นิยายเรื่องนี้มีแมวเป็นพระเอก
ไทเกอร์ 17 คุณแม่โกรธแล้วนะ
ไทเกอร์เหนื่อยจากการผจญภัยในคืนก่อน ช่วงกลางวันจึงนอนทั้งวัน กว่าจะตื่นก็ตอนบ่าย
ผมไม่น่าดื้อ หนีออกจากบ้านตอนกลางคืนเลย ผมผิดไปแล้ว แม่ครับ อย่าโกรธเก้อเลยนะครับ มิ้ววววววววว มิ้วววววววว
เมื่อตื่นขึ้นมาตอนบ่าย ไทเกอร์สัมผัสได้ถึงความห่างเหินที่คุณแม่แสดงต่อมันในวันนี้ คุณแม่เดินหนี ขนมแมวเลียที่ไทเกอร์ชอบกิน คุณแม่ก็ไม่แกะให้กิน
พอไทเกอร์เดินเข้าไปนั่งลงใกล้ ๆ คุณแม่ก็ลุกเดินออกไปนั่งอีกที่ เป็นแบบนี้ จนพี่สาวสังเกตเห็น
ความรู้สึกที่ได้รับจากพลังงานนี้ ไทเกอร์ไม่ชอบเลย
มันเจ็บหัวใจยิ่งกว่าตอนที่เข้ามาอยู่ในบ้านใหม่ ๆ
ตอนนั้นคุณแม่ไม่รัก ไม่เป็นไร ไทเกอร์ยังอดทนได้
แต่ตอนนี้ คุณแม่สุดที่รักทำเมินใส่ เฉยชา ห่างเหิน ไม่อุ้ม ไม่ให้อยู่ใกล้ ทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ ของไทเกอร์เจ็บยิ่งนัก
มันพยายามเข้าไปใกล้ และออดอ้อน เดินพันแข้งพันขา ถูหัวน้อย ๆ ที่มือคุณแม่ แต่ก็โดนคุณแม่จับโยนออกไป
"ไปห่าง ๆ ไทเกอร์ ทำผิดให้รู้ว่าผิด อย่าอ้อน อย่ามาใกล้ เดี๋ยวจะโดนขังไว้นอกบ้านให้หายอยาก ชอบหนีออกจากบ้านนักใช่ไหม "
อลิซที่สังเกตเห็นเหตุการณ์จึงเอ่ยถามคุณแม่ของเธอ
"คุณแม่เป็นอะไร โกรธน้องเหรอคะ"
"ใช่ โกรธแมว โกรธพ่อเราด้วย"
"เอ่อ งั้นหนูไม่ยุ่งดีกว่า"
"เยี่ยม ดีที่อลิซเข้าใจแม่"
"เดี๋ยวหนูขอเอาน้องไปไว้อีกห้องนะคะแม่"
"อืม เอาไทเกอร์ไปไว้ห่าง ๆ แม่เลยเห็นแล้วขึ้น"
"โว๊ะ โกรธแมวก็เป็นแม่เรา เห้อ อะไรของเจ๊แกเนี่ย ! "
อลิซบ่นพึมพำแล้วจึงจับเจ้าแมวหนุ่มผู้ซึ่งตอนนี้ใจสั่นไปหมดแล้ว เพราะทำให้คุณแม่โกรธ
"แย่แล้วไทเกอร์ พี่จะบอกอะไรให้นะ เรานะต้องไปง้อคุณแม่ให้หายโกรธ ไว ๆ เข้าใจไหม ไม่อย่างนั้น แย่แน่ ๆ เชื่อพี่ พี่เคยโดนมาแล้ว"
อลิซเล่นกับไทเกอร์ เพื่อให้มันผ่อนคลาย และเพื่อให้คุณแม่มีเวลาอยู่กับตัวเอง
"กล้าดียังไง มาทำให้ฉันโกรธเนี้ย ไอ้แมวบ้า น่าโมโหจริง ๆ"
"เห้อ !!! คนที่เป็นบ้าคงเป็นเราเองสินะ ทุกชีวิตปกติ มีเราคนเดียวที่เดือดร้อน
คนบ้าอะไรว่ะ โกรธแมวก็เป็น ฮ่า ๆ "
ทันใดนั้นอลิซก็อุ้มไทเกอร์ออกมาหาแม่ของเธอ
"คุณแม่หายโกรธน้องหรือยังคะ"
"ยังคะลูก แม่กำลังพยายามอยู่"
"ไทเกอร์ ขอโทษคุณแม่นะ แล้วก็สัญญากับคุณแม่ด้วยว่าจะไม่หนีออกจากบ้านอีก เข้าใจไหม"
อลิซส่งไทเกอร์ให้กับแม่ของเธอ แล้วบอกว่า
"แม่คะ น้องสำนึกผิดแล้ว น้องบอกว่าขอโทษ แม่หายโกรธน้องนะคะแม่ นะแม่นะ แม่ดูหน้าน้องตอนนี้สิคะแม่ น้องร้องไห้แล้ว"
"ก็ได้ ก็ได้ หายก็หาย แต่ยังไม่อุ้มนะ"
"โห แม่อ่ะ หายโกรธกันแล้ว ก็ต้องกอดกันสิคะ กอดกันนะ มาค่ะแม่ กอดกัน"
อลิซอุ้มเจ้าแมวหนุ่มน้อยไทเกอร์เข้าไปซุกในอกแม่
"เห็นไหมไทเกอร์คุณแม่ใจดี หายโกรธแล้ว"