“เราสะสมทรัพย์ หรือสะสมมลทินกันแน่ ?”
“ … ชาวโลกเรา ก็จะสะสมทรัพย์ เป็นเครื่องปลื้มใจต่าง ๆ หาเงินหาทอง สะสมทรัพย์สมบัติต่าง ๆ บ้าน รถ ที่ดินต่าง ๆ ยิ่งมีมาก ก็รู้สึกว่ามันปลื้มใจมากเลย มันสะสมๆ เข้าตัว
แต่เราไม่รู้ว่า อีกสิ่งหนึ่งที่สะสมเข้ามาจากผลของการกระทำของเรา มันก็คือสิ่งที่เรียกว่า มลทิน คือ ความตระหนี่ นั่นเอง
มันจะเกิดความตระหนี่ เกิดความหวงแหน เกิดความโลภ อยากได้ไม่มีที่สิ้นสุด
พอไม่ได้ดั่งใจ ก็เกิดความโกรธ เกิดความหลงขึ้นมา
ก็เรียกว่า ยิ่งเราสะสม แทนที่เราจะได้ทรัพย์เป็นเครื่องปลื้มใจ เรากลับเพิ่มความหนักให้แก่ตัวเอง ก็คือ มลทิน เครื่องเศร้าหมองต่าง ๆ นั่นเอง สิ่งเหล่านี้มันจะดึงเราให้เป็นวิถีของความตกต่ำ จมสู่อบายภูมินั่นเอง
ผู้ที่มีความตระหนี่ จะไม่สามารถลอยขึ้นไปเกิดในสุคติภูมิได้เลย
ธรรมดาหมู่สัตว์ที่ยังไม่เกิดดวงตาเห็นธรรม ก็จะหลงอยู่กับโลก ของสมมติมายาในวัฏสงสาร เหมือนพวกเราที่เกิดขึ้นมา ก็หลงกับการใช้ชีวิตในโลกไปวัน ๆ
รักสนุก รักสบาย ทุกคนก็ชอบความสุข ความสบาย แต่ถ้าสิ่งเหล่านั้นมันได้มาด้วยการเบียดเบียน โทษก็ตามมามาก หลังจากเราต้องตายจากชาตินี้ ก็ต้องตกต่ำจมสู่อบายภูมิ เสวยความโหดร้ายอย่างยาวนาน
สิ่งใด ๆ ในโลกเนี่ย มันไร้ค่าเลย
ต่อให้เรามีเงินมากเท่าไหร่
เมื่อเราต้องตายจากโลกนี้ไป
บาทเดียว เราก็เอาติดตัวไปไม่ได้
ร่างกายที่เราหวงแหน ก็ยังต้องทิ้งไว้ที่เชิงตะกอน
พระโสดาบัน เป็นผู้ที่เกิดดวงตาเห็นธรรม
ตื่นขึ้นมาแล้ว เห็นตามความเป็นจริงแล้ว
จึงไม่ได้ยึดถือสิ่งที่มันเป็นสิ่งมายาของโลกใบนี้
เงินมีก็ใช้ไปตามสมมติของโลก แต่ว่าไม่ได้หลงยึด
แต่เป็นผู้ที่เข้าถึง สิ่งที่มันเป็น อารยธรรม
ธรรมที่พ้นออกจากโลก
เข้าใจวิถีที่จะพ้นออกมาจากโลกของสมมติมายาได้
เพราะฉะนั้นพระอริยบุคคลที่ตื่นแล้วเนี่ย
ท่านเห็นแล้ว ท่านรู้แล้ว วิถีที่ถูกต้อง
ท่านจึงไม่ได้ยินดีในการสะสมเข้าตัว
แต่ท่านกลับยินดีในการสละออก
คือ การให้ทาน การสละออกนั่นเอง
เพราะว่าเวลาที่เราสละออกไป
มันเหมือนสิ่งของ หรือสิ่งต่าง ๆ เราสละออกไป
แต่สิ่งที่มันออกไปจริง ๆ ก็คือ มลทินของเรานั่นเอง
ความตระหนี่ ความโลภ ความโกรธ
ความหลงต่าง ๆ มันเป็นการสละออกไปนั่นเอง
เมื่อสิ่งเหล่านี้ มลทินต่าง ๆ มันหลุดออกไป
กิเลสในใจเราเบาบางลง
มันจะเป็นวิถีที่ลอยขึ้นสูง โดยธรรมชาติเลย
ตัวเบา จนสามารถพ้นออกไปจากสังสารวัฏได้
คำว่า อริยะ ก็คือ ผู้ที่ห่างไกลจากกิเลส
ห่างไกลจาก ความโลภ
ห่างไกลจาก ความโกรธ
ห่างไกลจาก ความหลง
อริยบุคคลทุกท่าน
ล้วนเป็นผู้ที่มือ … ชุ่มด้วยการให้
คือ ยินดีในการให้ การสละออกทั้งสิ้นทีเดียว … “
.
ธรรมบรรยาย
โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
Photo by : Unsplash
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
