ความรักคือปลาทู 5
เมื่อไทเกอร์โดนอลิซจับอุ้มเข้าไปในบ้านและทำความสะอาดเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็พยายามหาเสื้อผ้ามาให้ไทเกอร์ใส่
"คุณแม่คะ เสื้อผ้าน้องคับหมดแล้ว ใส่ไม่ได้เลย แล้วตัวที่ใส่ได้มันหายไปไหนหมดคะแม่"
"คุณพ่อแอบเก็บไปทิ้งหมดแล้วค่ะลูก"
"อ้าว ทำไมคะแม่"
"ไม่รู้สิ คุณพ่อไม่ชอบให้แมวใส่เสื้อผ้ามั้ง"
"เห้อ" อลิซถอนหายใจ แล้วเดินไปหาผ้าขนหนูมาเช็ดตัวให้ไทเกอร์
ผมไม่ชอบอาบน้ำเลยฮ้าบ เหมี๊ยวววววว
จริง ๆ นะ ผมกลัวน้ำมาก ทำไมคุณแม่กับพี่สาวถึงได้ทำเหมือนไม่เข้าใจ แถมยังมีความสุข และสนุกเวลาที่ผมพยายามหนีการอาบน้ำด้วย
นี่ถ้าไม่ใช่เพราะอยากให้คุณแม่สบายใจ ผมจะหนีจริง ๆ นะ
ทำไมแมวต้องอาบน้ำด้วย ?
ที่จริง ผมก็ทำความสะอาดตัวเองทุกวันอยู่แล้ว
อย่างวันนี้ผมเพิ่งไปคลุกขี้ฝุ่นในแปลงผักมา นั่นผมก็ว่าผมทำความสะอาดตัวเองทั่วแล้วนะ ก่อนกลับบ้านผมกลัวคุณแม่จะไม่สบายใจ ผมก็ยังอุตส่าห์ไปนอนกลิ้งคลุกขี้ฝุ่นตรงลานจอดรถอีกรอบ ผมว่าก็สะอาดดีแล้วนี่นา
นี่อะไรกัน พอกลับมาถึงบ้าน ทั้งคุณแม่และพี่สาว ยังจะต้องจับผมมาอาบน้ำ ฟอกแชมพูที่มีฟองสีขาว ๆ กลิ่นเหมือนดอกไม้แปลก ๆ บางครั้งก็กลิ่นเหมือนผลไม้ แหวะ ! ผมได้กลิ่นทีไรเวียนหัวจะอ้วกทุกที แต่พี่สาวบอกคุณแม่ว่าเธอชอบ กลิ่นแบบนี้คือหอม และมันช่วยให้ผมมีขนนุ่ม ลื่น ป้องกันโรค และเห็บหมัดได้ด้วย
ผมไม่เข้าใจเลย มนุษย์บนโลกนี้เขาคิดอะไรกัน กลิ่นปลาทูทอดของโปรด กลิ่นปลาแซลมอนที่ชอบ ทำไมคุณแม่ไม่รู้จักหาซื้อมาใช้บ้างนะ
แล้วผมก็ต้องยอมเขาด้วยสินะ ก็ผมเกิดมาเป็นแมวนี่นา ! เมี๊ยววววววว
ท่านนายพลกำชับนักหนาว่า ให้ทำตามกฎของดาวโลก โดยมีมนุษย์เป็นผู้คุมกฎ แล้วจะได้อยู่อย่างสุขสบาย
ถึงยังไงผมก็ยังต้องอยู่ต่อไป แม้ภารกิจในครั้งแรกจะสำเร็จไปแล้ว และหลังจากนี้ผมก็ยังต้องคอยสังเกตการณ์ต่อไป !
เมื่อเช็ดตัวเสร็จแล้ว ไทเกอร์ก็รีบสะบัดตัวหนีออกจากอลิซ แล้วสะบัดขนไล่น้ำออก เดินหนีไปอีกฝั่งกึ่งนั่งกึ่งนอน แล้วก็เริ่มเลียทำความสะอาดตัวเอง เสร็จแล้วก็ขึ้นไปนอนหลับบนเตียง
เช้าวันต่อมา
ไวโอเล็ตมานั่งรอไทเกอร์บนกำแพงรั้วที่ใต้ต้นไม้ใหญ่
"ไวโอเล็ต ฉันมาแล้ว เธอกำลังดูอะไรอยู่เหรอ"
ไทเกอร์ย่องมาเงียบ ๆ ไม่อยากให้ไวโอเล็ตตกใจ เพราะดูเหมือนเธอกำลังมีความสุขกับบางสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
"อุ๊ย ! ไทเกอร์มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมฉันไม่ได้ยินเสียงกระดิ่งที่คอของเธอเลยละวันนี้"
"ฉันมาถึงสักพักแล้วละ แต่เห็นเธอกำลังสนุกอยู่ เลยไม่อยากกวน ส่วนกระดิ่งที่คอ ฉันเพิ่งทำหลุดไปเมื่อกี้นี้เอง"
"โอ๊ย แย่จัง แล้วอย่างนี้ เธอจะโดนคุณแม่ดุไหม"
"ไม่หรอก ฉันทำหายบ่อย ๆ คุณแม่เลยซื้อมาเผื่อไว้หลายอัน เดี๋ยวพอฉันกลับถึงบ้าน คุณแม่ก็เอาเส้นใหม่มาใส่ให้ฉันเองแหละ"
"ถ้าเป็นฉันนะ โดยคุณยายบ่นจนหูชาเลยละ ดีนะที่ฉันลืมเก่ง"
"แต่ฉันอาจจะอดกินขนมแมวเลียหนึ่งวัน เป็นการลงโทษ"
ขนมกรุบกรอบ เครดิตภาพ https://raka.is/r/7BrO9
"โอ๋ ๆ ไม่เป็นไรนะไทเกอร์ เดี๋ยวฉันไปขอให้คุณยายแบ่งขนมแมวเลียของฉันให้เธอกินด้วยกัน ลูก ๆ ของคุณยายซื้อมาไว้ให้ฉันเยอะเลย มีหลายรสด้วยนะ อร่อยมาก ๆ แต่ลูก ๆ ของคุณยายกำชับว่า ให้ฉันกินได้แค่วันละ 1 ซอง
อ้อ ! เมื่อวานคุณยายให้ฉันลองชิมขนมกรุบกรอบด้วยนะ"
"เธอน่ารักที่สุดเลยไวโอเล็ต ฉันขอบใจเธอมากนะ"
"ฉันก็แบ่งให้แค่เธอนะไทเกอร์"
"แล้วเจ้าทอมละ บางวันฉันเห็นนะ ว่าเธอเล่นกับเจ้าทอมที่สวนหลังบ้าน"
"ไม่ใช่นะไทเกอร์ เธอกำลังเข้าใจผิด ฉันไม่ได้เล่นกับทอมนะ"
ไวโอเล็ตรีบอธิบายให้ไทเกอร์เข้าใจ
"ทอมนะชอบมาเล่นกับฉัน แล้วก็เกเรไล่กัดไก่ของคุณยายด้วย พอฉันเตือนก็ไม่พอใจ "
"จริง ๆ นะ"
"จริงสิจ้ะ เราอย่าสนใจทอมเลยนะ วันนี้เราไปเดินเล่นกันไกล ๆ หน่อยดีไหม"
"ไปไหนดีละ"
"ฉันชอบดูผีเสื้อ🦋"
"ฉันก็ชอบ เออ เมื่อกี้ฉันเห็นเธอกำลังจ้องมองอะไรอยู่เหรอไวโอเล็ต"
"ก็ดูผีเสื้อนั่นแหละจ้ะ มันสวยมากเลยนะ ฉันอยากมีปีกบาง ๆ สีสันสวยงาม เหมือนผีเสื้อบ้างจังเลย
ไทเกอร์เธอว่าถ้าฉันมีปีก แล้วฉันจะสวยไหม"
"เธอสวยในแบบของเธอแบบนี้ก็ดีแล้วไวโอเล็ต ฉันชอบที่เธอสวยแบบแมวมากกว่า"
"ไทเกอร์ เธอก็ชอบพูดอะไรเลี่ยน ๆ ให้ใจฉันหวั่นไหวอยู่เรื่อย"
"ฉันพูดจากใจ เธอก็เลยรับรู้ได้ด้วยหัวใจไง"
"บ้าที่สุดเธอเนี้ย ไปดูผีเสื้อกันเถอะ"
แล้วทั้งคู่ก็วิ่งตามกันไปในสวนกล้วยน้ำว้าของคุณยาย
ความรักคือมิ้ว ๆ ๆ 🦋🦋🐯🐯🌻🌻☀️☀️💞
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน มิ้ว ๆ ๆ
บทที่ 5 น้อง ๆ ยินดีรับงานโฆษณานะคะ
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
