
หรืออยากได้รถคันหนึ่ง
ที่คิดว่าถ้าได้แล้วมีความสุข
ก็ทำงานเก็บเงิน ทำทุกสิ่งทุกอย่างมา
บางคนใช้เวลาเป็นสิบปี หลายสิบปี
กว่าจะมีบ้าน มีรถ
แต่พอได้แล้วเป็นไง ? มันก็งั้น ๆ
มันก็ว่างเปล่า
มันเป็นความรู้สึกที่เกิดแล้ว มันก็สลายไป
ยังไม่เจอความสุขที่แท้จริง
ตราบใดที่ท่านทั้งหลายยังแสวงหา
ไขว่คว้าหาความสุขจากสิ่งต่าง ๆ ภายนอก
ท่านทั้งหลายจะไม่สามารถพบเจอ
ความสงบสุขที่แท้จริงได้เลย
เพราะสิ่งต่าง ๆ ในโลก
มันเป็นเพียงของชั่วคราว
มันเป็นสมมติมายาของโลก
มันเป็นสิ่งที่ทำให้เราติดข้องอยู่เท่านั้นเอง
เรียกว่า วิ่งไปตามกระแสของโลก
มันก็ไม่มีที่สิ้นสุดหรอก
ตั้งแต่เกิดจนตายนั่นแหละ
มันก็ยังไม่เจอหรอก
จนกว่าท่านทั้งหลายจะได้เกิดการตระหนักรู้ขึ้นมา
ว่า ความสงบสุขที่แท้จริง
มันไม่ได้อยู่ภายนอกที่ไหนเลย
มันอยู่ภายในใจของเรานี่เอง
พระพุทธศาสนาจึงเป็นเรื่องของการ ทวนกระแส
กลับเข้ามาอยู่ภายใน
แล้วท่านทั้งหลาย
จะสามารถพบกับความสงบสุขที่แท้จริงได้
เพราะฉะนั้น ที่ถามว่า โควิดเป็นอกุศล
แล้วอีกด้านที่เป็นกุศล คืออะไร ?
มันเป็นโอกาสที่จะทำให้เราเข้าถึงธรรมนั่นเอง
เหรียญมันมี 2 ด้านอยู่เสมอ
อยู่ที่ว่าเราจะมองด้านไหนล่ะ ?
ถ้าเรามองด้านที่เป็นปัญหา เป็นอุปสรรค เป็นความทุกข์
เราก็จมอยู่กับความทุกข์อยู่ร่ำไป
แต่ถ้าเรามองอีกด้านหนึ่ง
ในวิกฤตมีโอกาสอยู่เสมอ
มันเป็นโอกาสให้เราได้เห็นทางสว่างที่แท้จริง
ก็คือ ได้มีโอกาสหลุดพ้นจากความทุกข์
เครื่องร้อยรัดทั้งปวง
ได้มีโอกาส
ที่จะพบกับความสงบสุขที่แท้จริงได้ นั่นเอง … “
.
ธรรมบรรยาย โดย
พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
Photo by : Unsplash
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
