เรื่อง : วัยเด็กที่น่าเวทนา และความรักที่ผิดเพี้ยนของคนเป็นแม่ คดีอันแสนเศร้าอีกคดีหนึ่งของเกาหลีใต้
ระยะเวลาที่ใช้ในการอ่านโดยประมาณ : 10นาที
Part 1 : เริ่มเรื่อง
เรื่องราวในคราวนี้เป็นคดีของสองแม่ลูกที่เกิดขึ้นในเมือง Changwon ซึ่งอยู่ทางชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของเกาหลี ที่มีประชากรมากกว่าหนึ่งล้านคน แม้เมืองจะไม่ใหญ่แต่ก็มีทิวทัศที่สวยงาม เหมาะแก่การอยู่อาศัยเป็นอย่างยิ่ง
Changwon ประเทศเกาหลีใต้
สองแม่ลูกคู่หนึ่ง อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งในเมือง Changwon แห่งนี้ นั่นคือนางKim ผู้เป็นแม่ อายุ 51 ปี และลูกสาวของเธอ Park Xiujing วัย 22 ปี ผู้ดูแลในอพาร์ตเมนต์แห่งนี้กล่าวว่า ปกติแล้วนางKim จะมาจ่ายค่าน้ำค่าไฟตรงเวลาทุกเดือน ทว่าในเดือนสิงหาคม ปี 2020 เธอกลับหายหน้าหายตาไป กระทั้งผ่านไปประมาณ 1 สัปดาห์ ปี ผู้ดูแลในอพาร์ตเมนต์จึงได้ลงไปหาเธอที่ห้อง เคาะประตูอยู่นาน แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ และต่อมาไม่นานผู้เช้าที่อยู่ชั้นเดียวกันก็บอกว่าเขาได้กลิ่นเหม็นแปลกๆคล้ายกลิ่นอาหารบูด แต่ตอนนั้นตรงกับช่วงที่เกาหลีมีฝนตกชุก ทุกคนเลยคิดว่าอาจเป็นเพราะอากาศชื้น เลยทำให้มีกลิ่นเหม็นอับ
วันที่ 5 กันยายน ปี 2020 เพื่อนบ้านที่อาศัยอยู่ข้างห้องของนางKim พบว่ามีแมลงวันเยอะมากในบริเวณระเบียงของเธอ เธอรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล จึงได้โทรแจ้งตำรวจ และเมื่อตำรวจมาถึงพวกเขาก็ช่วยกันงัดประตูห้องของนางKim ก่อนจะพบกับศพ 2 ศพที่นอนอยู่เคียงข้างกัน โดยมีสภาพเน่าเปื่อย จนไม่สามารถแยกแยะเพศได้แล้ว
Part 2 : เริ่มเการสืบสวน
จากการตรวจสอบพบว่าเป็นร่างของนางKim และ Park Xiujing เวลาเสียชีวิตคือประมาณ 20 วันก่อนพบศพ สถานที่เกิดเหตุนั้นดูแปลกประหลาด มือจับประตูห้องและมือจับประตูห้องน้ำด้านใน ถูกเชือกมัดไว้ด้วยกันอย่างแน่นหนา ทำให้เป็นการยากที่จะเปิดประตูเข้ามาจากด้านนอก ตำรวจต้องตัดเชือกจากรอยแยกของประตูก่อน จึงจะเข้ามาได้ หน้าต่างทุกบานถูกปิดอย่างแน่นหนา ไม่มีร่องรอยการบุกรุกใดๆ หรือสามารถพูดได้ว่าที่นี่คือห้องปิดตายสมบูรณ์
จากการชันสูตรศพพบว่า ไม่พบสารเคมีอันตราย หรือแก๊สพิษต่างๆในร่างกาย ไม่มีร่องร่องการได้รับบาดเจ็บใดๆ ปอดของทั้งคู่ก็ไม่มีร่องรอยการติดเชื้อของโรคระบบทางเดินหายใจที่กำลังแพร่ระบาดในช่วงนั้น จึงมีข้อสันนิฐานไปต่างๆนาๆไม่ว่าจะเป็นเสียชีวิตด้วยความหิว หรือเสียชีวิตด้วยตวามร้อนอบอ้าวภายในห้อง แต่ก็ยังไม่มีหลักฐานมากพอที่จะสรุปสาเหตุการเสียชีวิตได้ ทางนิติเวชจึงได้สรุปออกมาว่าเป็นการเสียชีวิตที่ยังไม่ทราบสาเหตุ
เมื่อได้ลองไปสอบถามเพื่อนบ้านโดยรอบ ตำรวจจึงได้เข้าใจชีวิตความเป็นอยู่ของสองแม่ลูกมากขึ้น นางKimนั้นมีอาชีพเข็นรถขายข้าวสารมีรายได้ไม่มากแต่ก็พอประทังชีวิต และมีหลายคนที่พูดตรงกันว่า นางKimมีนิสัยที่ค่อนข้างแปลก ไม่ค่อยคบค้าสมาคมกับใคร ไม่มีใครรู้เรื่องราวหรือชีวิตความเป็นอยู่ของเธอมากนัก โดยเพื่อนบ้านของเธอไม่รู้แม้กระทั้งว่าธอนั้นอาศัยอยู่กับลูกสาว พวกเขาต่างคิดว่าเธออาศัยอยู่เพียงลำพังมาโดยตลอด
เมื่อตำรวจตรวจสอบห้องของนางKimโดยละเอียด ก็พบภาพวาดจำนวนมากอยู่ภายในห้อง บางภาพก็เป็นภาพที่มีการลงสีสดใสและดูมีความสุข แต่บางภาพนั้นก็แตกต่างออกไป คือเป็นเพียงภาพวาดเส้นขาวดำง่ายๆไม่มีการลงสี และเนื้อหาของภาพก็ดูแปลกๆ โดยกล่าวถึงการตั้งครรภ์ของมนุษย์ อีกทั้งในภาพวาดยังแสดงในให้อวัยวะภายในของมนุษย์อีกด้วย
รูปวาดที่ตำรวจพบในที่เกิดเหตุ
ตำรวจได้ลองไปสอบปากคำเพื่อนสมัยมัธยมปลายของ Park Xiujing โดยจากคำบอกเล่าตำรวจก็พบว่า Park Xiujing นั้นเป็นคนร่างเริงสดใส มีเพื่อนเยอะ และชอบเข้าร่วมกิจกรรมนอกเวลาเรียน คะแนนสอบก็โดดเด่น แถมยังพูดภาษาญี่ปุ่นได้อีกด้วย และที่สำคัญคือเธอชอบและมีความสามารถในการวาดภาพ โดยเธอเคยเรียนวาดภาพอยู่ถึง 6 ปี และมีความฝันที่จะเป็นจิตกรในอนาคต
ตำรวจได้ตามหาครูศิลปะของเธอจนพบ ซึ่งเขาก็คุ้นเคยกับรูปแบบการวาดของลูกศิษย์เป็นอย่างดี ตำรวจจึงได้นำรูปภาพที่พบในห้อง โดยเริ่มจากรูปภาพที่ดูสดใสให้ครูศิลปะดูก่อน โดยเขาก็บอกว่านี้เป็นผลงานของ Park Xiujing อย่างแน่นอนแต่น่าจะวาดเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว แต่เมื่อตำรวจลองนำภาพลายเส้นขาวดำให้เขาดู เขาก็รู้สึกประหลาดใจ โดยเขาบอกว่าจากลายเส้นมันก็ดูเหมือนว่าจะเป็นงานของ Park Xiujing แต่อารมณ์ของภาพนั้นดูแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง โดยครูสอนศิลปะสันนิฐานว่าหลังจากที่ Park Xiujing เรียนจบมัธยมปลาย เธออาจพบจุดหักเหครั้งใหญ่ของชีวิต ที่กระทบกระเทือนสภาพจิตใจและความรู้สึกของเธอเป็นอย่างมาก ทำให้ภาพที่เธอวาดออกมาในภายหลังนั้นมีอารมร์ที่ต่างออกไป
ตำรวจทำการสืบสวนสอบสวนต่อไปจนพบว่าขณะที่ Park Xiujing ยังเด็ก นางKimได้หย่าร้างกับสามี ระหว่างที่เลี้ยงดูลูดสาวเพียงลำพังก็ถูกเพื่อนบ้านแจ้งความข้อหาทำร้ายรางกายลูกสาวตัวเอง อีกทั้งนางKimยังต้องทำงานหนัก เลยไม่ค่อยมีเวลาดูแลเอาใจใส่ลูก ขณะที่ Park Xiujing ยังเรียนอยู่ชั้นประถม นางKimไม่เคยให้กุญแจบ้านของเธอ ทำให้ Park Xiujing ต้องนั่งรอแม่ของเธออยู่หน้าบ้านเป็นเวลาหลายชั่วโมงแทบทุกวัน จนกระทั้งวันหนึ่งก็มีเพื่อนบ้านเป็นชายวัยกลางคนคนหนึ่งชักชวนในเธอเข้าไปรอแม่ที่บ้านของเขา แต่เขากลับทำการล่วงละเมิดทางเพศ Park Xiujing ซึ่งในตอนนั้นเธอเพิ่งมีอายุเพียง 10 ขวบเท่านั้น
จากนั้น Park Xiujing จึงถูกส่งไปอยุ่ที่สถาคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กนานถึง 8 ปี ทางหน่วยงานสนับสนุนให้เธอเรียนหนังสือจนจบชั้นมัธยมปลาย ระหว่างนั้นเธอก็ยังเรียนศิลปะเพิ่มเติม โดยในช่วงนั้นเธอเองก็มีเพื่อนสนิทหลายคน
ในช่วงเวลาเดียวกันนี้เอง Park Xiujing ก็ได้รับการวินิจฉัยว่ามีความบกพร่องทางสติปัญญา และทางพัฒนาการเล็กน้อย แต่ด้วยความพยายามของเจ้าหน้าที่ และเพื่อนๆที่คอยสนับสนุนเธอ ก็ทำให้ธอเติบโตขึ้นมาเป็นเด็กสาวที่แข็งแรง และร่าเริง โดยภายหลังเมื่อเธอมีอายุได้ 18 ปี ตามกฏหมายของประเทศเกาหลีใต้ เธอจึงต้องกับมาอยู่กับแม่ของเธอตามเดิม แล้วภาพวาดของเธอก็เริ่มเปลี่ยนไปนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
นักจิตวิทยากล่าวว่าผู้ที่ได้รับการปฏิบัติที่ไม่ดีในวัยเด็ก ภาพวาดของพวกเขาจะมีลายเส้นที่วุ่นวายสับสน มีเนื้อหาที่เป็นนามธรรม หรือแม้กระทั่งเต็มไปด้วยความโกรธเคือง แต่ภาพวาดของ Park Xiujing นั้นมีลายเส้นชัดเจน และมีการกล่าวถึงรายละเอียดตั้งแต่ตัวอ่อนนั้นยังเป็นไข่ จนกระทั่งเติบโตเป็นทารก รวมถึงอวัยวะต่างๆ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงอาการป่วยทางจิตของผู้วาด
ภายหลังตำรวจได้ตรวจสอบรูปวาดภาพในห้องโดยละเอียดอีกรอบ และก็พบว่าไม่ใช่ทุกรูปที่เป็นฝีมือของ Park Xiujing แต่มีรูปที่วาดโดยนางKimปนอยู่ด้วย โดยรูปที่นางKimวาดจะเป็นรูปของสองแม่ลูกที่ลงสีด้วยสีสันสดใส แต่สิ่งที่แปลกคือรูปของแม่ลูกในภาพนั้นมีวัยที่ใกล้เคียงกัน หน้าหน้าก็ดูคล้ายคลึงกัน หากไม่มีข้อความกำกับไว้ว่า”ลูกสาวกับแม่” คนที่เห็นก็คงจะคิดว่าเป็นรูปวาดของพี่น้องกันมากกว่า เสื้อผ้าที่สองแม่ลูกสวมใส่ในภาพนั้นก็ดูหรูหรา และแต่งหน้าทาปาก ซึ่งมันตรงกันข้ามกับชีงิตจจิงของนางKimและ Park Xiujingอย่างสิ้นเชิง นอกจากนี้ในทุกรูปแม่ลูกจะหันหน้าเข้าหากันราวกับกำลังส่องกระจก โดยจากรูปวาดดังกล่าวนักจิตวิทยาได้บอกว่านี่เป็นการแสดงออกถึงความลุ่มหลงของแม่ที่มีต่อลูกสาว เธอต้องการควบคุมลูกสาวในทุกๆด้าน ถึงขั้นที่อยากจะเป็นหนึ่งเดียวกับลูก
รูปวาดของนาง Kim
ตำรวจออกตามหาครอบครัวของนางKimจนพบ และจากคำบอกเล่าของผู้เป็นน้องชายได้กล่าวว่าหลังจาก Park Xiujing ถูกส่งไปอยู่ที่สถานคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กไม่นาน นางKim ก็ถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าและเป็นโรคกลัวคน อีกทั้งยังมีอาการประสาทหลอนที่รุนแรง โดยเธอเคยเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลจิตเวชระยะหนึ่ง โดยหลังออกจากโรงพยาบาลก็ต้องกินยาตลอดเพื่อคุมอาการ
ตำรวจยังพบอีกว่าให้ห้องเช่าของนางKimไม่มีโทรศัพท์เลย อีกทั้งนางKimก็ไม่ได้มีโทรศัพท์มือถือ ซึ่งดูเหมือนเธอต้องการที่จะตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสมบูรณ์ และน้องชายของนางKimยังกล่าวอีกว่า ครอบครัวไม่มีใครรู้เลยว่าเธอได้รับตัว Park Xiujing กลับมาอยู่ด้วยเมื่อหลายปีก่อน เพราะถ้าหากรู้ พวกเขาก็คงจะคัดค้านอย่างเต็มที่
เพื่อนบ้านของนางKimยังเล่าให้ตำรวจฟังอีกว่า ทุกครั้งที่นางKimออกจากบ้านจะล็อคประตูจากด้านนอกอย่างแน่นหนา ซึ่งแสดงให้เห็นว่านาKimได้จำกัดเสรีภาพของลูกสาวอย่างสิ้นเชิง และเป็นเหตุผลว่าทำไมเพื่อนบ้านจึงไม่เคยเห็นหน้าของPark Xiujing เลย แม้จะอยู่ห้องติดกันมาเป็นเวลาหลายปี
Part 3 : บทสรุป
จากหลักฐานทั้งหมดที่ตำรวจตรวจพบ พวกเขาจึงได้สรุปว่านาง Kim คงจะมีอาการประสาทหลอนอย่างหนัก เธอแสดงออกถึงความรักที่เธอมีต่อลูกสาว ด้วยการจำกัดเสรีภาพ และบังคับควมคุมเธอทุกอย่าง
Park Xiujing ผู้น่าสงสาร หลังจากกลับมาอยู่ข้างกายแม่ ก็แทบไม่เคยได้ออกไปจากห้องเล็กๆแห่งนั้นอีกเลย โดยจากคำบอกเล่าของเพื่อๆของเธอที่สถานคุ้มครองเด็กได้บอกว่า หลังจากที่ของ Park Xiujing ได้กลับไปอยู่กับแม่ มีอยู่ครั้งนึงที่เธอหนีออกมาได้สำเร็จ และมาขอความช่วยเหลือกับเจ้าหน้าที่ที่สถานคุ้มครองเด็ก แต่เจ้าหน้าที่กลับบอกว่าเธอนั้นบรรลุนิติภาวะแล้ว พวกเจาจึงไม่สามารถให้ความช่วยเหลือใดๆได้อีก
ในกล่องกระดาษใบหนึ่งที่ตำรวจพบในห้อง ตำรวจพบภาพวาดที่สองแม่ลูกสวมสูทสีดำทั้งหมด บนรูปไม่มีตัวอักษรใดๆ รูปนี้แสดงออกถึงความหดหู่อย่างชัดเจน โดยนักจิตวิตทยากล่าวว่าตอนที่นาง Kim วาดรูปนี้ เธอคงจะเบื่อชีวิตและเบื่อโลกนี้เต็มทีแล้ว และรูปนี้อาจจะเป็นลางบอกเหตุที่สะท้อนว่า เธอกำลังวางแผนที่จะจบชีวิตของตัวเอง ซึ่งหากเปรียบเทียบกับของ Park Xiujing ภาพของเธอยังดูเต็มไปด้วยความหวัง โดยมีภาพชุดหนึ่งของของ Park Xiujing ที่วาดถึงชีวิตของคน ที่ได้พบกับความรัก ได้แต่งงาน และมีชีวิตที่มีความสุขไปจนแก่เฒ่า ราวกับของPark Xiujing กำลังบอกว่าเธอเองก็แค่อยากมีชีวิตแบบคนอื่นทั่วไป ได้สร้างครอบครัวที่อบอุ่นของตัวเอง รูปใบสุดท้ายของภาพชุดดังกล่าวเป็นภาพคู่รักวัยชราที่นั่งบนม้านั่ง และกำลังหวนรำลึกถึงความสุขในอดีตร่วมกัน แสดงให้เห็นว่าในจิตนาการของของ Park Xiujing ไม่มีภาพของการจบชีวิตลงเลย
รูปวาดของ Park Xiujing
ถึงแม้ตำรวจจะยังไม่ทราบแน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้นกับสองแม่ลูกในช่วงเวลาสุดท้ายของพวกเขา แต่ก็สามารถสรุปได้ว่าคดีอันแสนเศร้าในครั้งนี้เกิดขึ้นจากอาการทางจิตของผู้เป็นแม่ และความรักที่เธอบมอบให้ลูกสาวของเธออย่างผิดทาง จนทำให้เกิดเรื่องราวสะเทือนใจในครั้งนี้ขึ้น
เรียบเรียงโดย
นายจอมโม้
29 มกราคม 2022
- 16
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
