Saturn V จรวดในประวัติศาสตร์ของ NASA ที่ใช้ส่งยานอวกาศโครงการอะพอลโลสู่ดวงจันทร์
Saturn V (แซทเออร์น ห้า) นับว่าเป็นจรวดส่งดาวเทียมที่มีขนาดใหญ่ที่สุดแห่งยุคเริ่มต้นของการสำรวจอวกาศ และมีชื่อเสียงมากที่สุด เนื่องจากเป็นจรวดที่ใช้ส่งยานอวกาศอะพอลโลไปสู่ดวงจันทร์
ภาพจรวด Saturn V ส่งยาน Apollo 11 เดินทางสู่ดวงจันทร์ เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2512
ข้อมูลของจรวด Saturn V มีดังนี้
- เส้นผ่าศูนย์กลางส่วนที่กว้างสุด 10 เมตร
- สูง 111 เมตร
- น้ำหนักรวม 2,800,000 กิโลกรัม
- Payload กรณีส่งดาวเทียมถึงวงโคจร Low Earth Orbit
118,000 กิโลกรัม
- Payload กรณีส่งยานอวกาศไปดวงจันทร์ 48,500 กิโลกรัม
Saturn V เป็นจรวด 3 ตอน
- ตอนที่ 1 เป็นจรวดเชื้อเพลิงเหลว ประกอบด้วยเครื่องยนต์จรวด F-1 จำนวน 5 เครื่องยนต์ ใช้น้ำมันก๊าดเป็นเชื้อเพลิง และออกซิเจนเหลวเป็นตัวออกซิไดซ์ ให้แรงขับ 33.36 ล้านนิวตัน ระยะเวลาเผาไหม้ 150 วินาที
- ตอนที่ 2 เป็นจรวดเชื้อเพลิงเหลว ประกอบด้วยเครื่องยนต์จรวด J-2 จำนวน 5 เครื่องยนต์ ใช้ไฮโดรเจนเหลวเป็นเชื้อเพลิง และออกซิเจนเหลวเป็นตัวออกซิไดซ์ ให้แรงขับ 5.56 ล้านนิวตัน ระยะเวลาเผาไหม้ 360 วินาที
- ตอนที่ 3 เป็นจรวดเชื้อเพลิงเหลว ประกอบด้วยเครื่องยนต์จรวด J-2 จำนวน 1 เครื่องยนต์ ใช้ไฮโดรเจนเหลวเป็นเชื้อเพลิง และออกซิเจนเหลวเป็นตัวออกซิไดซ์ ให้แรงขับ 1.11 ล้านนิวตัน ระยะเวลาเผาไหม้ ครั้งแรก 165 วินาที และครั้งที่สอง 335 วินาที
จรวด Saturn V ได้ถูกใช้งานครั้งสุดท้ายในปี พ.ศ. 2516 เพื่อส่งสถานีอวกาศสกายแล็บ (SkyLab) ของ NASA ขึ้นสู่อวกาศเพื่อโคจรรอบโลก
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
