[Spirits of Siam] #จันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ, #สี่ดรุณีตอนที่4,#ที่รัก #บารมีองคต2, สวัสดีครับ เพื่อนๆ,

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

Spirits of Siam

•

20 ก.พ. 2022 เวลา 13:43 • นิยาย เรื่องสั้น

#จันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ,

#สี่ดรุณีตอนที่4,#ที่รัก

#บารมีองคต2,

สวัสดีครับ เพื่อนๆ,

คืนนี้ขออนุญาตส่งเพลง ที่รัก และสี่ดรุณี ให้เพื่อนๆ เพลิดเพลิน ในคืนวันอาทิตย์นี้นะครับ 😇❤️🥛🎶🎵🎹💙

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ครับ

บทที่ 1 สี่ดรุณี

ตอนที่ 3/2 บารมีองคต

ความเดิมตอนที่แล้ว:

ช้อยได้เอ่ยชวน ท่านเจ้าคุณสันติ ให้เดินชมตลาด

“เป็นเพื่อน” กับสี่ดรุณี จนสำเร็จ.. และ เมื่อเดินมาถึงบริเวณท้ายตลาด สี่ดรุณีก็พบกับเพิงของผู้ที่อ้างตนเป็นผู้ล่วงรู้อนาคต ทำนายทายทักอย่างแม่นยำ ที่มีข้อความเขียนบนเพิงว่า

“พ่อปู่แจ้งข่าว ชะตาดีเชิญเพิงซ้าย..

แม่มดแจ้งข่าว ชะตาร้ายเชิญเพิงขวา..”

คุณหนูยุ้ย คุณหนูเอมน้อย คุณช้อยเลือกที่จะเข้าฟังคำทำนายของเพิงพ่อปู่ เพิงซ้าย โดยท่านเจ้าคุณสันติ ก็ได้ตัดสินใจเดิน “ตอยพี่ช้าม” เดินตามพี่ช้อย..

เข้าไปดูแลความเรียบร้อย..

ส่วนคุณหนูเกษร และคุณหนูพิศ เลือกที่จะเข้าฟังคำทำนายของเพิงแม่จ่าย..

#ภายในเพิงพ่อปู่ช้างพลายดำ,

ก่อนที่ช้อย คุณหนูแย้ม คุณหนูเอมน้อย และเจ้าคุณสันติจะเดินพ้นม่านบังตาหน้าเพิงนั้น

ร่างทรงพ่อปู่ ก็ทำท่าสะบัดงวงไปมา..ก่อนที่จะหันกลับมาจ้องทั้งคู่ อย่างไม่วางตา แล้วแผดเสียงดังลั่นตำหนักอีกครั้ง ว่า..

“คุ๊นหลวง สานติ๊

ขอเชิญเข้าหม๋าๆ

หม๋า..เข้าหม๋าใกล้ๆ

อยากจะท๋ามไท้ สิ่งใด๋

ก็จงรีบ เค้าหม๋า..หาพ่อปู่

เถิด แปร๊นนน!”

“หม๋านั่งบนตั่งข้างๆพ่อปู่เถิด..”

“พ่อปู่กำลังดูชะตา เจ้าเด็กแบน .. บารมีองคต อีกสักประเดี๋ยวก็จะเสร็จแล๋ว.. ฮะฮะ ฮ่าา..”

คุณหนูยุ้ย คุณหนูเอมน้อย และช้อย ยกมือขึ้นสวัสดีพ่อปู่ แล้วค่อยๆย่อตัว เขยิบกันเข้ามานั่งบนเสื่อที่ปูลาด ด้านขวามือของพ่อปู่..

ส่วนท่านเจ้าคุณสันตินั้น กลับยังคงยืนอยู่ตรงบริเวณม่านบังตา และเฝ้ามองสังเกตอากัปกริยาของพ่อปู่ อย่างระแวดระวังจ้องจับผิด..

เมื่อพ่อปู่ช้างพลายดำเห็นอาการของท่านเจ้าคุณสันติเป็นเช่นนั้น ก็อมยิ้ม ..

แล้วขยับมือที่จับหน้าอกของเด็กแบน ขึ้นมาเปลี่ยนแตะตรงบริเวณแก้มซ้าย ..

จากนั้นจึงหายใจเข้า แล้วขยับก้นยกขึ้นทำท่าคล้ายช้างกำลังคุกเข่า พร้อมกับ เปล่งเสียง อันดังว่า..

“โอ๊ม อิสรชัยยย๊ะ

อิสรชัยโย้..

อิราชัยมาเซ้!!! ”

และแทบจะทันที ที่ประโยคพระคาถาแรกของพ่อปู่จบลง ..

คุณหนูแย้ม ผู้มีเชื้อสายญี่ปุ่นก็สำลักน้ำชาต้อนรับของพ่อปู่ ดัง..

“พรืดดดด !!”

จนน้ำชาพุ่งกระจาย เต็มหน้าเด็กชายแบน ที่กำลัง นอนรับการรักษา และสืบชะตาอยู่..

แม่อิ่ม แม่ทูนหัวของเด็กชายแบนรีบขยับเข้ามาบรรจงเช็ดน้ำชา บนใบหน้าบุตรชาย ขณะที่หันไปค้อนขวับคุณหนูแย้ม ที่หัวเราะแหะๆ ยกมือขึ้นไหว้ขอโทษปะหลกๆ..

#ภายในเพิงแม่จ่าย,

“เข้ามานั่งข้างในกันก่อนสิลูกเกษร ลูกพิศ..”

เสียงเอ่ยเรียกชื่อ อัน อบอุ่นสว่างใส ของแม่จ่าย

ทำให้คุณหนูเกษร และคุณหนูพิศคล้ายอยู่ในอาการตกภวังค์ ..เดินตามเข้ามานั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่ตรงหน้าแม่จ่าย..

จากนั้นคุณหนูเกษร ก็ค่อยๆกวาดสายตาสำรวจภายในเพิงของแม่จ่าย อย่างแปลกใจ ด้วยว่า..ภายในเพิงนั้น ช่างดูกว้างขวางกว่าลักษณะด้านนอกอย่างน่าประหลาด..

และที่นั่งตรงหน้านั้นคือ ตั่งอันสว่างไสว ด้วยแสงจากเปลวเทียนสีเหลืองอร่าม มากมาย และตะเกียงไฟสีเขียว ที่ตั้งอยู่รายล้อมแม่จ่าย ..

หญิงชราที่ดูใจดีอบอุ่น ราวกับเป็นโยมอุปัฏฐายิกาของพระผู้ใหญ่ ซึ่งเป็นผู้สำเร็จฌาณสมาบัติ ..

ส่วนด้านหลังของแม่จ่ายเป็นรูปเคารพของเหล่าเทพน้อยใหญ่ เรียงราย พร้อมด้วยพานดอกไม้บูชา ธูปหอมกำยานที่ส่งกลิ่นหอมเย้ายวน อันน่าประหลาด..

“ยื่นมือของเจ้ามาสิ ลูกพิศ..

ลูกสาวผู้เลอโฉมของแม่จ่าย.. แม่จะเปิดตาของเจ้าให้เห็นถึงสิ่งซึ่งเจ้าปรารถนา และโชคชะตา ที่เจ้าจักต้องเตรียมรับมือในภายภาคหน้า..”

คุณหนูพิศ ค่อยๆยื่นมือซ้ายให้แม่มดจ่าย ราวกับลูกแกะที่ถูกสะกด ด้วยสายตาอันทรงอำนาจของสุนัขป่า..

ชั่วแว่บหนึ่ง คุณหนูเกษรคล้ายเหมือนเห็นว่า ภายในเพิงนั้นค่อยๆมืดลงๆ..

และตะเกียงไฟสีเขียวที่ส่องสว่างข้างๆ แม่จ่าย ก็ปรากฏ มือแห้งเหี่ยวซูบซีด คล้ายกิ่งไม้ ..ยื่นออกมาพร้อมปลายนิ้วมือ ที่ดูคล้ายรากไม้แหลม ยื่นมาแตะที่ฝ่ามือของคุณหนูพิศ

จากนั้น ก็มีศีรษะแห้งผิดรูป..อันมีเบ้าตาที่ลึก.. ขยับพ้นออกจากตะเกียง แหงนดูแม่จ่าย ..และขยับปากส่งเสียงทำนายว่า..

“ครา คุณ พิศ.. พริ้ง พักตร์

สะพรั่ง..สาว

จักมีข่าว ..อาภัพ

ให้มัวหมอง

ต้องมลทิน ให้ต่างชาติ

เข้าครอบครอง

อกกลัดหนอง มิอาจแจ้ง

ให้ใครฟัง..

มีรัก แต่มิอาจ..ได้สมรัก

มีคนรัก แต่มิอาจ ได้สมหวัง

มีแผ่นดิน แต่มิอาจ

ได้คืนรัง

มีทุกอย่าง มิอาจรั้ง

รักษาไว้..”

เมื่อได้ฟังคำทำนายนั้น คุณหนูพิศก็ตัวสั่นเทาด้วยความกลัว น้ำตาค่อยๆไหลออกมาอาบแก้มทั้งสอง

ขณะเดียวกัน แม่จ่าย ก็ฉีกยิ้มกว้างเสียจนเกือบจะถึงหู และพูดกระซิบเบาๆ ขึ้นว่า..

“อันเคราะห์ร้าย ทุกอย่างมีทางแก้..

ขอเพียงแม่ ยื่นมือ

มาใกล้ฉัน..

รับขันธ์นี้ เอาไว้ ใช้ป้องกัน

แก้อาถรรพ์ สรรพเคราะห์

สรรพโศก วิโยคภัย..”

คุณหนูพิศได้ยินคำกล่าวนั้น ก็หลับตาลง แล้วค่อยๆยื่นมือ เข้าไปใกล้แม่จ่ายและปีศาจตัวเล็กในตะเกียงไฟสีเขียวนั้น อย่างช้าๆ

คุณหนูเกษรหลับตาท่องพระคาถาบางอย่าง แล้วจึงลืมตาขึ้น ก็ได้เห็นภาพขันธ์ในมือของแม่จ่ายในเวลานี้ กลับกลายเปลี่ยนเป็นหนอนสีเขียวเรืองแสง

ตัวอ้วนพี มีใบหน้าคล้ายกะโหลกมนุษย์จิ๋ว ที่กำลังพยายามกระดืบคลานขึ้นมาบนฝ่ามือคุณหนูพิศ..

คุณหนูเกษรจึงรีบฉวยข้อมือคุณหนูพิศ ดึงรั้งไว้

พร้อมกับพูดเรียกสติ คุณหนูพิศ ด้วยเสียงอันดัง ว่า..

“เรารีบออกจากที่นี่กันเถิด หนูพิศ..

พี่ว่า แม่จ่ายผู้นี้ เริ่มกระทำสิ่งที่ไม่ชอบมาพากล เสียแล้ว”

แม่มดจ่ายในเวลานี้ จึงเงยหน้าขึ้นมองคุณหนูเกษรที่กำลังช่วยพยุงคุณหนูพิศให้ยืนขึ้นด้วยดวงตาที่เบิ่งกว้าง ใบหน้าแดงจัด ด้วยความโกรธ และพูดด้วยเสียงอันดัง อย่างมีสิทธิอำนาจว่า..

“ลองเจ้าก้าว ออกจากเขต

มนตรานี้

ลองสักที ว่าเจ้าเก่ง

ซักแค่ไหน

เจ้าเกษร เจ้าเป็นศิษย์

ของผู้ใด

ก็มิอาจ หลุดพ้นไป

จากข้าได้..ฮิฮิฮิ ฮิ”

เสียงหัวเราะเล็กแหลมโหยหวนของแม่จ่าย ช่างเยือกเย็น ยานคางน่ากลัว จนคุณหนูพิศ ต้องซุกหน้าหลบในอ้อมกอดของคุณหนูเกษร ที่ยืนจ้องตาแม่จ่าย อย่างสงบนิ่ง..

#ภายในเพิงพ่อปู่ช้างพลายดำ,

คุณหนูเอมน้อยก้มหน้า ครู่หนึ่งด้วยว่า รู้สึกวูบในหัวใจ ก่อนที่จะเงยหน้าหันไปมองที่ผ้าขาวขึงกั้นเพิงของแม่จ่าย แล้วพูดเบาๆ ว่า..

“คุณพี่เกษร..”

ในเวลาเดียวกันนั้น ทุกคนต่างตกตะลึงกับภาพที่ปรากฏ เมื่อเสร็จสิ้นพิธีเบิกทวารทั้งห้า ฟื้นชะตา ให้เด็กชายแบนที่พูดไม่ได้ซักคำ แม้เข้าขวบปีที่ 5

พ่อปูช้างพลายดำหงายหลังตึงล้ม นอนแผ่ อยู่ข้างๆ เด็กชายแบน ที่ค่อยๆลุกขึ้นอย่างช้าๆ และขยับปากขมุบขมิบ พร้อมกับเปล่งเสียงออกมาว่า..

“ฟ..”

“ฟ..ฟ..”

จากนั้นจึง เปลี่งเสียงดังรัวๆ อีก ว่า..

“ฟ..ฟ..ฟ..ฟฟฟฟฟฟฟ..

ฟฟฟฟฟฟฟฟ !!!”

“โอย สติ ค่ะ สติ..ฟฟบน ดถตฟ ฟฟฟ นะเจ้าคะ”

(ฟ ฟ แบบนี้ เดี๋ยวถูกตีฟับ ฟับฟับฟับ นะเจ้าคะ)

คุณหนูแย้ม เอานิ้วมือจิ้มในหูของตน พลางพูดเตือน เด็กชายแบน ..

แต่เด็กชายแบนกลับสู้ตา ชี้นิ้วมาที่คุณหนูแย้ม จากนั้นจึงหันกลับไปชี้ ที่ผนังผ้าขาวที่ขึงกั้นเพิงของแม่จ่าย ตรงบริเวณที่คุณหนูเอมน้อยแล้วพูดเสียงดังรัวๆ ต่ออีก ว่า..

“ฟ..ฟ..ฟ..ฟ

ไฟไหม้..!!!!”

สิ้นเสียงตะโกนไฟไหม้ ภายในเพิงของพ่อปู่ช้างพลายดำก็วุ่นวายโกลาหลทันที

แต่คุณหนูแย้ม กับช้อยที่ได้สติ ก็รีบอุ้มคุณหนูเอมน้อยขึ้นหลังช้อย และวิ่งไปหาท่านเจ้าคุณสันติอย่างรวดเร็ว..

ในขณะเดียวกัน เด็กชายแบน ก็กระโจนวิ่งเพียงสามก้าวกระโดด ขึ้นมาเกาะราวกับปลิงน้อยบนหลังคุณหนูแย้มที่กำลังวิ่งตามช้อย และ ส่งเสียง ขยะแขยงปลิงน้อยตัวนี้ อย่างเหลือคณา

#ภายในเพิงแม่จ่าย,

แม่จ่ายหันไปมองเปลวไฟสว่างจ้า ตรงข้างฝา ที่ลามเลียเผาบรรดาเหล่าหนอนอเวจีของตน และ เปลวไฟสีเขียวตรงหน้า ที่กำลังไหม้เป็นเขตกั้นขวางแม่จ่ายจากคุณหนูเกษร และคุณหนูพิศ

แม่จ่าย จึงกัดฟันกรอด พร้อมกับ สบถอย่างเจ็บแค้น ออกมาว่า..

“ถุด..อัคคีเมขลา ถุด อัคคีมรกต ท่านท้าวฯ..

นี่มิใช่กงการ อะไรของเหล่าเทพอย่างพวกท่าน จะมายุ่งเกี่ยวกับความแค้นข้ามภพชาติ ของข้ากับสยาม..”

แม่จ่ายจ้องมองอย่างอาฆาตมาดร้าย ไปยังคุณหนูเกษรที่กำลังพาคุณหนูพิศ วิ่งหนีออกจากเพิงของตน ก่อนที่จะตะโกน เสียงดังไล่ตามหลังไปว่า..

“เจ้าเกษร..ท่านท้าวฯมิอาจปกป้องเจ้าได้ตลอดไป หรอกนะ.. วันใดที่เจ้ามิเหลือพรหมจรรย์ และตกอยู่ในความลุ่มหลงแห่งความรัก.. เมื่อนั้น เราจะได้พบกันอีกครั้ง อย่างแน่นอน..และข้าจะเผาไหม้ พรากทุกสิ่งที่เจ้ารัก..”

ไฟค่อยๆเผาไหม้ผนังของเพิงแม่จ่าย ด้านเดียว จนลามไหม้ ตลาดร้านค้า ที่ติดกัน..เกิดความวุ่นวายด้านนอกของเหล่าเจ้าพนักงานดับเพลิง..

ในขณะที่เพิงของพ่อปู่ช้างพลายกลับไม่เสียหายแม้ แต่นิดเดียว อย่างน่าอัศจรรย์..

สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้

ขอบคุณครับ

ร้อยเรียงจันทร์เจ้าขา

(T.Mon)

20/2/2022

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

สี่ดรุณี-จันทร์เจ้าขา(ตอนพิเศษ)

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน