22 ม.ค. 2022 เวลา 09:58 • ดนตรี เพลง
โอบกอดความทรงจำในวันที่สูญเสีย ส่งเป็นความคิดถึงสุดหัวใจ ใน 1 บทเพลงจาก Tilly birds
ปล่อยออกมาเรียบร้อยกับอัลบั้ม It’s Gonna Be OK จาก Tilly birds อัลบั้ม
ที่เขียนขึ้นมาเพื่อเป็นเพื่อนที่พร้อมจะบอกกับทุก ๆ คนว่า “มันจะโอเค” และบทเพลงที่จะกล่าวถึงในวันนี้ก็คือ “ถ้าเราเจอกันอีก” (Until Then) บทเพลง
แห่งความคิดถึงการจากไปอย่างบริสุทธิ์ใจ และอาจพาใครบางคนย้อนกลับไป
ในวันที่ต้องจากลา
มาทำความรู้จักกับความสูญเสียกันก่อน โดยธรรมชาติเราอาจพบว่าไม่มีอะไรที่จะอยู่ตลอดไป ภายใต้เงื่อนไขของกาลเวลา ซึ่งจะนำพาความจากลามาสู่เราและจะเป็นเช่นนั้นเสมอ แต่โดยธรรมชาติของมนุษย์อีกเช่นกัน ที่การมีความทรงจำต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดหรือใครคนหนึ่ง ก่อเกิดเป็นความรักความผูกพันต่อสิ่งนั้น
และต้องใจสลายเมื่อวันแห่งการจากลามาถึง
หากจะว่ากันตามทฤษฎีระยะของการก้าวผ่านความเศร้าโศกจากการสูญเสียของจิตแพทย์หญิง Elisabeth Kübler-Ross เราก็จะพบว่าภายหลังจากการสูญเสีย มนุษย์เรามีกลไกทางจิตใจ 5 ขั้นตอนด้วยกัน
- ปฏิเสธสิ่งที่เกิดขึ้น
- โกรธต่อโชคชะตา โกรธต่อสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมต้องเป็นฉัน ทำไมต้องทิ้งฉันไป
- ต่อรองความเป็นจริงหรือโต้แย้งกับตัวเองด้วยความรู้สึกถ้าย้อนกลับไปแก้ไขอะไรได้ซักอย่าง
- ภาวะโศกเศร้าเสียใจ จนอาจถลำไปถึงภาวะซึมเศร้า
- ก่อนที่จะข้ามไปสู่การยอมรับความจริงได้
ไม่ง่ายเลยนะ กว่าที่เราจะข้ามผ่านมันไปทั้งหมดได้ และมันคงง่ายดายพิลึก หากชีวิตจะดำเนินไปตามทฤษฎีต่าง ๆ ได้ทั้งหมด
การมีชีวิตเคยเป็นเรื่องง่ายเสียตั้งแต่เมื่อไหร่
อารมณ์ของมนุษย์เรานั้นไม่ได้ออกแบบมาเพื่อให้ดำเนินไปตามทฤษฎีทุกครั้งหรอกนะ และถึงแม้เราก้าวผ่านการยอมรับความจริงมาได้แล้ว ความทรงจำและความโหยหาอาจจะมาทักทายในวันหนึ่ง เพื่อมาจูงมือเราไปสู่อดีตแห่งวันที่
แตกสลายอีกก็ได้
“ถ้าเราเจอกันอีก” เป็นอีกบทเพลงของความโหยหาอย่างสุดหัวใจ อาจเป็นเพลงที่นั่งเขียนจากหัวใจของผู้สูญเสีย ส่งต่อมาสัมผัสยังหัวใจของผู้สูญเสีย
ที่บอกเล่าความคิดถึงอย่างบริสุทธิ์ใจถึงใครที่ไม่อาจะได้เจอกันอีกแล้ว
ด้วยคำถาม “ถ้าเราได้เจอกันอีกสักวัน อยากถาม...” เป็นการตั้งคำถามที่อาจไม่มีโอกาสได้ถาม แต่เราก็อยากจะถามเขาอยู่ดีหรือเปล่านะ
หลาย ๆ ครั้งที่หัวใจเราแหลกสลาย เราอาจคิดว่าการลืมไปอาจจะดีกว่า
แต่ถ้าค้นพบว่าเรายังคงคิดถึงเขาอยู่มาก ๆ และจะยังคงร้องไห้คิดถึงเขาอยู่ก็ไม่เป็นไรเลยนะ ปล่อยให้ความทรงจำพรั่งพรูเพื่อมาบอกเราว่าเขาคนนั้นควรค่า
แก่การถูกคิดถึงเสมอ
คนเรามีระดับความเจ็บปวดของจิตใจที่แตกต่างกันอย่างละเอียดอ่อน
เพราะฉะนั้นการเยียวยาจิตใจแต่ละคนก็มีหลายวิธีเช่นกัน มาดูกันว่าเราทำอย่างไรได้บ้างนะ
#ยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น พร้อม ๆ กับรู้เท่าทันความรู้สึกของตนเอง โดยเราอาจไม่ต้องรีบก้าวผ่านมันไปและใช้เวลาเรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นให้เต็มที่
#รู้เท่าทันความรู้สึกของตัวเองและเรียนรู้ เสียใจก็ร้องไห้ออกมา เราไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งตลอดเวลา และบางครั้งความอ่อนแออาจเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในเวลานั้นก็ได้ และเราอาจพบวิถีทางใหม่ ๆ ในการเอาตัวรอดจากความเจ็บปวด
#หนีจากที่แห่งความทรงจำเดิม ๆ ปล่อยให้ตัวเองมีจุดสนใจอื่น ๆ บ้าง
หาของอร่อยทาน นัดเจอเพื่อน ๆ หรือหากิจกรรมใหม่ ๆ ทำ เราเองก็ควรค่า
แก่การมีชีวิตต่ออย่างมีความสุขเช่นกัน
#ระบายความรู้สึก ไม่ว่าจะเป็นการเขียนเพื่อพูดคุยกับตัวเอง หรือยืมไหล่ใครที่ไว้วางใจให้พักพิงได้ การขอความช่วยเหลือจากคนที่รักเราในเวลาแบบนี้ไม่ใช่
การทำตัวเป็นภาระใครเลยนะ
แต่ถ้าหากทำทุกวิธีและใช้เวลามาพอสมควรแล้ว ระดับความเศร้าเสียใจยังคงมากขึ้น ยังคงโทษตัวเอง รู้สึกไร้ค่าจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ ก็ควรพบจิตแพทย์เพื่อให้กลับมาใช้ชีวิตประจำวันได้ ไม่ว่าจะเป็นทั้งโรงพยาบาลต่าง ๆ หรือจิตแพทย์ออนไลน์ก็ได้นะ การเข้าถึงผู้เชี่ยวชาญอาจทำให้เราจัดการปัญหาหรือความเจ็บปวดในจิตใจได้ดีขึ้นกว่าที่เราคิดไว้เลยล่ะ
อย่าได้โทษตัวเองหากใครบางคนต้องจากไป และให้โอกาสตัวเองได้มีชีวิตต่อไปอย่างงดงามด้วยกันนะ หลากหลายความเจ็บปวดอาจจะสร้างบาดแผลให้เราบ้าง แต่เราเจริญเติบโตจากมันก็ได้เหมือนกัน :)
โฆษณา