2 ธ.ค. 2021 เวลา 09:30 • ปรัชญา
เช้านี้ตื่นมาด้วยอาการแสบท้อง และท้องเสียนิดหน่อย ทำให้กลับมาย้อนคิดว่าเมื่อวานเรากินอะไรเข้าไปบ้างนะ
ผู้ต้องสงสัยมี 2 ราย คือ ยำลูกชิ้นแคะ และ น้ำจิ้มแจ่วจากข้าวเหนียวหมูทอด หรือบางทีมันอาจจะเป็นทั้งสองอย่างจับมือร่วมกันก่อเหตุก็เป็นได้ แต่สุดท้ายผู้ร้ายจะเป็นใครก็ไม่ได้สำคัญเท่าไหร่ เพราะเบื้องหลังที่แท้จริงแล้ว มันก็เป็นเพราะเราเนี่ยแหละที่กินของเผ็ดโดยที่ไม่ได้ประมาณตนเอง
เมื่อก่อน ตอนเด็ก ๆ ที่ยังทานเผ็ดไม่ค่อยได้ ปัญหาเรื่องอาการแสบท้องจากการกินอาหารไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่เมื่อโตขึ้นเรื่อย ๆ มีประสบการณ์การกินอาหารเผ็ดมากขึ้น พบเจอกับพริกหลากหลายชนิดมากขึ้น และได้ลิ้มลองรสชาติเผ็ดในหลายรูปแบบมากขึ้น ลิ้นเราก็เริ่มชาชินกับรสนั้น และไม่ได้มีอาการแสบปาก แสบคอต้องหาน้ำกินดับความเผ็ดร้อนอีกต่อไป
ในขณะที่ปากและลิ้นพัฒนาการไปอย่างเต็มที่ สิ่งอื่น ๆ ในร่างกายกลับไม่พัฒนาตาม เพราะทั้งต่อมเหงื่อที่ขยันทำงานอย่างเต็มที่ ต่อมน้ำลาย น้ำตา สารคัดหลั่งต่าง ๆ ในทางเดินอาหารกลับทำงานอย่างหนักหน่วงเหมือนเดิม รวมถึงกระเพาะอาหาร และลำไส้ด้วย
ดังนั้นถึงแม้ปากจะยังทนได้ แต่อวัยวะอย่างอื่นกลับไม่ให้ความร่วมมือ ในเช้าวันรุ่งขึ้น ก็มักจะตื่นมาด้วยอาการแสบท้องอยู่เสมอ ๆ
ความพอดีไม่เคยมีอยู่จริง ใกล้เคียงที่สุดคงเป็นแค่พอรับได้
แม้แต่ในตัวของเราเองก็ยังหาความพอดีได้อย่างยากลำบาก แล้วประสาอะไรกับเรื่องที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของตัวเรา
โฆษณา