นิยายเรื่องนี้มีแมวเป็นพระเอก
ส่วนคุณพ่อผู้ที่บอกให้ทุกคนสบายใจ นั่งรอไทเกอร์กลับบ้านนั้น ยิ่งมืดค่ำมาแล้วยังไม่เห็นเจ้าแมวน้อยไทเกอร์กลับบ้าน ก็ยิ่งกังวล เป็นห่วงว่ามันจะเป็น อยู่ยังไง
ตอนนี้คุณพ่อเริ่มไม่ค่อยแน่ใจแล้วว่า ไทเกอร์อาจจะไปติดสาว หรืออาจจะหลงทาง อาจโดนหมากัดตายไปแล้ว
เมื่อคิดได้อย่างนั้น คุณพ่อจึงขับรถมอเตอร์ไซค์ตามหาไทเกอร์ ในทุกตรอกซอกซอยในละแวกหมู่บ้าน
เมื่อเจอชาวบ้าน ร้านค้าที่ไหน ก็เข้าไปถามหา เปิดรูปในมือถือให้เขาดู และฝากเบอร์ติดต่อกลับไว้กับทุกคน
คุณพ่อแวะดูตามป่า ข้างทางที่คิดว่าไทเกอร์น่าจะติดอยู่ แต่ก็ไม่เจอ ทั้งลงไปตะโกนเรียกหา และยืนรอต่อไปอีกสักพัก แต่ก็ไร้วี่แวว ไม่มีเสียงตอบกลับ จึงขับรถมอเตอร์ไซค์เข้าไปที่หน้าหมู่บ้านร้าง ก็เข้าไปไม่ได้อยู่ดี เพราะมันรกมาก และตอนนี้ก็ค่ำแล้วด้วย แถมแถวนั้นก็มีหมาเฝ้าอยู่ ถึงไทเกอร์จะได้ยินเสียง ก็คงไม่กล้าออกมาอยู่ดี
และด้วยอารมณ์เศร้า เสียใจ ทั้งในใจลึก ๆ ยังรู้สึกผิดที่ดูแลลูกแมวน้อยไม่ดี เมื่อกลับมาถึงบ้าน เห็นสองสาวไม่เดือดร้อนใจ นั่งไถหน้าจอมือถือ อยู่คนละมุม ยิ่งทำให้คุณพ่อหงุดหงิด
"นี่คุณไม่คิดจะออกไปตามหาไทเกอร์บ้างเลยเหรอ"
"อ้าว แล้วจะให้ไปตามหาที่ไหนละคะคุณ แถวนี้มีแต่ป่า กับภูเขา เรือกสวน ไร่นา ถ้าไทเกอร์ยังมีชีวิตอยู่ คงหนีขึ้นไปบนภูเขาแล้วละคะ"
"เราแจ้งประกาศ ให้กู้ภัยช่วยตามหาดีไหมคุณ"
"ในป่า ในดง กู้ภัยมา ก็ไม่รู้จะไปหาที่ไหนเหมือนกันนั่นละคะ ถ้าเป็นแมวตกท่อ ก็ว่าไปอย่าง แต่นี่เราไม่รู้ว่าไทเกอร์อยู่ที่ไหน"
"แล้วคุณทำใจได้ยังไง"
"ก็ปกตินี่คะ ในเมื่อเราทำอะไรไม่ได้ ก็ต้องทำใจ"
"นี่ถามจริง ๆ เถอะ คุณมีหัวใจหรือเปล่า"
"เอ้า ถามแปลก ฮา ๆ"
"ก็ปกติ ผมเห็นคุณหลงมันจะเป็นจะตาย ตัวติดกันตลอดเวลา เรียกแมวว่าลูกทุกคำ แล้วนี่อะไรกัน พอมันหายไปแบบนี้ คุณยังไม่ออกไปตามหา ไม่คิดจะทำอะไรบ้างเลยเหรอ"
อลิซฟังคุณพ่อคุณแม่เถียงกันเรื่องแมว แล้วได้แต่ส่ายหัว
"อื้อ หือ เยอะ ลูกตัวจริงนั่งอยู่นี่ พ่อแม่เถียงกันเรื่องแมว เห้อ"
"คุณพ่อคงรักน้องมากนะลูก"
"หนูเห็นแล้วค่ะแม่"
อลิซจึงเอ่ยกับคุณพ่อของเธอด้วยคำพูดที่หนักแน่น และท่าทางที่สงบนิ่ง จริงจังว่า
"คุณพ่อใจเย็น ๆ นะคะ น้องจะกลับมาภายในสามวันนี้"
คุณพ่อของเธอมองหน้าลูกสาว ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วก็เดินเข้าห้องนอนของตัวเองไป
"คุณพ่อต้องเรียนรู้อีกเยอะเลยนะคะแม่"
"ค่ะ แม่ก็ว่าอย่างนั้น"
"หนูเข้าห้องสวดมนต์ ฝากให้หลวงปู่คุ้มครองน้องดีกว่า"
"ดีค่ะลูก ป่ะ"
เมื่อสองแม่ลูกเข้าห้องสวดมนต์กันแล้ว ยิ่งทำให้คุณพ่อกระวนกระวายใจ เปิดประตูเข้ามา ชวนให้คุณแม่ไปตามหาไทเกอร์อีกรอบ
" นี่คุณ มันใช่เวลาสวดมนต์ไหม"
สองแม่ลูกมองหน้ากัน แล้วเกลือกตามองบน กับความทุกข์ใจของคุณพ่อ
"สงสัยคุณพ่อต้องการส่วนบุญ"
อลิซพูดขึ้นกับแม่ของเธอ
"เดี๋ยวแม่ออกไปช่วยคุณพ่อแป๊บหนึ่ง"
"ค่ะแม่ ดูคุณพ่อมีความทุกข์ใจ เดี๋ยวหนูอุทิศบุญให้ค่ะ"
"ดีค่ะลูก"
คุณแม่เดินตามคุณพ่อออกมาหน้าบ้าน
" เพื่อนผมบอกมาว่า ให้เคาะชามข้าวแล้วเรียกชื่อมัน แล้วมันจะออกมา"
"เอ่อ คือ จะได้ผลหรือคะ"
"ลองดูก็ไม่เสียหายอะไรนี่ ไทเกอร์รักคุณจะตาย ถ้ามันได้ยินเสียงคุณ มันต้องออกมาแน่นอน ลองหน่อยนะ"
คุณพ่อพูดพร้อมยื่นชามที่ใส่อาหารของไทเกอร์ให้คุณแม่
ถึงคุณแม่จะไม่เชื่อวิธีการนี้ของคุณพ่อ แต่ก็ไม่อยากขัดใจ ว่าไงว่าตามกัน เพื่อความสบายใจ จึงเคาะชามอาหารแมว พร้อมร้องเรียกชื่อไทเกอร์
เป๊ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !!!
"ไทเก้ออออออออออ"
เป๊ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
"ไทเก้อออออออออออ
อยู่ไหนลูก กลับบ้านได้แล้ว"
เงียบกริบ นอกจากเสียงสายลมที่พัดมาแล้ว คือความมืด และความเงียบ
"ฉันว่าพอก่อนไหมคะคุณ เคาะจานชาม เสียงดังโวยวายตอนกลางคืน เกรงใจเพื่อนบ้านนะคะ"
"อีกสักรอบนะคุณ เดี๋ยวผมเดินไปดูรอบ ๆ บ้านหน่อย"
"ถ้ามันปลอดภัยดี คงกลับมาแล้วละคะ"
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณค่ะ
- 8
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
