โรคซึมเศร้า.!! (ภัยเงียบ) ของคนยุคปัจจุบัน
วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์กับโรคซึมเศร้ากันครับ
ไม่กินยาก็ช่วยให้หายได้ครับ..
..ตอนนี้ผมอายุ25 ผมเป็นโรคนี้โดยไม่รู้ตัวมาตั้งแต่อายุ14ครับ พอจบจากม.3ผมก็ใช้ชีวิตมาเรื่อยๆจนอายุ24เริ่มมีอาการแปลกๆอย่างเช่นรู้สึกเหงาตลอดทั้งวันแต่มีคนมาชวนไปเที่ยวหรือไปสังสรรค์ที่ไหนก็ไม่อยากไป หรือ ไปก็ไปนั่งเงียบๆแบบไม่ค่อยพูดทั้งๆที่ผมเป็นคนพูดมาก กวนTeen ตลอด
จนเพื่อนๆถามมึงเป็นอะไร ทำไมมึงดูเครียดๆ นั่งเงียบไม่คุยเลย
ผมก็ตอบไปว่าก็ไม่มีเรื่องคุย และก็ไม่ได้สนุกเหมือนพวกมึงเลย เพื่อนก็เงียบตอบและก็ไม่ได้ถามต่อ
..พอเข้าช่วงต้นปี63ผมทำงานกับพ่อที่บ้าน พอเลิกงานปุ๊บผมกลับบ้านไปนอนบ้านแฟน
ก็ใช้วิตในการทำงานแบบนี้ปรกติ แต่ที่เริ่มผิดปรกติคือ มีวันหนึ่งผมกลับจากที่ทำงานกับพ่อมานอนบ้านแฟนทั้งเมื่อยทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย แต่นอนยังไงก็นอนไม่หลับ พอตกเย็นเวลา2ทุ่มผมก็เข้านอนเปิดเพลงใส่หูฟังนอนฟังไปเรื่อยๆจนเคลิ้มหลับจนถึงเช้าผมก็ตื่นมาอีกทีบ่ายโมง โอ้.!แม่เจ้า
ผมลุกบอกแฟนว่าทำไมไม่ปลุกผม แฟนผมบอกว่าปลุกไม่รู้จะปลุกยังไงละทั้งตบทั้งดึงหูก็ไม่ตื่นก็เลยปล่อยให้นอนอย่างงั้นแหละ ซักพักผมก็หยิบมือถือมาเล่นปรากฎว่าพ่อผมโทรมาเป็นสิบสาย ตายละ.!! คิดในใจว่าคงโดนด่าแน่ เพราะไม่รับสายแถมไม่ไปทำงานอีก หลังจากนั้นก็เลียร์กับพ่อจบไป หลังจากนั้นผมก็มีอาการซึมๆตลอดทุกวัน เริ่มพูดน้อยลงเริ่มไม่สุงสิงกับใคร นอนทั้งวันเหมือนคนขี้เกียจนนอนแบบหมดเรี่ยวหมดแรง
หลังๆเป็นแบบนี้ทุกวันจนแรงเริ่มไม่มี ยิ่งใครมาพูดแรงๆใส่หน่อยก็นอยด์ อารมณ์เริ่มหม่นๆหมองๆละ มีคนมากมายรอบตัวก็ยังมีอาการเหงาๆ จากนั้นผมก็ไปทำงานบ้างไม่ไปบ้าง
หลังๆเริ่มทะเลาะกับแฟนบ่อยขึ้นเพราะผมเสียเวลาไปกับการนอนตื่นสายจนไปทำงานไม่ทัน
พอทะเลาะกับแฟนทีไรผมก็ขู่แฟนว่าจะผูกคอตายละ จนแฟนผมเริ่มเบื่อ หาว่าผมขี่เกียจไปทำงานพอทะเลาะกันเอะอะก็จะผูกคอตายๆ
จนผมก็เริ่มคิดในใจว่ากูเป็นอะไรของกูวะทำไมมันเพลียๆแปลกๆ
นอนทั้งวันก็ยังไม่หายเพลีย พอประมาณเดือนเมษายน2563 ผมไปปรึกษาหมอ หมอก็ถามว่าก่อนหน้านี้มีอาการอะไรบ้าง ผมก็ตอบไปว่า มีอาการเหงาๆ ซึมๆ เหนื่อยง่าย เพลียง่าย หมอถามว่าก่อนที่อาการจะหนักขึ้น เคยมีอาการแบบนี้มาก่อนไหม.? หมอให้ผมลองนึกเรื่องราวที่เกิดขึ้นดีๆ
พอผมนึกขึ้นได้ว่าเมื่อก่อนตอนอายุ14 ผมโดดเรียนบ่อยมากไม่รู้เพราะอะไร แล้วก็ไม่อยากไปโรงเรียนเลย..พอแต่งตัวจะไปเรียนผมก็ไปหลบอยู่ในตู้เสื้อผ้าทั้งวันหลบอยู่ในตู้ตั้งแต่7โมงจนเลิกเรียน4โมง ข้าวปลาไม่กินเลย ผมทำแบบนี้บ่อยจนครูโทรมาหาพ่อว่าผมไม่ได้ไปโรงเรียนเป็นอาทิตย์แล้วนะมีปัญหาอะไรรึเปล่า ซึ่งแม่กับพ่อก็มาถามว่าแล้วที่แต่งตัวทุกวันนี่ไม่ได้ไปเรียนแล้วไปอยู่ไหน.? ผมก็เงียบไม่ตอบ จนพ่อแม่หาว่าผมติดเกมจนไม่ไปเรียนซึ่งมันไม่ได้เป็นแบบที่พ่อแม่คิดเลย เพราะตัวผมเองยังตอบตัวเองไม่ได้ว่าที่ทำแบบนี้ไปทำเพราะอะไร.
คำถามสุดท้ายของหมอ หมอถามว่าแล้วแล้วตอนนี้มีความคิดอยากตายไหม
..ผมก็ตอบว่ามีบ่อยเลยเสียงนี้มันอยู่ในหัวตลอดจนบางครั้งวิตกกังวลกลัวความคิดตัวเองว่าจะฆ่าตัวตายจริงๆ..ยิ่งตอนทะเลาะกับแฟนยิ่งพูดบ่อยด้วย
..ผลสรุปออกมาก็เป็นโรคซึมเศร้าจริงๆครับ หมอก็ให้ยามากินตามระเบียบ
ปัจจุบันปี2564ผมเลิกกินยาเรียบร้อยครับ
..ทำไมผมถึงเลิกกินยา.? อันนี้เดี๋ยวผมมาเล่าต่อละกันนะครับ
ขอบคุณภาพจาก Pixabay .com ครับ
content://com.android.chrome.FileProvider/images/screenshot/1637504037038674665413.jpg
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
