#เจ้าปันสตอรี่ ตอนที่๑๒
"ในการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่..(ผลที่เกิดขึ้นกับเจ้าปัน)
อย่างที่ผมเล่าเมื่อครั้งที่แล้วว่า หลังจากที่ผมเริ่มจัดเวลาติดต่อกับลูก(ขณะที่ผมเรียนอยู่ที่อเมริกา)เฉพาะในวันที่ภรรยาผมอยู่กับลูกเท่านั้น
ทำให้ผมรู้ได้ว่า"ผมไม่ได้สำคัญถึงขนาดที่ผมคิด แต่ลูกต่างหากที่สำคัญสำหรับผมมาก" ความรู้สึกและความคิดนี้มาจากทุกครั้งที่โทรฯคุยกัน ลูกก็มีความสุขดี หัวเราะ เจื้อยแจ้ว สนุกสนาน แถมบางครั้งยังหันไปคุยกับคนอื่นขณะที่ถือหูโทรศัพท์คุยกับผมอยู่ด้วย 😌
ไม่เสียใจหรือน้อยใจนะครับ! มีความสุขสุดๆที่รู้ว่าเค้ามีความสุขดี
ตอนผมปิดเทอมกลับมาเยี่ยมเจ้าปันทุกครั้งก็ช่วยยืนยันความคิด ความรู้สึกนี้ได้ดี เพราะลูกไม่เคยมีพฤติกรรม กิริยา หรือการแสดงออกอะไรเลยที่ทำให้ผมกังวล ว่าจะเข้ามาขวางหรือรบกวนเป้าหมายหรือแนวทางที่ผมตั้งใจไว้ แถมมีพัฒนาการด้านการดูแลตัวเองดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดและดีขึ้นในทุกครั้งที่กลับมาเยี่ยม
ลูกเติบโตขึ้นอีกแล้ว ชื่นใจ!
อันนี้ต้องชื่นชมภรรยาอย่างสุดหัวใจ เค้าทำหน้าที่ตรงนี้ได้อย่างสุดยอด ปรบมือรัวๆ! 👏
ความเปลี่ยนแปลงที่ดูเหมือนเล็กๆ แต่ในความคิดของผมถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นในเรื่องการเรียนของลูกที่สำคัญมาก และมีส่วนผลักดันให้ผมต้องเข้มข้น ละเอียด และตั้งใจดูแลลูกขึ้นอีกระดับ คือการย้ายโรงเรียนมาเรียนที่ "ฉัตรวิทยา" ตรงรามอินทรา กม.๗ (แม้จะไกลจากมีนบุรีไปหน่อย แต่การเดินทางตอนนั้นสะดวกมาก อันนี้รับได้!)
บทบาทและการตัดสินใจเลือกโรงเรียนของลูกทุกครั้งเป็นของภรรยาผมล้วนๆ ขอแค่ใกล้บ้าน เดินทางสะดวก และมีรถรับส่ง ผมเห็นด้วยหมด! ให้สิทธิ์ภรรยาเต็มที่ เค้าละเอียดรอบคอบวางใจได้เลย คอนเฟิร์ม! 😊
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้รู้จักคำว่า "bilingual" หรือ "สองภาษา" ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีโรงเรียนแบบนี้ (รู้แค่ "โรงเรียนไทย" กับ "โรงเรียนนานาชาติ") 😅
ก็ดี! อย่างน้อยก็ทำให้ลูกได้คุ้นเคยกับภาษาอังกฤษมากขึ้น ผมคิดแค่นั้นเอง! 🙄
โชคดีตอนนั้นที่โรงเรียนมีนักการศึกษาจากอเมริกามาเป็นครูในแผนกอนุบาล ชื่อ Ms.Haviva แม้อายุจะมากแล้วแต่ไฟทำงานยังล้นเหลือ ผมเห็นแล้วยังรู้สึกได้ ยิ่งได้คุยด้วยยิ่งมีความสุขและสบายใจที่ลูกอยู่ในความดูแลของเธอ
ได้ถามลูกเมื่อเร็วๆนี้ว่าจำอะไรเกี่ยวกับ Ms.Haviva ได้บ้าง? ลูกบอกว่าจำอะไรไม่ได้มาก รู้แต่ว่าอบอุ่นและตอนกอดเค้านุ่มดี 😍
ผมเชื่อว่าการที่ลูกได้ใกล้ชิดกับเธอทำให้ลูกมีทัศนคติที่ดีต่อภาษาอังกฤษและภาษาต่างประเทศอื่นๆด้วย เรื่องนี้ส่งผลต่อการตัดสินใจย้ายโรงเรียนหลังจบประถม และส่งผลต่อการเรียนในระดับต่อๆมา รวมถึงการเลือกเส้นทางชีวิตเหมือนเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่เลยทีเดียว
Ms.Haviva อยู่ที่โรงเรียนได้ไม่นานก็ลากลับประเทศสหรัฐฯ ตอนนั้นเจ้าปันอยู่ชั้นอนุบาล๓ (ผมเรียนจบและกลับมาอยู่เมืองไทยเรียบร้อยแล้ว)
เธอฝากลูกมาบอกว่าอยากเจอผม ผมถือโอกาสไปรับลูกและเจอเธอตามนัด เธอชวนคุยและเล่าเรื่องราวโน่นนี่ของลูกให้ฟัง ว้าว! ละเอียดและหลากหลายจัง ทำให้รับรู้ได้ว่าเธอชอบและเอ็นดูลูกเป็นพิเศษ
ก่อนจากกันเธอพูดกับผม ไม่รู้จะเรียกว่า "บอก, สั่ง หรือ ขอร้อง ดี" รู้แต่ว่าจริงจังมากกกกกกก!
"ดูแลเด็กคนนี้ให้ดีนะ! เธอพิเศษมากๆ" ผมได้ยินแล้วยืนอึ้ง จุกที่คอ พูดไม่ออกไปแว๊บนึง! ก่อนจะตอบออกไปว่า "แน่นอน..มั่นใจได้เลย! ขอบคุณมากครับ!" 👌👍❤️
เดินจากมาแบบงงๆ ขับรถกลับบ้านก็แบบงงๆ แต่ตื้นตัน อบอุ่นใจ และสุขอยู่ลึกๆ แม้เธออาจจะพูดไปงั้นๆตามมารยาท แต่ผมขอคิดอีกแบบแล้วกัน! 😅
จะกลับประเทศแล้วเรียกเรามาคุยเพื่อบอกเรื่องนี้ แสดงว่าเธอต้องเห็นความสำคัญแน่ๆ ผมเชื่อว่าประสบการณ์การได้อยู่กับเด็กๆในงานของเธอมาตลอดชีวิต คงทำให้เธอเห็นอะไรบางอย่างในตัวลูก
แม้ผมจะรู้มาตลอดว่าผมเลี้ยงลูกแตกต่างจากทั่วไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้สนใจตรงนั้นเท่าไหร่นัก สนใจแต่แนวทางและวิธีการเพื่อไปสู่เป้าหมายใหญ่มากกว่า คือ "เป็นคนมีคุณภาพของสังคม"
แต่การได้ยิน"คำขอร้อง'ของ Ms.Haviva วันนี้ ทำให้ผมรู้สึกว่าผมยังยกระดับสิ่งต่างๆที่ทำกับลูกได้อีก ไม่เหนื่อยนะ! กลับรู้สึกคึกคักขึ้นด้วย 💪
หลายครั้งเวลาอยู่กับลูกก็แว่บนึกถึงเธอบ้าง คิดว่าถ้าเธอได้มาเห็นลูกตอนนี้เธอคงสบายใจและมีความสุข ที่ได้เห็นเด็กที่เธอปรารถนาดีด้วยคนนี้เติบโตได้โอเคในระดับที่วางใจได้ และพ่อของเด็กก็รับฟัง และปฏิบัติตามสัญญาที่ให้ไว้อย่างดี อันนี้มั่นใจสุดๆ!
เธอยังคงเป็นแรงผลักดัน กระตุ้น กระตุก ผมอยู่เรื่อยๆ แม้จะจำหน้าเธอไม่ได้แต่ผมจำคำพูดได้ดี ทรงพลังสุดๆ!
การย้ายโรงเรียนครั้งนี้จึงถือว่าเป็นสิ่งพิเศษ และการได้เจอกับ Ms.Haviva ส่งผลต่อครอบครัวเรามาก นึกขอบคุณเธออยู่เสมอ เราโชคดีจริงๆ! 😘
*เป้าหมายใหญ่ในการเลี้ยงลูกนี้ มาจากคำบ่นของภรรยาในวันนึงที่เหมือนเธอจะไปพบเห็น(น่าจะเป็นเด็ก)แสดงพฤติกรรมบางอย่างที่ไม่ดีมา พอกลับมาบ้านเธอพูดว่า "ไม่อยากให้ลูกเป็น"คนงี่เง่า"เลย" ผมจึงมาคิดต่อเอาเองว่าต้องเป็นแบบไหนถึงจะ"ไม่งี่เง่า" และจะแค่ไหนดี แล้วจะต้องทำอย่างไรบ้าง
ชีวิตผมนี่มีแต่แอบฟัง แอบดู และแอบคิด ทั้งน๊านนนน! 😄😝
#คนโชคดี #ทำบุญ #mystyle #mysoul #เจ้าปันสตอรี่ #ในระหว่างความคิดถึง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
