23 พ.ย. 2021 เวลา 02:34 • ไลฟ์สไตล์
ขุนเขาแห่งสัจธรรม ตอนที่ 6 ครูเจ้าฟ้า
คณะของเราเดินทางมาถึงตัวอำเภออมก๋อยก่อนเวลาเที่ยงวันเล็กน้อย
หัวหน้าจึงให้เราไปพักกินมื้อเที่ยง เข้าห้องน้ำ
เพื่อเตรียมตัวที่จะเดินทางไปยังจุดหมายสุดท้ายของภารกิจนี้
ผมกับรุ่นน้องในทีมเดินไปที่ตลาดสดเทศบาลตำบลอมก๋อย
เพื่อสั่งผัดไทยกุ้งสดมากินให้หายอยาก
เพราะอ่อนระโหยโรยแรงจากการเดินทางไกลอย่างมาก
ต้องการพลังงานมาช่วยเติมเต็ม
ประมาณเที่ยงกว่าๆ เราจึงเดินทางต่อ
เส้นทางไปยัง ศศช.บ้านห้วยปูหลวง นั้นสะดวกสบายมาก
เนื่องจากถนนเป็นคอนกรีต
มีแค่บางช่วงเท่านั้นที่เป็นถนนลูกรัง
เราเดินทางมุ่งหน้าลงใต้
ผ่านชุมชนต่างๆที่เรียงรายตลอดเส้นทาง
จนมาถึงบ้านแม้วกองซาง
ซึ่งเป็นบ้านที่ชายหนุ่มและชายวัยกลางคนของพวกเรา
ค่อนข้างครึกครื้นเป็นพิเศษ
เนื่องจากหมู่บ้านนี้เป็นชุมชนชาวไทยภูเขาเผ่าม้ง
เหตุที่ฟินกันขนาดนั้น ก็แน่นอนล่ะ
ได้เห็นสาวม้งขาวๆหมวยๆผ่านตามาให้ชื่นใจบ้าง
เพราะอยู่กันแต่กับผู้ชายหน้ามึนๆมาจะครบ 48 ชั่วโมงแล้ว
ความแตกต่าง
เรามาถึงบ้านห้วยปูหลวงเวลาประมาณบ่ายสองนิดๆ
เมื่อมาถึงเราก็พบกับเด็กที่มานั่งรอต้อนรับ
พร้อมกับคุณครูสองท่านที่เป็นผู้หญิงทั้งคู่
น้องๆที่นี่รู้งานมาก ขอท่าไหนโพสได้หมด😍
คนหนึ่งเป็นครูมีอายุกว่า ถ้าจำไม่ผิดเหมือนเพิ่งจะย้ายมาที่นี่
และได้รู้จักกับทีมงานเราคนหนึ่งมาก่อนแล้ว
เนื่องจากเคยทำงานอยู่ในพื้นที่โครงการพระราชดำริ บ้านเสาแดง
อำเภอกัลยาณิวัฒนา ด้วยกัน
ส่วนครูอีกคนหนึ่งอายุน้อยกว่า
และเป็นหนึ่งในครูสังกัด กศน. ที่ได้รับรางวัล
"ครูเจ้าฟ้ากรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์"
ประจำปี 2557
ซึ่งรางวัลนี้เป็นรางวัลเพื่อเชิดชูเกียรติ และเผยแพร่ผลงาน คุณงามความดี
ของผู้ได้รับรางวัล เพื่อเป็นแบบอย่างการทำความดีแก่ ครู นักเรียน ประชาชนทั่วไป
สภาพของโรงเรียนบ้านห้วยปูหลวงนั้น
แตกต่างจากที่อื่นๆที่เราผ่านมา โดยสิ้นเชิง
ตั้งแต่สภาพแวดล้อมโดยรอบ ทั้งในชุมชน และในโรงเรียนเอง
ที่นี่น้ำดี ดินดี ที่สำคัญไฟฟ้ามาถึงที่นี่แล้ว ตั้งแต่ 2 - 3 ปีก่อน
เด็กๆแต่งตัวสะอาดสะอ้าน สุขภาพดี
การแต่งกายเหมือนเด็กในเมืองก็ไม่ผิด
เพียงแต่จะมีเอกลักษณ์ที่โดนเด่นของเด็กผู้หญฺิงเผ่ากระเหรี่ยง
ที่หลายๆคนอาจจะเคยเห็นจนจำเป็นภาพติดตา
ก็คือ...
ผมทรงนี้😄
การมาสำรวจโรงเรียนห้วยปูหลวง
ใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่นัก
เนื่องจากที่โรงเรียน แทบไม่มีปัญหาอะไรเลย
และหากต้องความช่วยเหลือ
ก็สามารถขอแรงชาวบ้านในชุมชนมาช่วยได้
เพราที่นี่ชุมขนเข้มแข็งมาก
ทางโรงเรียนจึงต้องการเพียงงบประมาณ
เพื่อนำไปต่อยอดกิจกรรมบางอย่างเท่านั้น
หมู่บ้านนี้ มีแบรนด์กาแฟเป็นของตัวเองด้วยนะ
คือ กาแฟห้วยปูหลวง
โดยจะจ้างเด็กๆมาช่วยกันเก็บกาแฟ ตากเมล็ด
และยังสอนให้ชงกาแฟ เพื่อจะนำไปต่อยอดประกอบอาชีพได้
ซึ่งเด็กๆ จะได้เงินปันผลในการขายกาแฟด้วย
ครูได้เล่าให้ฟังว่า เด็กๆได้ลงขันเงินปันผลจากการขายกาแฟ
เพื่อที่จะให้ครูพาไปเที่ยวทะเล แต่ดันมีโควิดซะก่อน
ก็เลยต้องคืนปันผลให้เด็กๆไปก่อน จนกว่าจะมีโอกาสอีกครั้ง
ห้องเรียนสีสดใส
แปลงผักของโรงเรียน ที่จริงมีอีกหลายแปลง และปลูกหลายอย่างมาก
โต๊ะตากเมล็ดกาแฟของโรงเรียน
อีกเรื่องหนึ่งที่ผมไม่ได้กล่าวถึงเลย
ในเรื่องการสอนของครู ศศช.
ซึ่งนอกจากจะสอนเด็กแล้ว ครูยังสอนผู้ใหญ่
ในด้านการประกอบอาชีพด้วย
เรียกได้ว่า นอกจากจะเป็นครูแล้ว ยังต้องเป็นนักพัฒนาชุมชนอีกต่างหาก
เราจบภารกิจในเวลาประมาณบ่ายสาม และเดินทางรวดเดียวกลับ
เย้! ได้กลับบ้านแล้ว😆
ผมถึงบ้านประมาณ 2 ทุ่ม
ก่อนที่จะเคลียร์สัมภาระ
เพื่อเอาไว้ทำความสะอาดภายหลัง
อาบน้ำอาบท่า แล้วมานั่งกินข้าวกับครอบครัว
เล่าเรื่องราวที่ประสบมา ตลอด 2 วัน 1 คืนให้ฟัง
จากนั้นจึงเข้านอน
เพื่อเตรียมกลับไปทำงานเคาะ keyboard ที่ office ต่อในวันพรุ่งนี้
ขุนเขาแห่งสัจธรรม ทำให้ผมเห็นความจริงหลายๆอย่าง
ซึ่งจริงๆแล้วมันก็เป็นทฤษฎีพื้นฐานที่เราทุกคนได้รู้อยู่แล้ว
เพียงแต่มันตอกย้ำให้ภาพมันชัดเจนขึ้นเท่านั้น
หากคุณทำลายธรรมชาติ ธรรมชาติจะทำลายคุณ
อย่าตัดสินใคร เพียงเพราะเขาไม่เหมือนคุณ
และจงชั่งใจให้มาก ก่อนจะปักใจเชื่อสิ่งใด
แล้วก็คงปฏิเสธไม่ได้ ว่าชาวบ้านที่อมก๋อยนั้นลำบากจริงๆ
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการใช้ชีวิต การคมนาคม
และโครงสร้างพื้นฐานอื่นๆ
แต่สิ่งเหล่านั้นมันมีเงื่อนไขของมัน
ไม่ใช่ว่าจะมีใครพยายามกดทับเขาไว้ไม่ให้ลืมตาอ้าปากได้
เราได้เห็นว่าเขาก็มี Smartphone ใช้เหมือนเรา
มีรถยนต์ขับเหมือนกันกับเรา
แถมบ้านของพวกเขาบางหลัง ยังดูดีและใหญ่โตกว่าเราอีกด้วยซ้ำ
ที่เราเห็นเขาไม่เหมือนเรา
เราควรทำความเข้าใจและหาคำตอบ ว่าเท็จจริงแล้วมันเป็นเพราะอะไร
มากกว่าที่จะมาใช้ความรู้สึกมาตัดสิน
ภารกิจอมก๋อยของผม ยังไม่จบแค่นี้
เพราะผมได้กลับขึ้นไปอีกหลังจากนั้นไม่กี่สัปดาห์
ในภารกิจใหม่... ที่ทำให้เข้าใจ และมองเห็นอะไรต่างๆในพื้นที่มากขึ้น
....ขอบคุณที่ท่านที่กดเข้ามาอ่าน รวมถึงที่เผลอกดเข้ามาด้วยนะครับ....
แล้วพบกันใหม่
....จบแล้วครับ....

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา