นิยายเรื่องนี้มีแมวเป็นพระเอก MY NAME IS TIGER ตอนที่ 18
ไทเกอร์ชอบที่จะออกไปเล่นบ้านร้างข้างบ้าน ในป่าที่มีต้นกระถินขึ้นรกร้าง ถ้าวันไหนไม่ได้ไปจะวุ่นวาย ทำลายข้าวของกระจุยกระจาย สร้างความปวดหัวให้คุณแม่ จนต้องยอมปล่อยให้ออกไปเล่นนอกบ้าน ถึงอย่างนั้น มันก็ไป กลับเป็นเวลา
อยู่มาวันหนึ่ง บ่ายคล้อยแล้วไทเกอร์ก็ยังไม่กลับ คุณแม่ออกไปตามหาที่บ้านร้างก็ไม่มี ในหมู่บ้าน รอบ ๆ หมู่บ้านก็ไม่เจอ
คุณพ่อก็ออกไปถามเพื่อนบ้านข้างเคียงว่าเจอแมวไหม
"มาร์ค คุณตามหาแมวตัวสีขาว ส้ม ใช่ไหม ผมเห็นมันเล่นอยู่ที่หลังบ้านกับแมวผมนะ"
คริส เจ้าของมิเชลตะโกนข้ามกำแพงบ้านมาบอกกับคุณพ่อ
"ใช่ ๆ คริส แมวสีขาว ลายส้ม มันยังอยู่ไหมตอนนี้"
"ไม่เห็นแล้วนะ แต่เดี๋ยวถ้ามันกลับมา ผมจะจับไปให้นะ คงพากันไปเล่นในป่านะ"
"ขอบใจมากคริส ผมฝากด้วยนะ"
คุณพ่อกลับมาบอกคุณแม่ว่าเจอไทเกอร์แล้ว เดี๋ยวเพื่อนบ้านจะจับไว้ให้
"อ้าวถ้าเจอแล้ว ก็พากลับมาสิคุณ จะปล่อยไว้ทำไมคะ"
"เขาว่าเห็นเล่นกันอยู่กับแมวของเขา แต่ตอนนี้ไม่รู้อยู่ไหน"
"แปลว่า ไม่เห็น ไม่รู้ ไม่เจอค่ะ"
"ใจเย็น ๆ นะคุณ เดี๋ยวมันก็คงกลับมาเองแหละ"
คุณแม่เริ่มรู้สึกว่า ไทเกอร์ทำให้จิตใจคุณแม่ไม่สงบสุขขึ้นอีกแล้ว และนี่เป็นสิ่งที่คุณแม่ไม่ชอบเลย
"ที่รัก คุณช่วยไปตามไทเอกร์กลับมาเดี๋ยวนี้ได้ไหมคะ ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ให้คุณเลี้ยงแมวอีกแล้วนะ ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมคะ ว่าให้เลี้ยงระบบปิดร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่คุณก็สงสารมัน อยากให้มันเป็นอิสระเหมือนคุณ แล้วดูสิเนี้ย พอมันหายไปที ก็เดือดร้อน ก็ทุกข์ใจ อย่าให้ฉันต้องทำบาปเลยนะคะคุณ ไทเกอร์ต้องกลับมาวันนี้ค่ะ"
คุณแม่เริ่มไม่สนุกแล้วงานนี้ !
คุณพ่อจึงต้องออกไปร้องเรียกหาเจ้าลูกชายตัวดีอีกรอบ แล้วก็กลับมามือเปล่า คุณแม่จึงชวนคุณพ่อไปดูที่กำแพงบ้านร้าง
จิตเชื่อมจิต ใจเชื่อมใจ เมื่อเจ้าลูกชายตกอยู่ในอันตราย คุณแม่ก็ไม่มีความสุขเช่นกัน และแล้ว
"Helpppppppp Helpppppppp" เสียงนี้อีกแล้ว
เมื่อมองตามเสียงขึ้นไป คุณแม่ก็เห็นว่าเจ้าลูกชายตัวดี ร้องให้แม่ช่วยอยู่บนชั้นสามของบ้านร้างหลังหนึ่ง ในโครงการที่ยังสร้างไม่เสร็จ ที่อยู่ติดกับบ้านของมิเชลนั่นเอง
และก็มีแต่โครงบ้าน แม้แต่หลังคาก็ไม่มี " Helpppppppp "
"แม่จ๋าาาาาาาา ช่วยเก้อด้วย เก้ออยู่บนนี้ เก้อกลัว เก้ออยากกลับบ้าน" Helpppppp
"เอาอีกแล้วไทเกอร์ ขึ้นไปทำอะไรบนนั้น แล้วขึ้นไปยังไง ขึ้นทางไหน แล้วจะลงยังไงละทีนี้"
เพื่อนบ้านรีบเข้ามาบอกว่า
"ผมได้ยินเสียงแมวไล่กัดกัน พอออกมาดู ก็เห็นว่าแมวของคุณขึ้นไปอยู่บนนั้นแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าขึ้นไปได้ยังไง มิเชลยังไม่เคยขึ้นไปบนนั้นเลย"
"แล้วแมวของคุณละคริส"
"มิเชลกลับมาแล้ว ตอนนี้อยู่ในบ้าน มันเรียบร้อย ไม่ค่อยไปไหนหรอก"
"ทำไมไทเกอร์ไปเล่นที่บ้านร้างตัวเดียว ซนจริง ๆ"
"คุณคริส ทางเข้าบ้านคุณ มีทางขึ้นไปบนบ้านร้างไหมคะ"
"ไม่มีครับ ป่ามันรกมาก เข้าไม่ได้ครับ อันตราย"
"ทำยังไงดีละทีนี้ จะเอาพ่อตัวดีลงมายังไงคะคุณ"
"มิ้ว ๆ ๆ ๆ ไทเกอร์ลงมา"
"เดี๋ยวค่อยกลับมาหาวิธีเอามันลงได้ไหมคุณ นี่ได้เวลาไปรับลูกที่โรงเรียนแล้วนะ เย็นวันนี้ ผมมีนัดด้วยสิ เดี๋ยวไปไม่ทัน"
"อ้าว แล้วไทเกอร์ละคะ จะทำยังไง ดูมันร้องสิคะ มันไม่ได้สนุก หรือหนีนะ มันกำลังร้องให้เราช่วยอยู่"
"ไทเกอร์จำทางกลับบ้านได้แล้ว เดี๋ยวคงหาวิธีกลับบ้านได้เองเหมือนครั้งก่อนนั่นแหละ ไปรับลูกกันก่อนนะ"
"ไทเกอร์ รอแม่อยู่ตรงนั้น ห้ามไปไหน เข้าใจไหมลูก เดี๋ยวแม่มา"
คุณแม่ต้องยอมถอยออกมา เพราะต้องไปรับอลิซที่โรงเรียน คุณพ่อก็ต้องไปทำงาน จึงปล่อยไทเกอร์ไว้บนนั้นลำพัง และนี้ก็เป็นเวลา 16.30 น.
ไทเกอร์วิ่งวุ่นไปมา พยายามหาทางลงมาหาคุณแม่ มันส่งร้องเรียกให้คุณพ่อคุณแม่ช่วย มิ้วววววววว
ในขณะที่ทั้งคู่หันหลังเดินจากไป
"คุณเห็นสายตาและท่าทางที่ไทเกอร์ร้องไหมคะ มันขอความช่วยเหลือนะคุณ"
"เอานา วางใจเถอะคุณ แมวมันฉลาดจะตาย ไม่เป็นไรหรอก"
ตอนนี้จิตใจคุณแม่ร้อนรุ่ม ที่ช่วยไทเกอร์ลงมาไม่ได้ และความรู้สึกโกรธคุณพ่อก็เริ่มก่อตัว ถึงอย่างนั้นก็ต้องตัดใจไปรับอลิซกลับบ้านก่อน
เมื่ออลิซกลับมาถึงบ้าน คำถามแรกคือ
"แม่คะ น้องอยู่ไหน"
"น้องยังไม่กลับเลยลูก ตั้งแต่เช้าแล้ว"
"อ้าว แล้วคุณพ่อคุณแม่ ไม่ออกไปตามน้องกลับบ้านเหรอคะ"
"ตามแล้วลูก ตอนนี้น้องติดอยู่บนชั้นสามของหมู่บ้านร้าง แม่เข้าไปเอาน้องออกมาไม่ได้"
"อ้าว"
"อลิซมีการบ้านไหมลูก ถ้ามีเอาการบ้านออกมาทำก่อน"
"หนูทำเสร็จหมดแล้วค่ะแม่"
"Ok ถ้าอย่างนั้น หนูกินข้าว อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะลูก เสร็จแล้วเราออกไปหาน้องด้วยกัน"
"ค่ะแม่"
เมื่อเสร็จธุระแล้วสองแม่ลูก จึงออกไปร้องเรียกหาไทเกอร์ ตรงจุดที่คุณแม่เจอ ก่อนที่จะเดินหันหลังให้มันเพื่อจะไปรับอลิซกลับจากโรงเรียน
ตอนนี้ ตรงนี้ มีแต่ความว่างเปล่า เงียบ ไม่มีแมว มีแต่โครงบ้าน และป่ารกร้าง และกำแพงบ้านที่สูงท่วมหัว
"มิ้ว ๆ ๆ ไทเกอร์ ออกมาหาพี่มา มิ้ว ๆ ๆ"
อลิซพยายามร้องเรียกหาไทเกอร์ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความเงียบ และความมืดที่เริ่มปกคลุมท้องฟ้ายามราตรี
แม้ในหมู่บ้านที่พวกเขาอยู่จะมีแสงไฟ แต่ในหมู่บ้านร้างไม่มี หวังว่าแสงแห่งจันทราในค่ำคืนนี้จะช่วยชี้ทางให้แมวหนุ่มน้อยผู้ด้อยประสบการณ์ ได้อบอุ่นบ้าง
แล้วตอนนี้ไทเกอร์ อยู่ที่ไหน ทำไมเสียงเงียบหายไป หรือว่ามันหาทางกลับบ้านได้แล้ว หรือมันอาจจะ ? !!!!
🐅🐅🐅
นิยายเรื่องนี้มีแมวเป็นพระเอก ในรูปเล่ม eBook
ขอบคุณค่ะ
เกี่ยวกับผู้เขียน :
แต่งนิยายในนามปากว่า "แสงอักษร"
เขียนบทความ รับงานรีวิวสินค้า อื่น ๆ
ติดต่องาน :
Line ID : laksamontra
Email : laksamontra3569@gmail.com
ประจำการที่ Facebook :
บทความ :
.
เขียนบทความ มีรายได้ link นี้
….
ขอบคุณค่ะ
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
