#เจ้าปันสตอรี่ ตอนที่๒๑
"วีรกรรม...ความรัก"
ขอย้อนหลังไปตอนเจ้าปันอายุ ๘-๙ ขวบ นะครับ! พอดีนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้เล่าเรื่องราวนี้เลย 😅
ตอนนั้นผมยังทำงานให้กับชมรมนักกอล์ฟเยาวชน และปีนั้นทางชมรมฯมีนโยบายจะขยายความสัมพันธ์ของเหล่าชมรมที่มีอยู่ทั่วทุกภาค จึงได้จัดแข่งขันแมทช์เยาวชนร่วมกับชมรมของภาคเหนือขึ้นที่สนามกอล์ฟเชียงใหม่-ลำพูน
เป็นที่ตื่นเต้นของเหล่านักกอล์ฟเยาวชนภาคกลาง(รวมถึงผู้ปกครอง)กันอย่างมากที่เราจะได้ไปสถานที่ใหม่ๆ ทั้งแข่งขันและท่องเที่ยวไปพร้อมกัน
ผมเห็นเป็นโอกาสดีที่จะให้ลูกได้ร่วมประสบการณ์นี้ จึงขออนุญาตชมรมฯพาเจ้าปันร่วมเดินทางไปด้วย 😉
ไม่กังวลว่าในระหว่างที่ผมทำงานในสนาม เจ้าปันที่อยู่บนคลับเฮ้าส์จะเป็นอย่างไร เพราะเค้าเคยไปอยู่ร่วมแค้มป์กอล์ฟ การแข่งขันแมทช์ต่างๆกับผมมาหลายครั้งแล้ว ลูกเข้าใจดีว่าจะต้องดูแลตัวเองหรือปฏิบัติตัวยังไง และจะต้องเตรียมตัวและเตรียมอะไรไปบ้าง
เรื่องนี้เค้าทำได้ดีมาเสมอ วางใจได้เต็มที่! 😘
วันก่อนแข่ง! คณะเราไปเที่ยวชมเมืองกัน และแน่นอนที่ขาดไปไม่ได้คือ "ดอยสุเทพ"
พอผมไปถึง! ภาพความทรงจำที่เคยถ่ายตรงรูปที่หัวพญานาคตรงทางเดิน(ตอนอายุ ๘ ขวบ)ก็แว่บเข้ามา ความรู้สึกสนุกแต่เหนื่อยมากตอนเดินขึ้นบนไดไปสู่พระธาตุก็เข้ามาด้วยเช่นกัน จึงอยากท้าทายและพิสูจน์กับตัวเองว่า"คราวนี้จะเป็นยังไง?"
จึงหันไปบอกลูกว่า "เดี๋ยวเราจะเดินขึ้นไปพระธาตุด้วยกันนะคะ!" เค้าพยักหน้าและยิ้มอย่างสนุกให้
ผมค่อนข้างมั่นใจว่าลูกเดินไหว เพราะเค้าแข็งแรงกว่าผมตอนอายุเท่ากันแน่นอน! 💪
หลังจากที่รอให้เหล่าผู้ปกครองและลูกหลานทั้งหลายตกลงกันให้หมดก่อน เพื่อจะได้มั่นใจว่าไม่มีใครตกหล่นแล้ว ผมกับเจ้าปันก็พาตัวเราทั้งคู่ไปยืนที่บันไดขั้นแรก มองขึ้นไปข้างบนสุดทางขึ้น แล้วผมก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสนุก คึกคัก ว่า "ลุยยยยยย!" ✌️
ผมอยู่ทางขวากุมมือลูกที่อยู่ทางซ้ายของผมอย่างหลวมๆ แล้วเดินนับก้าวไปเรื่อยๆ เราเดินพร้อมกัน!
เดินไปได้ซักพัก! ผมหลุดเข้าไปใน zone ของการโฟกัส สนใจแต่ก้าวของตัวเองอย่างเดียว เห็นบรรยากาศรอบข้างแบบลางๆ บันไดกี่ร้อยขั้นก็จำไม่ได้ มารู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนเหยียบบันไดขั้นสุดท้ายและย้ำเท้าอีกข้างให้เป็นยืน๒เท้า แล้วพูดด้วยเสียงดังอย่างสนุกว่า "ถึงแล้วววว!
วินาทีนั้น! ผมได้ยินเสียง"หอบ"อยู่ด้านข้าง ผมหันไปเจอภาพลูกหน้าซีด, หายใจหอบ แต่ยังยืนอยู่และหันมายิ้มให้ผม 😓
ผมตกใจมาก! แต่แกล้งทำเป็นไม่ตกใจ รีบขอโทษเค้าแล้วชวนเค้าเดินไปที่ร้านค้าที่เห็นอยู่ห่างไปอีกนิดหน่อย จัดหาเครื่องดื่มพวกน้ำผลไม้ให้เค้าดื่มและนั่งพักที่ร้าน
ไงล่ะ! ฟังดูเหมือนพ่อที่แย่มากเลยใช่มั๊ยครับ! ไม่สนใจลูก! ลูกเหนื่อยขนาดนั้นยังไม่อุ้มหรือให้เค้าอยู่นิ่งๆแล้วตัวเองไปหาน้ำดื่มมาให้ แถมยังจะให้เค้าเดินอีกแน่ะ ไอ้พ่อใจร้าย! 😌
เหตุผลที่ผมทำแบบนั้นคือ....
ผมจะไม่ปล่อยให้ลูกอยู่ตามลำพังแน่นอน
ผมจะไม่แสดงอาการตกใจเพราะมันจะทำให้สถานการณ์แย่ลงไปอีก และจะทำให้ลูกแสดงความอ่อนแอออกมา
ผมเชื่อว่าเค้ายังไหวเพราะเค้ายังยืนตัวตรงและยังยิ้มให้ผมได้ ลูกแข็งแรงในทุกๆด้านกว่าที่ผมคิด และจะแข็งแรงและเข้มแข็งขึ้นอีกแน่นอน
และสิ่งที่ย้ำกับเค้ามาเสมอคือ "เราจะใช้สติและความเข้าใจเหตุการณ์เป็นตัวแก้ปัญหา" การตกใจ แตกตื่น ไม่ได้ช่วยอะไรเลย! 👌
ระหว่างที่ลูกพักและดื่มน้ำ ผมก็ค่อยๆบอกให้เค้าขยับจากนั่งที่ีร้านไปนั่งใต้ร่มไม้ที่ห่างออกไปอีกหน่อย เพื่อเช็คอาการ เค้าก็เดินไปด้วยดี ไหวแฮะ! เจ๋งจริงๆลูกพ่อ! ไม่นานก็กลับมาสดชื่นเหมือนเดิม 👍
นั่งดูเค้าดื่มน้ำ ชมพระธาตุ คำถามกับความคิดที่พรั่งพรูมาตอนหันไปเจอเค้าครั้งแรกหลังจากเดินถึงสุดบันไดก็เข้ามาอีกครั้ง
แรงบีบมือลูกไม่เปลี่ยนเลยว่ะ ถ้าเปลี่ยนตรูก็ต้องรู้สิฟะ!
ขั้นบันไดถ้าเทียบกับตัวเค้าก็ถือว่าสูง แต่ไม่ล้าหรือเสียจังหวะก้าวเลยเหรอ?
เค้าเริ่มเหนื่อยตอนไหนนะ?
เหนื่อยแล้วทำไมไม่บอกหว่า?
เค้าคิดอะไรอยู่บ้างฟะ?
............ จนถึงวันนี้! คำถามหรือความสงสัยเหล่านั้นก็ไม่เคยถามออกไปครับ ไม่จำเป็นเลย!
เพราะผมสรุปจากท่าทาง รอยยิ้ม และพฤติกรรมหลังจากที่ผมพามาพักและเดินชมพระธาตุและทัศนียภาพเมืองเชียงใหม่ รวมๆกันไปแล้วว่า "นี่....รักกูขนาดนี้เลยเหรอ!" 😉
หลังจากเราอยู่บนนั้นพักใหญ่ เราก็เดินจูงมือกันลงเส้นทางเดิม แต่ครั้งนี้เราเดินกันอย่างช้าๆ แวะชมโน่นนี่ คุยกันกระจุ๋งกระจิ๋งตลอดทาง
ลูกจะรู้สึกอย่างไรผมไม่รู้ แต่สำหรับผมแล้ว ผมมีความสุขมาก!
การมาเชียงใหม่คราวนี้มีคุณค่ากว่าที่คาดหมายไปแล้ว และจะอยู่ในความทรงจำของผมตลอดไป 😊
ผมไม่มองว่าตัวเอง"สำคัญ"นะ!
แต่ผมมองว่าเจ้าปัน"เข้าใจ"ผม เข้าใจว่าผมกำลังทำอะไรอยู่
ดังนั้นผมจะต้อง"ทำ"ให้เค้ารับรู้ว่า ผมเข้าใจเค้าเหมือนกับที่เค้าเข้าใจผมให้ได้เช่นกัน
ปลื้ม! ไม่คิดมาก่อนเลยว่าเด็กอายุแค่ ๘-๙ ขวบจะเข้าใจเราได้ขนาดนี้ ผมนี่โชคดีจริงๆ!
การได้รับความเข้าใจจากคนที่เรารักนี่มัน "วิเศษ" มากครับ ❤️
#คนโชคดี #ทำบุญ #mystyle #mysoul #เจ้าปันสตอรี่
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
