หลักเกณฑ์การเลือกสถานที่และบุคคล
ที่ควรเสพ และไม่ควรเสพ
ภิกษุ ท. ! ภิกษุในกรณีนี้
เข้าไปอาศัย วนปัตถ์ (ป่าทึบ) แห่งใดแห่งหนึ่งอยู่,
สติที่ยังตั้งขึ้นไม่ได้ ก็ไม่ตั้งขึ้นได้,
จิตที่ยังไม่ตั้งมั่น ก็ไม่ตั้งมั่น,
อาสวะที่ยังไม่สิ้น ก็ไม่ถึงความสิ้น,
และอนุตตรโยคักเขมธรรม ที่ยังไม่บรรลุ ก็ไม่บรรลุ,
ทั้งจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ คิลานปัจจยเภสัชชบริขาร
อันบรรพชิตพึงแสวงหามา เพื่อเป็นบริขารของชีวิต
ก็หามาได้โดยยาก.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุนั้น พิจารณาเห็นโดยประจักษ์ดังนี้แล้ว
ไม่ว่าจะเป็นเวลากลางวันหรือกลางคืน
พึงหลีกไปเสียจากวนปัตถ์นั้น,
อย่าอยู่เลย
ภิกษุ ท. ! อนึ่ง ภิกษุในกรณีนี้
เข้าไปอาศัยวนปัตถ์แห่งใดแห่งหนึ่งอยู่,
สติที่ยังตั้งขึ้นไม่ได้ ก็ไม่ตั้งขึ้นได้,
จิตที่ยังไม่ตั้งมั่น ก็ไม่ตั้งมั่น,
อาสวะที่ยังไม่สิ้น ก็ไม่ถึงความสิ้น,
และอนุตตรโยคักเขมธรรมที่ยังไม่บรรลุ ก็ไม่บรรลุ;
แต่ว่าจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ คิลานปัจจยเภสัชชบริขาร
อันบรรพชิตพึงแสวงหามาเพื่อเป็นบริขารของชีวิต
หามาได้โดยไม่ยาก.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุนั้นพิจารณาเห็นโดยประจักษ์ดังนี้แล้ว
คิดว่า “เราเป็นผู้ออกจากเรือนบวช
เพราะเหตุแห่งจีวรก็หามิได้
เพราะเหตุแห่งบิณฑบาตก็หามิได้
เพราะเหตุแห่งเสนาสนะก็หามิได้
เพราะเหตุแห่งคิลานปัจจยเภสัชชบริขารก็หามิได้”;
ครั้นพิจารณาเห็นดังนี้แล้ว
ภิกษุนั้น พึงหลีกไปจากวนปัตถ์นั้น, อย่าอยู่เลย.
...
ภิกษุ ท. ! ภิกษุในกรณีนี้
เข้าไปอาศัยวนปัตถ์ แห่งใดแห่งหนึ่งอยู่,
สติที่ยังตั้งขึ้นไม่ได้ ก็ตั้งขึ้นได้,
จิตที่ยังไม่ตั้งมั่น ก็ตั้งมั่น,
อาสวะที่ยังไม่สิ้น ก็ถึงความสิ้น,
และอนุตตรโยคักเขมธรรมที่ยังไม่บรรลุ ก็บรรลุ;
แต่จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ คิลานปัจจยเภสัชชบริขาร
อันบรรพชิตพึงแสวงหาเพื่อเป็นบริขารของชีวิตนั้น
หามาได้โดยยาก.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุนั้นพิจารณาเห็นโดยประจักษ์ดังนี้แล้ว
คิดว่า “เรามิได้ออกจากเรือนบวช
เพราะเหตุแห่งจีวร เพราะเหตุแห่งบิณฑบาต
เพราะเหตุแห่งเสนาสนะ
เพราะเหตุแห่งคิลานปัจจยเภสัชชบริขาร”;
ครั้นพิจารณาเห็นดังนี้แล้ว
ภิกษุนั้น พึงอยู่ในวนปัตถ์นั้น อย่าหลีกไปเสียเลย.
ภิกษุ ท. ! อนึ่ง ภิกษุในกรณีนี้
เข้าไปอาศัยวนปัตถ์ แห่งใดแห่งหนึ่งอยู่,
สติที่ยังตั้งขึ้นไม่ได้ ก็ตั้งขึ้นได้,
จิตที่ยังไม่ตั้งมั่น ก็ตั้งมั่น,
อาสวะที่ยังไม่สิ้น ก็ถึงความสิ้น,
และอนุตตรโยคักเขมธรรมที่ยังไม่บรรลุ ก็บรรลุ,
ทั้งจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ คิลานปัจจยเภสัชชบริขาร
อันบรรพชิตจะแสวงหามาเพื่อเป็นบริขารของชีวิตนั้น
ก็หาได้โดยไม่ยาก.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุนั้น พิจารณาเห็นโดยประจักษ์ดังนี้แล้ว
พึงอยู่ในวนปัตถ์นั้น จนตลอดชีวิต,
อย่าหลีกไปเสียเลย.
(ในกรณีแห่ง การเลือกหมู่บ้าน นิคม นคร ชนบท และ
บุคคล ที่ควรเสพหรือไม่ควรเสพ ก็ได้ตรัสไว้โดยหลักเกณฑ์อย่างเดียวกัน).
- มู. ม. ๑๒ / ๒๑๒- ๒๑๘ / ๒๓๕- ๒๔๒.
🎈สรุป วนปัตถ์ หมู่บ้าน นิคม นคร ชนบท และบุคคล
ที่ควรเสพ วัดจากการที่
สติที่ยังตั้งขึ้นไม่ได้ ก็ตั้งขึ้นได้,
จิตที่ยังไม่ตั้งมั่น ก็ตั้งมั่น,
อาสวะที่ยังไม่สิ้น ก็ถึงความสิ้น,
และอนุตตรโยคักเขมธรรมที่ยังไม่บรรลุ ก็บรรลุ,
ไม่ว่าการแสวงหาบริขารของชีวิตจะยากหรือง่าย
ก็พึงอยู่ ณ ที่แห่งนั้น อย่าหลีกไปไหน
หากหาง่ายแล้วด้วย ควรอยู่ตลอดชีวิต
ในทางตรงกันข้าม หากว่า
สติที่ยังตั้งขึ้นไม่ได้ ก็ไม่ตั้งขึ้นได้,
จิตที่ยังไม่ตั้งมั่น ก็ไม่ตั้งมั่น,
อาสวะที่ยังไม่สิ้น ก็ไม่ถึงความสิ้น,
และอนุตตรโยคักเขมธรรมที่ยังไม่บรรลุ ก็ไม่บรรลุ
ไม่ว่าการแสวงหาบริขารของชีวิตจะง่ายหรือยาก
ก็พึงหลีกไปเสีย อย่าอยู่เลย
.
photo by : Unsplash
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
