ไทเกอร์ 20 จงวางใจ
เช้าวันเสาร์ 04.00 น. คุณแม่ตื่นขึ้นมาโดยไม่มีเจ้าลูกแมวน้อยตัวป่วนมาข่วน มาปลูก
"ไทเกอร์กลับมาหรือยังนะ ออกไปดูนอกบ้านดีกว่า"
คุณแม่เดินออกมานอกบ้าน ร้องเรียกหาไทเกอร์ ไปสักพัก เมื่อไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ จึงกลับเข้าไปในบ้าน
"จะเป็นยังไงบ้างนะเจ้าแมวน้อย หวังว่าเจ้าจะปลอดภัยนะ
จะติดหญิงยังไง แม่ก็ไม่ว่าหรอก แต่มันก็ต้องกลับบ้าน "
คุณพ่อก็นอนไม่หลับ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง
"เจอไหมคุณ "
"ยังคะ ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง"
"คงติดสาวนั่นแหละ เดี๋ยวก็กลับมา"
"แต่คิด ๆ ดูแล้ว ไม่น่าหายไปเพราะติดสาวนะคะ ฉันจำสายตาและเสียงร้อง ตอนที่ไทเกอร์อยู่บนบ้านร้างได้ มันคือเสียงร้องของการขอความช่วยเหลือ"
ตอนนี้คุณพ่อถึงกับจุกในอก พูดไม่ออก เมื่อคิดตามสิ่งที่คุณแม่บอก และคิดไปถึงเหตุการณ์ตอนที่เดินหันหลังออกมา
"ผมอาจเข้าใจผิดไปจริง ๆ ทำไมผมถึงคิดว่ามันไปติดสาวได้นะ ลูกขอความช่วยเหลือแท้ ๆ ยังคิดว่าเป็นเรื่องตลก แย่จริง ๆ "
คุณพ่อคิดได้แล้วก็ยิ่งรู้สึกผิด
"เดี๋ยวสาย ๆ เราออกไปตามหาไทเกอร์อีกรอบนะคุณ"
"ค่ะ"
อลิซตื่นขึ้นมาไม่เจอไทเกอร์ เธอก็เริ่มโวยวาย
"คุณพ่อคุณแม่ขาาาาา น้องละคะ"
"ยังไม่กลับลูก"
"เดี๋ยวอลิซกินข้าวเช้าเสร็จ เราออกไปตามหาน้องกันนะ"
"ค่ะ คุณพ่อ"
ทั้งสามคนเดินไปถามตามบ้านของเพื่อนบ้านว่าเห็นไทเกอร์ไหม และไปดูที่จุดที่เจอกับไทเกอร์ เมื่อวันก่อน
"โอ๊ะ นั่นไง แมวสาวที่มาเล่นกับไทเกอร์เมื่อวาน เข้าไปดูใกล้ ๆ สิ ว่าไทเกอร์อยู่แถวนั้นหรือเปล่า"
"คุณแม่คะ นั่นเจ้ายักษ์ที่จะกัดไทเกอร์ที่หน้าบ้านเราวันนั้นนี่ค่ะ"
"อ้าว ถ้ายัยสาวนี่อยู่กับเจ้าหน้ายักษ์ แล้วไทเกอร์ "
"ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้น้องอยู่ไหน"
คุณพ่อจึงไปถามเพื่อนบ้านอีกรอบ
"คริส แมวน้อยตัวนั้น ใช่แมวของคุณหรือเปล่าครับ"
"ใช่ ๆ นั่นแหละมิเชล"
"คุณเห็นไทเกอร์กลับมาเล่นกับมิเชลอีกไหมครับ"
"ไม่เห็นนะมาร์ค ตั้งแต่เมื่อวาน ไม่เห็นอีกเลย มันยังไม่กลับบ้านอีกเหรอครับ"
"ยังเลย"
"อาจหลงอยู่ในหมู่บ้านร้าง เดี๋ยวถ้ามันหิว คงออกมาเองแหละนะ"
"ครับ ขอบคุณครับ"
คุณพ่อกล่าวขอบคุณริชาร์ด กับคริส เพื่อนบ้านแล้วจึงพากันกลับ
"ไทเกอร์คงเป็นหนุ่มแล้วจริง ๆ มันคงมาติดพันมิเชล เดี๋ยวพอมันหิวคงกลับบ้านเอง เผลอ ๆ ป่านนี้อาจกลับไปนอนรอเราที่บ้านแล้วก็ได้ ป่ะกลับบ้านกัน"
รอทั้งวันยันบ่ายคล้อย แมวน้อยก็ยังไม่กลับมา
"น้องไม่อยู่ก็สงบดีนะคะแม่"
อลิซเอ่ยขึ้นมากับแม่ของเธอ
"อืม แม่ก็ว่าอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ"
"ถ้าน้องไม่กลับมาละคะแม่"
"ก็ต้องทำใจค่ะลูก น้องอาจได้ยินที่แม่พูดว่าจะพาไปตัดป๋องแป๋ง เลยชิงหนีออกจากบ้านก่อน"
"สงสัยน้องกลัวโดนตัดป๋องแป๋งแน่เลย"
"ก็เป็นไปได้นะ ฮา ๆ"
จงวางใจ
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
