ลารุงการ์ Ralung Gar ดินแดนลึกลับในเมืองจีนที่ครั้งหนึ่งเคยมีมหาวิทยาลัยสงฆ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก
หากเอ่ยถึงทิเบต ทุกคนคงคุ้นเคยชื่อเป็นอย่างดี ว่านี่คือหนึ่งในเขตปกครองตนเองของจีนที่เป็นที่พำนักของพระสงฆ์ในพุทธศาสนานิกายวัชรยานมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก
แต่ถ้าเอ่ยชื่อเมืองลารุงการ์หรือยาร์เชนการ์ ผมว่าทุกคนคงทำหน้างงว่ามันคือที่ไหน บนโลกใบนี้?
ตามคำล่ำลือของนักท่องเที่ยวแบ็คแพ็คชาวตะวันตกที่หลงไหลในการเดินทางสู่ดินแดนต้องห้าม
ว่ากันว่าในหมู่นักท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ต่างก็เคยได้ยินชื่อดินแดนแห่งนี้ แต่การจะหาข้อมูลเพื่อที่จะไปท่องเที่ยวนั้น แทบจะหาไม่ได้เลยจริง ๆ แม้แต่แผนที่ก็แทบจะไม่มี
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จึงใช้วิธีลุยไปเลย ไปตายเอาดาบหน้า
ที่จริงแล้ว เมืองลารุงการ์ไม่ใช่เมืองโบราณ ที่นี่คือดินแดนที่เพิ่งก่อร่างสร้างเมืองมาในราว 40 ปีเท่านั้น
จุดเริ่มต้นมาจากลามะนิกายญิงมะ หรือนิกายหมวกแดง นามว่า จิกมี พุนซอกได้เดินทางมาจากธิเบตมุ่งหน้าสู่ดินแดนแห่งนี้ที่ในอดีตเคยถูกเรียกว่า"คาม"ในมณฑลเสฉวน
ลามะหมวกแดงได้ปักหลักสร้างสำนักปฏิบัติธรรม พร้อมด้วยลูกศิษย์จำนวนหนึ่ง ก่อนที่ต่อมาจะมีเหล่าพระสงฆ์ ภิกษุณีและนักบวชทยอยอพยพตามมามากขึ้นเรื่อย ๆ ในภายหลัง
เมื่อที่นี่กลายเป็นชุมชนที่มีแต่พระ
กิจกรรมหลักที่พบเห็นได้ทั่วไปก็คือกิจกรรมทางจิตวิญญาณเท่านั้น
ใครที่มาเมืองนี้ จะพบว่าทุกอย่างเงียบสงบ ผู้คนมุ่งหน้าพัฒนาจิตใจมากกว่าเปลือกภายนอก
เดินไปไหนก็จะพบแต่คนนั่งสวดมนต์ ภาวนา พวกเขาไม่สนใจนักท่องเที่ยว หัวข้อการพูดคุยก็มีแต่เรื่องธรรมะ
เมืองลารุงการ์อยู่ในความสงบมาหลายปี จนรัฐบาลจีนเริ่มมองว่าที่นี่เป็นภัยต่อความมั่นคง
ในปี 2016 ทางการจีนจึงเข้ามารื้อถอนสำนักต่าง ๆ รวมถึงอาคารบ้านเรือน พร้อมทั้งกวาดต้อนนักบวชและพระสงฆ์ออกจากเมืองนี้จนหมด
หลังจากนั้นไม่นาน เมืองนี้ก็ถูกสั่งปิด ห้ามใครเข้าออกอีกต่อไป
ใกล้ ๆ กับลารุงการ์มีเมืองอีกเมืองหนึ่งที่ชื่อว่า ยาร์เชนการ์ ซึ่งก็คือพื้นที่ ๆ เหล่านักบวชจากลารุงการ์ใช้หลบหนีภัยมาเพื่อหวังตั้งรกรากในที่แห่งใหม่
แต่อยู่ได้ไม่นาน ทางการจีนก็เข้ามารื้อยาร์เชนการ์ทิ้งอีกเช่นกัน
..
ความที่เมืองทั้งสองแห่งนี้ มีประวัติความเป็นมาที่ไม่นานนัก
แต่กลับมีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมเชิงจิตวิณญาณที่น่าสนใจ
ที่ผ่านมาจึงมีผู้คนต้องการดั้นด้นเดินทางมาเพื่อทำความรู้จักหนึ่งในเมืองลับแลของจีนแห่งนี้อยู่เสมอ
คนที่เคยไปลารุงการ์ในยุคที่ทุกอย่างยังเป็นปกติเล่าว่า ที่นี่คือมหาวิทยาลัยสงฆ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก ที่นี่มีพระสงฆ์ ภิกษุณีและนักบวชจำนวนหลายหมื่นคน
ด้วยความที่ปัจจุบันเมืองแห่งนี้คงเหลือแต่เพียงเศษซากจากการรื้อถอน ทำให้คนที่อยากเห็นอดีตอันรุ่งเรืองของหนึ่งในสถานที่สำคัญทางการศึกษาพุทธศาสนายุคใหม่ คงจะไม่มีโอกาสได้เห็นอีกแล้ว
..
References;
ติดตามอ่านบทความได้ที่
- 14
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
