"นิยายเรื่องนี้มีแมวเป็นพระเอก"
ไทเกอร์ 16 ตามสาวไปติดอยู่บนหลังคา
ผมอยากออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกมากกว่าอยู่บ้าน บางวันผมก็ไปแอบอยู่ตามป่าที่บ้านร้างข้างบ้าน ซุ่มอยู่ในนั้น จนกว่าคุณแม่จะออกมาตามหา
ผมชอบที่จะออกไปสำรวจพื้นที่รอบ ๆ เพื่อที่จะหาเพื่อนเล่น แต่ก็ต้องคอยระวังลุงแก่ ๆ หน้าโหดด้วย คิดถึงเสียงขู่คำรามนั้นทีไร แล้วเลือดนักสู้ในตัวผมมันร้อนขึ้นทุกที
ต้าวเก้อ
เอาเป็นว่า วันนี้ผมจะเดินสำรวจบนกำแพงหมู่บ้านไปก่อนก็แล้วกัน
"สวัสดีพ่อรูปหล่อ เมี๊ยววววววววว เมี๊ยววววววววว"
"เอ่อ สวัสดีครับ คุณ เอ่อ!!!"
ว้าว เธอเป็นใครกันนี่ ใช่นางแมวที่ผมเห็นเมื่อคืนก่อนไหมนะ
"ฉันชื่อ มิเชล มาเล่นที่บ้านฉันสิ"
"ผมชื่อไทเกอร์ ยินดีที่รู้จัก บ้านคุณอยู่ที่ไหนเหรอครับมิเชล"
"ชื่อเท่จังเลย ไทเกอร์ เธอเพิ่งมาอยู่ที่นี่เหรอ"
"อ๋อ ครับ ๆ ๆ เพิ่งมาอยู่ได้ไม่กี่เดือนเองครับ"
"บ้านมิเชลอยู่ถัดไปอีกสามหลัง แถว ๆ ที่มีบ้านร้างนั่นนะ ว่าง ๆ ก็มาเล่นด้วยกันสิ"
"ขอบคุณครับ"
มิเชลเริ่มงานของเธอแล้ว ด้วยการไปโปรยเสน่ห์ใส่แมวหนุ่มไทเกอร์ผู้ไร้เดียงสา ให้ตกหลุมพราง เพื่อที่จะได้ล่อลวงไทเกอร์ไปให้เจ้าหน้าบากแฟนของเธอขย้ำเล่น
ส่วนไทเกอร์นั้น ด้วยความอ่อนต่อโลก และไม่เคยรู้จัก ไม่เคยพบแมวสาวตัวไหนมาก่อนเลย จึงตกหลุมรักมิเชลเข้าอย่างจัง
"ตอนบ่าย ๆ ฉันจะออกมารอเธอที่บนกำแพงนะไทเกอร์"
"เอ่อ ครับ มิเชล แล้วเจอกันครับ"
มิเชลชม้อยชม้ายสายตาแล้วเดินส่ายสะโพกงอนงามออกมา พร้อมแกว่งหางยาวเรียวของเธอไปมา อย่างอ้อยอิ่ง เธอทิ้งความหวังให้แมวหนุ่มน้อย ที่ได้แต่มองตามเธอด้วยสายตาละห้อย น้ำลายย้อยหยด 🙄
ต้าวเก้อ
ใจหนึ่งไทเกอร์ก็อยากตามมิเชลไป แต่อีกใจก็ห่วงแม่ ถ้าคุณแม่ออกมาตามหาไม่เจอ จะทำยังไง
"ไทเกอร์อยู่ไหน เข้าบ้านได้แล้วลูก มาลูกมาเข้าบ้านเช็ดตัวกันก่อน เดี๋ยวพี่อลิซกลับมาจากโรงเรียนจะได้กอดไทเกอร์ตัวหอม ๆ ให้หายเหนื่อย"
นั่นยังไงละครับ แค่คิดถึงคุณแม่ คุณแม่ก็มาทันที
"ไทเกอร์อยู่ไหน มิ้ว ๆ ๆ อ่ะ ซ่อนตัวอยู่นี่เอง หายไปนานเลยนะวันนี้ โดนหมาไล่กวดมาหรือลูก ป่ะกลับบ้าน"
ผมต้องเชื่อฟังคุณแมฺ่ไว้ก่อนฮะ ไม่อยากให้คุณแม่สงสัย ว่าทำไมวันนี้ผมหายออกมานานผิดปกติ
ตอนนี้ผมคิดแต่ว่าพรุ่งนี้จะลองไปหามิเชลที่บ้านดูสักหน่อย เขาอุตส่าห์เอ่ยปากชวนทั้งที ถ้าผมไม่ไปจะเสียมารยาทได้
อีกอย่างตั้งแต่มาอยู่บ้านใหม่ ผมก็เพิ่งเจอสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า แมว คือเจ้าลุงหน้าโหดเมื่อวันก่อน กับมิเชลสุดสวยในวันนี้ ถ้าต้องเลือกว่าจะคบกับใคร ผมก็ต้องเลือกมิเชลไว้ก่อนอยู่ดีละครับ
ผมสังเกตเห็นว่ามิเชลมีปลอกคอเหมือนผมด้วยนะครับ ถ้าไปเที่ยวที่บ้านเธอหวังว่าเจ้านายของมิเชลน่าจะมีปลาทูให้ผมได้กินบ้างนะ
ส่วนเจ้าลุงหน้าโหดนั่น ผมขอไม่เจออีกเลยจะดีกว่า
ฝ่ายมิเชลเมื่อได้ไปโปรยเสน่ห์ใส่แมวหนุ่มเสร็จแล้ว เธอก็มารายงานผลให้เจ้าหน้าบากแฟนของเธอทันที
เจ้าหน้าบากนอนรอฟังอย่างสบายใจ มันสะบัดหางไปมาอย่างสบายอารมณ์
"เป็นยังไงบ้างมิเชลที่รัก เหนื่อยไหม"
"มือชั้นนี้แล้ว เรียบร้อยค่ะปะป๋า"
"เธอคุยอะไรกับไอ้หน้าอ่อนนั้นบ้างละ"
"มิเชลแค่บอกว่า บ้านมิเชลอยู่ใกล้ ๆ แค่สามหลังคาบ้าน อยากมาเที่ยวเมื่อไหรก็มาเลย"
"แล้วมันว่าไง"
"ไก่อ่อนค่ะปะป๋า เอ้อ ๆ อ้า ๆ พูดแค่ขอบคุณครับ ครับ ๆ ๆ ชิส์ "
"หึ ๆ ๆ เป็นไปได้ยังไง มิเชลของป๋าออกจะสวยหยาดเยิ้มปานนี้"
"ก็นั่นนะสิคะป๋า เนี้ยไอ้หน้าอ่อนนั่น ทำมิเชลเสียเซลฟ์หมดเลยค่ะ ที่จริง เจ้าหนุ่มน้อยไทเกอร์นั่นต้องวิ่งตามมิเชลกลับมาด้วยถึงจะถูก นี่อะไรกัน พูดแค่ครับ ๆ ๆ เห้อ อารมณ์เสีย"
"แค่นี้ก็ดีมากแล้ว รอดูไปก่อน"
"มิเชลไม่สวยแล้วเหรอคะป๋า เหมี๊ยววววว "
"ใครว่าละ เจ้าหนุ่มนั่นมันไม่รู้ประสีประสาต่างหากละ มิเชลของป๋าสวยที่สุด"
"เหมี๊ยว ๆ ๆ " ทั้งสองคลอเคลีย เลียแข้งเลียขากันไปตามประสา
"มิเชล ที่รักของป๋า คืนนี้มิเชลลองไปเช็คเรตติ้งอีกสักรอบได้ไหมจ้ะ เผื่อเจ้าหนุ่มนั่นมันลืม"
"เพื่อปะป๋า มิเชลจะลองหาทางค่ะ"
ต้าวเก้อ
คืนนั้นมิเชลแอบย่องออกมาตอนที่เจ้านายของเธอเปิดประตูเอาขยะไปทิ้งหน้าบ้าน แล้วมิเชลก็รีบตรงดิ่งไปที่หน้าบ้านไทเกอร์ ส่งสัญญาณคลื่นเสียงไปตามลม เมี๊ยววววววววววววววววว
เมี๊ยววววววววววววววววววว
เสียงหวาน ๆ ลอยมาตามลม ปลุกให้เลือดหนุ่มในกายไทเกอร์พลุ้งพล่านขึ้นมา มันสะดุ้งตื่นยื่นจมูกไปข้างหน้า เพื่อรับกลิ่น
"กลิ่นของมิเชลนี่นา"
"ไทเกอร์ อย่าลืมนัดของเรานะ ฉันจะรอเธอ"
แมวหนุ่มตะกุยตะกายประตูจะออกไปหามิเชล แต่ก็เปิดประตูไม่ได้
จังหวะนั้นเอง คุณพ่อเปิดประตูเข้าบ้านมา ไทเกอร์ที่กำลังรอโอกาส ก็พุ่งตัวออกไปทันที
แล้ววิ่งไปตามต้นเสียงของมิเชล แต่ก็ตามไม่ทัน เพราะมิเชลเองก็ต้องรีบกลับเข้าบ้าน ก่อนที่เจ้านายของเธอจะเรียกหาเหมือนกัน
ไทเกอร์จึงได้แต่ยืนงงอยู่ท่ามกลางความมืด โชคดีที่คืนนี้เจ้าหน้าบากไม่ออกมา ไม่อย่างนั้นไทเกอร์อาจเละ
จะกลับบ้านก็กลัว เพราะเพิ่งเคยออกมาข้างนอกตอนกลางคืนเป็นครั้งแรก แถมยังมีหมานอนเฝ้าอยู่ตรงถนนหน้าบ้านด้วย
แย่แล้วเรา ไม่น่าหนีออกมาเลย จะกลับยังไงละทีนี้ ทำไมข้างนอกมันน่ากลัวอย่างนี้นะ หนาวก็หนาว ง้าวววววววววว ๆ ๆ ป่านนี้คุณแม่จะรู้ไหมนะ ว่าเราหนีออกจากบ้าน
คุณแม่กับอลิซช่วยกันทำการบ้านอยู่อีกห้องหนึ่ง และคิดว่าไทเกอร์นอนหลับไปแล้วจึงไม่ได้สนใจอะไร
ส่วนคุณพ่อ เมื่อเห็นว่าสองแม่ลูกยุ่งอยู่ จึงไม่ได้บอกว่าไทเกอร์หลุดหนีไป
กว่าคุณแม่จะรู้ก็ห้าทุ่มไปแล้ว ตอนที่คุณพ่อมาถามว่า
"คุณ ๆ ไทเกอร์กลับมาหรือยัง"
"ไทเกอร์นอนแล้วค่ะ"
"ไม่นะแม่ น้องไม่อยู่"
"อ้าวแล้วน้องหายไปไหน"
"ไทเกอร์หลุดออกไปตอนที่ผมเปิดประตูเข้าบ้านนะ จับไม่ทัน ขอโทษนะ คือมันไวมาก ผมถือของด้วยเลยปล่อยมันไปก่อน"
"อ้าว แล้วเราจะไปตามน้องกันที่ไหนละคะคุณพ่อ"
"ดึกแล้วด้วย เอายังไงดีคะคุณ"
"ลองไปเดินเรียกหาแถวนี้ ๆ กันไหม รอบ ๆ บ้าน แถวบ้านร่างที่มันชอบไปเล่นตอนกลางวัน"
"เออ เอาก็เอา ลองเรียกดูค่ะ"
แล้วสามคนพ่อแม่ลูก ก็ออกไปร้องเรียกหาไทเกอร์แมวหนุ่มรูปงาม
เงียบกริบ ว่างเปล่า !!!
นอกจากความมืด ความเงียบ ความหนาวเย็นของอากาศยามค่ำคืนแล้ว ก็มีหมาสองตัวที่ออกมาทักทายพวกเขา เพราะคิดว่าพวกเขาจะนำอาหารมาให้
อลิซบอกกับหมาดำเพื่อนรักทั้งสองว่า
"ลูซี่ ลูก้า ช่วยไปตามแมวของฉันมาให้หน่อย ถ้าเธอเห็นไทเกอร์บอกให้เขากลับบ้านด้วยนะ"
"ป่ะอลิซ เข้าบ้านนอนกันเถอะลูก ดึกแล้ว เดี๋ยวน้องคงกลับมาเองแหละ เข้าบ้านเถอะคะคุณ เราร้องเรียกนานแล้ว ถ้ามันอยู่แถวนี้น่าจะออกมาแล้วนะ"
"หนูง่วงนอนแล้วค่ะคุณพ่อ"
"รออีกนิดได้ไหม เผื่อน้องกำลังมา"
"หนูไม่รอแล้วค่ะ หนูง่วงนอน"
แล้วอลิซก็หันไปคุยกับแม่ของเธอและเดินเข้าบ้าน ปล่อยให้คุณพ่อยืนรอไทเกอร์อยู่ข้างนอก
"น้องไม่มาก็ดีแล้วนะคะแม่ เราจะได้ไม่ต้องรักอะไร ไม่ต้องเสียใจตอนมันตายอีก แม่ว่าไหมคะ"
"จริง ก็ดีเหมือนกัน แม่ก็ขี้เกียจรักอะไร รักใครเหมือนกัน เหนื่อยหัวใจ "
"รักหนูคนเดียวก็พอนะแม่"
"จ้า คนเดียว ก็เกินพอแล้วถวายหมดชีวิตแล้วจ้า"
"รักแม่ที่สุดในโลกเลยค่ะ"
สองแม่ลูกกอดกัน คุยกันกระหนุงกระหนิง
ส่วนคุณพ่อก็เดินคอตกเข้าบ้าน เพราะคิดว่าเป็นความผิดของตัวเอง ที่ปล่อยให้แมวน้อยหลุดออกไป ป่านนี้ไม่รู้เจ้าลูกชายจะเป็นอย่างไรบ้าง
น้ำค้างบนยอดหญ้า
03.00 น. โดยประมาณ เมื่อคุณแม่ได้ยินเสียงเจ้าลูกชายมาร้องโหยหวน Helpppppppppp เสียงดังมาจากบ้านร้างข้าง ๆ
ง่วงนอนก็ง่วง แต่ก็ต้องลุกออกไปดูว่าเจ้าลูกชายตัวดีหรือเปล่า
"เสียงดังมาจากไหนนะ" เมื่อสายตาเริ่มชินกับความมืด และแสงจากไฟฉายพร้อมแล้ว คุณแม่จึงออกไปร้องเรียก
"ไทเกอร์อยู่ไหนลูก ร้องดัง ๆ หน่อยสิลูก อยู่ตรงไหน"
"Help Help Help "
เสียงร้องเบา ๆ ที่ดูว่าเหมือนจะเหนื่อยล้า และหมดแรงไปแล้วนั้น เมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อ มันรีบวิ่งออกมาหา ออกมาตามแสงไฟฉายที่ส่องให้ทาง
"แม่ แม่ แม่"
"อยู่ไหนลูก"
คุณแม่มองหาไปทั่ว และเมื่อเงยหน้าขึ้นไปมองบนหลังคา
หึ ๆ ๆ เรียกข้าว่าไอ้เสือ !!!
"ป๊าดดด ลูกแม่ ขึ้นไปทำอะไรบนนั้นคะลูก แล้วขึ้นไปยังไง ทางไหน ละนั้น"
"แม่จ๋าาาาาา ช่วยเก้อด้วย เก้อติดอยู่บนหลังคา หาทางลงไม่ได้จ้ะแม่ ทางนั้นก็มีหมาเฝ้าอยู่ แม่จ๋า พาเก้อกลับบ้านด้วย เก้อง่วงนอนแล้ว เก้อคิดถึงแม่ แง้ววววววว แง้ววววววววว"
คุณแม่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ในเวลาดึกสงัดแบบนี้ เลยปล่อยไทเกอร์ให้อยู่บนหลังคาต่อไป
"โอ้ย ไอ้ลูกแมว ขึ้นทางไหนละลูก ไปลงทางนั้นสิ ไม่ก็กระโดดลงมาเลย"
ไทเกอร์เอาแต่ร้อง Helppppp แล้ววิ่งไปมาบนหลังคา แต่ก็ไม่รู้ว่าจะพาตัวเองลงมาได้ยังไง
คุณแม่คิดว่า อย่างน้อยมันก็กลับบ้านถูก ยังไม่ตาย จึงกลับไปนอนต่อ แต่ก็นอนไม่หลับ เพราะไทเกอร์ร้องไม่หยุด จนต้องออกมายืนเป็นเพื่อน ให้มันมองเห็นหน้า เผื่อไทเกอร์จะรู้สึกสงบลงมาได้บ้าง
"ลูกเกอร์เดินตามแม่มาทางหลังบ้านนะลูก มาทางนี้ มิ้ว ๆ ๆ ทางนี้ลูก เอาละ มานี้ มานี้ หยุดรอตรงนี้นะ"
เมื่อล่อให้ไทเกอร์ตามมาหลังบ้านได้แล้วคุณแม่จึงนำบันไดพาดข้ามกำแพงรั้ว เพื่อให้ไทเกอร์ปีนลงมาได้
ช่างเป็นคืนที่น่าจดจำจริง ๆ
กว่าเจ้าแมวหนุ่มน้อยจะเข้าใจว่า ให้ปีนมาตามบันไดได้นั้น ลุ้นกันจนเกือบเช้า
และในระหว่างที่สองแม่ลูกผจญภัยอยู่ข้างนอกนั้น คุณพ่อและพี่สาว ต่างก็นอนหลับสบาย ฝันดี เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตื่นเช้ามามีแมวอยู่ในบ้านเหมือนเช่นทุกวัน
Good morning 🌻☀️💓
ดอกหญ้า
โปรดติดตามตอนต่อไป
- 8
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
