บันทึกไว้ในอดีต.... วันนี้เมื่อ 3 ปีก่อน
27/11/2018
#วันนี้คะ...
ช่วงเวลาที่ยากลำบากของคนคือ...
ช่วงเวลาที่ไม่สบายกาย หรือ
ช่วงเวลาที่ไม่สบายใจ...
ตอนนี้เรากำลังปวดค่ะ.... ปีนี้เราป่วยต้องนอนรพ.สามรอบ ล่าสุดเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว... อาจจะมากในความรู้สึกสำหรับบางคน แต่สำหรับบางคนของเค้าบ่อยและหนักกว่านี้...
ส่วนสำหรับตัวเอง.... ตอนแรกก็เฉยๆ นับไปนับมาก็บ่อยแฮะ ปีเดียวนอนรพ.สามรอบ.... แต่ละรอบจะสะบักสะบอมเป็นอาทิตย์ แล้วกว่าจะฟื้นตัวได้เป็นปกติก็ใช้เวลาอีกเป็นเดือน สองเดือน พอ
แข็งแรงดีซักพักก็อีกแล้ว ป่วยอีกแล้ว...เหมือนปีนี้ป่วยไปครึ่งปี... ..😅
.... ล่าสุด อาทิตยย์ที่แล้วเพิ่งโดนบอมส์ นอนรพ.อีกรอบ เหมือนติดเชื้อธรรมดาๆ..... คนอื่นโรคพวกนี้ เป็นหายแล้วก็คือหายค่ะ วันสองวัน จบ แต่เราไม่ เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่พิเศษ 😅
ตลอดหนึ่งสัปดาห์อยู่กับความปวด มีหายปวดอยู่สองวันคือในช่วงที่ป่วยแล้วใช้ยาอัดเข้าไปช่วย หลังจากนั้นหยุดใช้ก็.... ปวดจนเรานอนไม่ได้ตอนกลางคืน ปวดจนอ่อนเพลียตอนกลางวัน ปวดจนต้องใช้กำลังใจมากในการที่จะประคองตัวเองเพื่อรักษาคนไข้...
คนไข้.... เค้าป่วยแต่เค้าไม่รู้หรอก หมอปวด 😅...มันเป็นสภาพที่ไม่สบายตัวแบบครึ่งๆกลางๆ ถ้าทำตัวป่วย มันก็ป่วย ทำตัวปกติก็ไม่มีใครรู้ว่าเรากำลังทรมาน ร่างกายเราปวด ....
คิดถึงคนไข้ SLE คนไข้มะเร็ง...น่าจะปวดกว่าเรา
พอคิดได้แบบนี้... คำว่า ใจเขาใจเราก็มาเอง
การเจ็บปวดที่ไม่ทราบสาเหตุว่าเกิดจากอะไร
ตอนนี้ที่เจอ มีเพียงการเปลี่ยนแปลงของเลือดที่เป็นรูปแบบที่ไม่ปกติเฉพาะของตัวเองเวลามีอาการไม่สบาย ทุกครั้งๆที่ป่วย เลือดจะเป็นแบบนี้ แต่ก็ยังจัดเข้ากะโรคอะไรไม่ได้ เหมือนไม่มีอะไร แต่ก็ไม่สบายตัว....
เวลาหายมันจะเป็นช่วงเวลาที่ร่างกายได้รู้จักคำว่า ไม่ปวด.... หลับตื่นสบาย ไม่ใช่ตื่นมาแล้วร้าวไปทั้งหลัง พลิกด้านไหนก็เจ็บ.....
..... เจ็บปวดแค่ไหน ใช้ชีวิตปกติค่ะ ดูเพลียๆ เพราะต้องสู้แรงปวดหน่อย แต่ใช้ชีวิตได้ตามปกติ ปวดมากก็ลดความซ่าส์ของตัวเองลง เบาปวดทำไรได้ก็ทำ.... ใช้ชีวิตแบบที่เคยใช้....
.... ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
ตัวเองเป็นคนที่คงไม่มีใครคาดคิดว่า หลายอวัยวะในร่างกายเคยเป็นโรค หรือมีรอยโรคอยู่... ทั่วร่างตั้งแต่หัวไล่ลงมา ...
ใช้ชีวิตให้เต็มร้อย กับร่างกายที่ไม่ใช่ของเต็มร้อยค่ะ 🥰....แต่ใจของเราเต็มๆ
.... แม้แต่หลังที่กำลังปวดในช่วงห้าหกวันมานี้ มันปวดทั้งๆที่มันไม่มีรอยโรคอะไรให้เห็น มันปวดจนทำให้นอนไม่ได้ในตอนกลางคืน ตะแคงด้านไหนคือเจ็บด้านนั้น ไม่บวม ไม่แดงไม่ร้อน แต่เรารู้ว่ามันเหมือนกำลังอักเสบ ปวดมากกลางคืน ตอนเช้าลุกแทบไม่ขึ้นเพราะปวด กลางวันก็เดินสายๆใกล้เที่ยงเบาลงพออยู่ได้... วนไป
เราเจอความปวดจนเริ่มไม่ตื่นเต้นและเริ่มรู้ว่า
อ๋อ ถ้าตอนนี้ร่างกายเราเป็นแบบนี้มันจะปวดแบบนี้ตรงนี้นะ... ตอนแรกไม่รู้หรอกค่ะ ปวดบ่อยๆจะรู้เอง ปวดแต่ละอย่างเค้ามาคนละแบบ แต่มันจะเป็นแบบเดิมที่เดิม เป็นสไตล์ของเค้า.. .. 😅
และหลายครั้งเลือกใช้การทน ทนจนถึงที่สุดก่อนถึงเรียกหายา...
ก็ไม่รู้ทำไมถึงเลือกแบบนี้ แต่รู้ว่ายังทนได้ ยังไม่เดือดร้อนใจที่จะอยู่กับมันด้วยความปวดระดับนี้... ถึงจุดที่ทนไม่ได้ค่อยว่ากัน...
ระหว่างทนปวด ถ้าเราได้อยู่คนเดียว จะเป็นอะไรที่... พอใจ.... เราจะได้ยินเสียงของตัวเองมากมาย เป็นช่วงเวลาที่เราจะได้รู้และเห็นตัวเองที่ผุดขึ้น เป็นช่วงเวลาที่ได้เรียนรู้การอยู่กับความป่วยไข้.....สุขสงบ บนความทุกข์ของร่างกาย
ป่วยก็ใช้ชีวิตปกติ หายก็ใช้ชีวิตปกติ
.... ไม่ต้องห่วงนะคะ 😊
ทำงานได้ ใช้ชีวิตปกติ
เย็นนี้จะโยคะเบาๆ.... ปวดก็ทนเอา ปวดมาจะอาทิตย์แล้ว มันเบาลงแล้ว ทนสามวันก่อนได้
ที่เหลือชิล ชิล 😊.. ....
อาทิตย์นี้หาหมอตรวจเพิ่มค่ะ
ดูแลมันไปก็แค่นั้น 😊... เป็นหมอ ก็ต้องหาหมอ
แค่อยากแบ่งปันคนที่รู้สึกว่าชีวิตแย่...
หลายคนสงสัยเราทุกข์มั้ย ชีวิตดูดี๊ดี 😅....
บอกเลย....
ความทุกข์มันไม่ได้อะไรกะเรามากมาย
ถ้าเราไม่ไปอะไรกะมันมาก...
ป่วยกายเราเลือกไม่ได้
แต่ป่วนใจเราเลือกได้ค่ะ ...
โชคดีนะคะ ยังไม่ได้เป็นโรคอะไรร้ายแรง...
ตราจอะไรๆก็ยังปกติ
แม้จะมีอะไรๆไม่ปกติให้เฝ้าดู เฝ้าระวัง เฝ้าสังเกต...
ปกติของเราคือแบบนี้... 😅...
คือไม่ปกติ....😊
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
