นิยายเรื่องนี้มีแมวเป็นพระเอก
ไทเกอร์ 19 ติดบ้านร้าง 2
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน และจะกลับบ้านยังไง
ผมขึ้นมาบนนี้เพราะลุงหน้าบากไล่กัดผม ผมวิ่งหนีจะกลับบ้านตามที่คุณแม่บอก ว่าอย่าต่อสู้กัน แต่ในตอนนั้นมันสุดทางแล้วจริง ๆ ครับแม่ ผมต้องสู้ เพื่อมิเชล เพื่อศักดิ์ศรี และความเป็นลูกผู้ชาย แต่ก็เหมือนที่คุณแม่บอกไว้ ว่าผมไม่มีเขี้ยวเล็บ แถมตัวก็เล็กนิดเดียว จะไปสู้อะไรกับลุงหน้าบากได้ แล้วไหนจะหมาตัวใหญ่รอบ ๆ หมู่บ้านอีก
โชคยังดีที่หมาพวกนั้นเปลี่ยนจากไล่กัดผม ไปไล่กัดลุงหน้าบากแทน
ต้องขอบคุณพี่หมาลูซี่ กับลูก้า ที่พี่อลิซฝากฝังให้ช่วยดูแลผม ตามมาห้ามเจ้าหมาฝูงนั้น แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็หลงเข้ามาในป่าข้างในโครงการหมู่บ้านร้างนี้แล้ว ถ้าออกไปตอนนี้ ผมคงโดนพวกมันขย้ำอีกรอบแน่ ๆ
ทางนี้ก็มีลุงหน้าบาก ทางนั้นก็ฝูงหมา ผมจะทำยังไงดี
ตอนนี้แผลที่โดนเจ้าหน้าบากกัดก็เริ่มเจ็บระบมไปทั้งตัว เกิดมาผมไม่เคยเจออะไรที่น่ากลัวแบบนี้มาก่อนเลย
คุณแม่จะรู้ไหมนะ ว่าผมได้รับบาดเจ็บและหลงทางกลับบ้านไม่ได้
ผมไม่เข้าใจเลย คุณพ่อคุณแม่มาตามหาผม แต่ก็ไม่ยอมช่วยพาผมกลับบ้านไปด้วย ทิ้งให้ผมอยู่บนบ้านร้าง หรือว่าคุณแม่จะโกรธผมแบบวันนั้นอีกแล้ว
ทั้ง ๆ ที่ผมก็บอกว่า ผมขอโทษ ผมสำนึกผิดแล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นอุบัติเหตุ ผมโดนแกล้ง แต่คุณพ่อคุณแม่ก็ยังหันหลังให้ผม เดินหนีไป หัวใจผมแหลกสลายเลยครับ
ไม่น่าเชื่อว่า แค่ในหนึ่งวัน ผมจะเจอเรื่องที่ทำให้ผมสิ้นหวัง สิ้นศรัทธาในความรัก ในความไว้ใจจากคนที่เรารัก ได้มากมายเพียงนี้
วันนี้ผมหมดแรงกาย แรงใจ ผมไม่เหลืออะไรแล้ว คุณแม่เดินหนีผมไปแล้ว ผมเสียใจ ผมขอโทษครับแม่
ตอนนี้ผมหิว เหนื่อย คิดถึงอ้อมกอดของพี่สาว บนที่นอนอุ่น ๆ เตียงนุ่ม ๆ ลมหายใจอุ่น ๆ เสียงหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เวลาพี่สาวกอดนอน
ป่านนี้พี่สาวจะนอนหลับหรือยังนะ
จะคิดถึงผมไหม คุณแม่จะสวดมนต์ให้ผมหรือเปล่า หรือจะโกรธจนไม่คิดถึง จึงไม่ออกตามหาผมแล้ว
น้ำตาลูกผู้ชายมันไหลไม่หยุดเลยครับ แค่คิดว่าคุณแม่ไม่รัก แค่คิดว่าคุณแม่โกรธ แค่คิดว่า….
มันสับสน และน่ากลัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผมวันนี้ ที่แทบจะเอาชีวิตไม่รอด ถึงก่อนหน้านั้น มันจะหอมหวาน หึ ! น่าเจ็บใจนัก นี่สินะ ที่แม่แองเจิลบอกว่า อย่าไว้ใจมนุษย์ ความจริงคือ แม้แต่แมวสาวแสนสวย ก็ไม่ควรไว้ใจ มิเชล นะ มิเชล ไม่น่าทำกันได้ลงคอ หลอกล่อให้เราหลงรักอยู่ตั้งนาน ทำไมถึงทำกันได้นะ !
ช่างมิเชลก่อนเถอะ ตอนนี้มืดแล้ว จะทำยังไงดี !!!
ไม่คิดเลยว่าภารกิจพิชิตใจคุณแม่ ที่ว่ายากแล้ว มาเจอบททดสอบคุณแม่ จะยากถึงขั้นเอาชีวิตมาแลก !!!
วันนั้นท่านผู้การก็ไม่ได้บอกอะไรมากนัก แค่สั่งว่า ให้ตั้งใจทำงาน ต้องช่วยคุณแม่ให้ภารกิจสำเร็จ และทุกภารกิจ จะสำเร็จได้ ต้องมีผู้เสียสละ นี่ผมกำลังจะตายหรือ !
ครั้งนี้ไม่ใช่คุณแม่ที่เจอเรื่องยาก ๆ แต่เป็นผมเอง !!!
ผมคิดถึงแม่แองเจิลและพี่ ๆ จังเลย ป่านนี้ไม่รู้ว่าจะได้ภารกิจอะไรกันบ้าง จะเป็นเหมือนผมตอนนี้ไหมนะ
ผมเจ็บแผลจังเลย !!!
ไทเกอร์แมวหนุ่มที่ลุ่มหลงในแมวสาวสวยอย่างมิเชล ตอนนี้หมดแรง อ่อนล้าทั้งจากการต่อสู้ และบาดแผล ที่เจ้าหน้าบากฝากไว้ทั่วตัว
เจ็บทั้งใจ เจ็บทั้งกาย
มันขดตัวอยู่ที่ซอกกำแพงบ้านร้างอย่างเดียวดาย และสิ้นหวัง ภายใต้ท้องฟ้าที่แสงจันทร์ส่องสว่าง ดวงดาวระยิบระยับทอแสงเปล่งประกาย
ในช่วงเวลาเช่นนี้ คุณแม่อาจกำลังออกมาเดินจงกรมที่สนามหญ้าหน้าบ้าน นอนมองดวงดาว หรือว่ายน้ำในสระ และทุกกิจกรรมจะต้องมีไทเกอร์นั่งเฝ้าอยู่ไม่ห่าง แต่คืนนี้ !!!
ไทเกอร์คิดถึงคุณแม่ที่สุด
มันเป็นการผจญภัยที่ไทเกอร์เองก็ไม่รู้จะรับมืออย่างไร ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วและรุนแรง
ตัวมันเองก็ไม่เคยมีประสบการณ์ต่อสู้มาก่อน
และไม่ชำนาญเส้นทาง ทุกอย่างมืดมนในความคิด
และการคิดถึงคุณแม่ ก็เป็นเหมือนแสงสว่างที่ทำให้มันมีกำลังใจต่อสู้ ถึงจะรู้สึกผิด ถึงจะเจ็บปวด แต่ต้องรอด ต้องกลับไปหาคุณแม่ให้ได้ !!!
ไทเกอร์คิดถึงคุณแม่จนหลับไปในที่สุด
เผลอหลับไปนานเท่าไรก็ไม่รู้ แล้วมันก็ต้องตกใจตื่น เมื่อจู่ ๆ ฝนก็เทลงมาอย่างหนัก
ทำให้ตรงที่ ๆ มันหลบซ่อนอยู่นั้นมีน้ำฝนไหลมาท่วมขัง เพราะบ้านร้างยังไม่มีหลังคา ไม่ว่ามันจะขยับไปทางไหนก็เปียกอยู่ดี
ตอนนี้นอกจากเจ็บแผลตัว แผลใจ หนีการตามล่าจากเจ้าแมวป่า หมาข้างหมู่บ้านแล้ว ไทเกอร์ยังต้องหาที่หลบฝนอีก
และด้วยความที่บ้านร้างแห่งนี้โดนทิ้งร้างมานานหลายปี ทำให้มีตะไคร้น้ำเกาะอยู่เต็มไปหมด เมื่อเจอน้ำฝน เข้าจึงเกิดการพองตัว และ มันก็ลื่นมากด้วย
และแล้ว !!!! ด้วยความตื่นตกใจกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ทำให้ไทเกอร์ก้าวขาพลาด พลัดตกลงมาจากชั้นสามของบ้านร้าง พยายามใช้ขาตะกายเกาะเถาวัลย์ ก็ไม่ได้ ตกลงไปยังชั้นล่างของบ้าน ในห้องน้ำที่ยังสร้างไม่เสร็จ แอ้ก !!!
ถึงจะยังบาดเจ็บอยู่ แต่ด้วยสัญชาตญาณของแมวก็ช่วยให้ไทเกอร์พลิกร่างลงได้อย่างปลอดภัย
ร่างของมันกระแทกกับพื้นเล็กน้อย มันค่อย ๆ มองหาที่หลบฝน ซึ่งชั้นล่างก็มีน้ำขัง และตะไคร้น้ำขึ้นเต็มไปหมดเหมือนกัน
ไทเกอร์หาทางออกจากบ้านร้าง มันค่อย ๆ ลากขาคลานไปช้า ๆ แล้วเข้าไปหลบอยู่ในป่า เพื่อหนีน้ำที่ท่วมขังในบ้าน และตะไคร้น้ำ ที่ทั้งลื่นและน่ากลัว
มองไปทางไหนก็เหมือนกันหมด เหมือนหลงอยู่ในเขาวงกต มีแต่บ้านร้าง ต้นไม้ และป่า ข้างบนท้องฟ้าไร้แสงจันทราและหมู่ดาว มันจึงตัดสินใจขดตัวอยู่ข้าง ๆ บ้านร้าง ใต้ต้นไม้ใหญ่ อยู่แบบนั้นทั้งคืน
นิยายเรื่องนี้มีแมวเป็นพระเอก
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณค่ะ
- 8
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
