13 ก.พ. 2022 เวลา 08:55 • ปรัชญา
เป้าหมายที่เหมือนกันของมนุษย์ทุกคน
เราตื่นแต่เช้า เพื่อรอพบหน้ากับดวงอาทิตย์ และผจญภัยไปในโลกแห่งการเอาชีวิตรอด ทุกวันนี้เราต้องสู้กับอะไรหลายอย่างในแต่ละวัน บางวันเหนื่อยลาสาหัส บางก็สุขจนล้น ไม่ว่าจะอย่างไรเราก็เกิดมาเพื่อสู้และมีเป้าหมายที่ต้องทำให้สำเร็จให้ได้
ผมเชื่อว่าทุกท่านล้วนแล้วแต่มีเป้าหมายชีวิตเป็นของตัวเอง หลายๆคนอาจจะพึ่งรู้ตัวว่าเป้าหมายของเขาคืออะไรเมื่อเดือนก่อนนี้เอง บ้างรู้นานแล้ว บ้างทำสำเร็จไปแล้วด้วย
สำหรับใครที่ยังค้นไม่เจอ
วิธีค้นหาเป้าหมายนั้นมีอยู่มากมายหลายวิธี ทั้งการมองดูสิ่งที่ชอบ สิ่งที่รัก ลงมือทำอะไรใหม่ๆ ลองเข้าสังคมใหม่ๆ เพื่อนคนกลุ่มใหม่ๆ
เราควรต้องแสวงหาให้เจอเสียให้ไวเพราะเวลาจะไม่รอให้ท่านค้นเจอแล้วจึงเดินต่อหรอกนะ มันจะเดินต่อไปแม้ว่าตัวท่านไม่เดินตามมันก็ช่าง
แต่อย่างที่ทุกท่านทราบดีอยู่ก่อนแล้วครับ เป้าหมายของแต่ละคนต่างกันไป คนละทิศละทางก็ยังมี
เป็นเรื่องธรรมดาของพวกเรา สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ ความคิดเห็นที่แตกต่างทำให้โลกนี้ไม่น่าเบื่อ เป้าหมายที่แตกต่างทำให้โลกดำรงต่อไปได้
ส่วนตัวแล้วผมคิดว่า เราทุกคนมีเป้าหมายของตัวเองอยู่ก็จริง แต่มีสองเป้าหมายที่เหมือนกันอย่างแน่นอน
นั้นคือ ข้อ1การมีความสุข
คงไม่มีใครบอกว่า ฉันจะเกิดมาเพื่อมีความทุกข์ให้ได้ใช่ไหมครับ หรือถ้ามีจริงๆผมก็ขอโทษด้วย
คำนิยามของการมีความสุขคืออะไร คำๆนี้มีความหมายตายตัวหรือเปล่า เราใช่อะไรวัดเป็นค่ามาตรฐานได้ไหม ผมคิดเอาเองว่าไม่มีนะครับ ไม่มีค่ามาตรฐานเลย มันเป็นสิ่งที่เรารู้สึกได้แต่นับไม่ได้
บางทีผมอาจจะบอกว่าถ้าผมหารายได้เข้ากระเป๋าสักเดือนละ20,000บาท ผมก็มีความสุขแล้ว(ตอนนี้ยังไม่ถึงเลย)
บางคนอาจจะแค่มีข้าวกินไปวันๆ ขอแค่อิ่มท้องก็พอ
คนที่มีฐานะหน่อยความสุขของเขาอาจะเป็นรถหรูหรือบ้านหลังใหญ่
ที่ยกตัวอย่างด้วยตัวเงินและทรัพย์สินก็เพราะอยากให้เข้าใจง่ายและมันจับต้องได้ จริงๆแล้วมันมีอะไรมากกว่านั้น
เอาความรู้สึกผมตอนนี้ คือ ถ้าแค่ทุกท่านเข้ามาอ่านบทความที่ผมเขียน ผมก็สุขจนล้นหัวใจแล้วครับ
กลับเข้ามาที่เป้าหมายชีวิตต่อครับ อย่างที่ผมบอกไปแล้วว่า เราทุกคนเกิดมาเป้าหมายคือมีความสุข แต่ยังมีอีกข้อครับ นั้นคือ เราต้องทำให้ผู้อื่นมีความสุขด้วย
สรุปคือ ข้อ1 เราเองต้องสร้างความสุขให้ตัวเอง
ข้อ2 เราต้องทำให้ผู้อื่นพบเจอกับความสุขด้วย
ข้อ2นี้ เราจะทำอย่างไรดี ง่ายๆเลยครับ พ่อแม่ พี่น้องของเรา เขายิ้มได้ในทุกวันไหม เราทำให้พ่อแม่ทุกข์ใจหรือเปล่า สำหรับผม ผมคงพูดว่าผมเคยทำให้แม่ทุกข์ใจอยู่หลายครั้ง แต่ตอนนี้โตขึ้นและพยายามจะไม่ให้เกิดขึ้นอีก
ในครอบครัวตอนนี้ผมทำให้ทุกคนมีความสุขดีแล้ว แต่ก็จะทำให้ดีขึ้นไปเรื่อยๆ
และในเมื่อคนใกล้ชิดมีความสุขแล้วผมจึงมองหาไปถึงคนข้างนอกครับ คนที่ผมไม่รู้จักชื่อหรือหน้าตา แต่ผมรู้ว่าเขามีชีวิตและเขากำลังเผชิญหน้ากับความรู้สึกสีดำที่เรียกว่าความทุกข์อยู่
อาจจะทุกข์เพราะความหิวโหยอยู่ก็ได้
ผมอยากช่วยเหลือคนที่มีความทุกข์ทุกๆคน แต่ผมไม่มีพลังมากขนาดนั้น ผมเสียใจมาก ผมต้องทำงานเกือบ10ชั่วโมงต่อวัน 6วันต่อสัปดาห์
ผมจึงเลือกที่จะใช้การบริจาคเงินแทน ซึ่งด้านการเงินผมก็ไม่ได้แข็งแรงอะไรมาก
ผมจึงเลือกการบริจาค1%ของรายได้ในทุกๆเดือนเป็นประจำสมํ่าเสมอ หลายคนอาจจะมองว่าน้อยก็ได้ แต่หากเราช่วยกันมันก็จะมากขึ้นเอง ผมบริจาคให้มูลนิธิที่เกี่ยวกับเด็กและเยาวชนครับ
ทั้งนี้ก็เพื่อทำเป้าหมายของชีวิตให้สำเร็จ แต่ตอนนี้ยังอยู่แค่ข่วงเริ่มต้นเท่านั้น เมื่อใดในวันข้างหน้าผมอาจมีโอกาสได้สร้างประโยชน์ให้แก่เพื่อนมนุษย์มากกว่านี้ก็เป็นได้ และแน่นอนว่าผมมองหาโอกาสเช่นนั้นเสมอ ถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆผมจะอุทิศตัวเองอย่างเต็มที่
แล้วเพื่อนๆละครับ มีเป้าหมายอะไรในชีวิตที่อยากทำให้สำเร็จบ้าง ร่วมกันแบ่งปันกับผมได้นะครับ
ขอบคุณที่อ่านจนจบ ก่อนจากกันวันนี้ เวลาไม่ค่อยใครหากเจอเป้าหมายให้ลงมือทำทันที

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา