เรื่องสั้นปันสุข
ผมชื่อ ปอม ผมอยู่กับพ่อแม่ ในบ้านใหญ่ที่อบอุ่น มีชีวิตที่ดีมีความสุข มี แม่ ที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่ผมยังเล็กๆ
ตอนเล็กๆ ใช่ครับ นั่นหมายความว่า ไม่ใช่เลี้ยงตั้งแต่เกิด ครับ ผมถูกเก็บมาเลี้ยง ผมได้ยินแม่พูดกับเพื่อนๆแม่ว่า มีคนทิ้งผมไว้ แล้วพ่อและแม่มาเห็นเข้า จึงรับผมมาเลี้ยงดู
แต่กระนั้นก็เถอะ แม่ดีและรักผมมาก จนผมคิดว่า ไม่มีใครความสุขเท่าผมอีกแล้ว...
จนมาวันนึง..
แม่ผมมีน้อง น้องชื่อฝ้ายครับ เป็นเด็กหญิงน่ารัก ฝ้ายโตขึ้นมาโดยมีผมเป็นเพื่อน อยู่ด้วยกันตลอด เราเล่นกัน สนุกกัน ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะไปได้สวย
เมื่อฝ้ายเริ่มโตขึ้น แม่เหมือนไม่อยากให้ฝ้ายได้อยู่ใกล้ผมเหมือนเดิม ตอนเช้าแม่จะพาฝ้ายออกจากบ้าน ทุกวัน เย็นกลับบ้านมาหลังทานข้าวก็ให้ฝ้ายเข้าห้อง และแม่ก็เข้าไปอยู่ด้วย นั่งคุยกันที่โต๊ะหนังสือตลอด ส่วนผมแม่ไม่ให้เข้าไป
แม่เปลี่ยนไปมาก ยิ่งน้องฝ้ายยิ่งโตขึ้น ผมยิ่งเหมือนไม่มีตัวตน แม่ไม่เคยมากอดผมอย่างเมื่อก่อน
ผมนึกเสมอว่า ผมถูกเก็บมาเลี้ยง วันที่แม่มีลูก แม่ย่อมรักลูกมากกว่าผม มันเป็นเรื่องปกติ
วันที่ผมต้องตัดสินใจครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตผมก็คือ คืนวันนั้นขณะที่พ่อแม่กับน้องฝ้าย นั่งคุยกันทานขนมกัน สนุกสนานบนโซฟาในบ้าน ผมวิ่งเข้าไปหาแม่ กะจะเข้าไปนั่งตักแม่ อยากให้แม่หัวเราะ อยากอยู่ใกล้แม่
แต่ผมไม่ทันเห็นว่ามือแม่ถือแก้วกาแฟร้อนอยู่ ผมชนกับแก้วอย่างแรง กาแฟร้อนหกใส่แม่ทั้งหมด แก้วกาแฟ ตกพื้นแตก
แม่ร้องด้วยความตกใจและแสบผิวจากความร้อนของกาแฟนั้น
"ปอม ! อะไรของแกเนี่ย ดูสิ ของเสียหายหมดแล้ว"
แม่ ตีผมครับ
และนี่คือครั้งแรกที่แม่ตีผม ตีแรงมาก
"ออกไปเลยนะ ออกไป!! "
ผมตกใจมาก ทำไม ทำไมแม่ถึงตีผมรุนแรง แม่ไม่เคยตวาดผมเลย
ผมหนีออกจากบ้านในคืนนั้น ผมไม่รู้หรอกว่าจะไปไหน ผมรู้อย่างเดียว แม่ไม่รักผมแล้ว
ผมเดินออกมาแบบไร้ทิศทาง ไม่รู้ว่าทางข้างหน้าจะไปไหน จะไปเจออะไร ผมเดินหน้าอย่างเดียว ไม่อยากจะหันหลังกลับไปมองด้วยซ้ำ
ผมพบว่าข้างทางเริ่มมืด ไม่ค่อยมีบ้านคน อากาศเริ่มเย็นขึ้นเรื่อยๆ
ในใจคิดว่า ไม่ได้ เราต้องเดินต่อไป ถึงจะตายก็ยอม ผมจะไม่กลับไปเด็ดขาด
ผมมาหยุดพักเหนื่อยตรงหน้าประตูทางเข้าบ้านไม้เก่าๆหลังเล็กๆ จากที่เดินมาไกลร่วมชั่วโมง ในท้องเริ่มร้องหาอาหาร
ไม่ๆ ผมจะไม่กลับไปเด็ดขาด
พอดีที่หน้าทางเข้า มีเก้าอี้ไม้ยาว พอจะนอนได้ ผมนอนตรงนี้ก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน
ถ้าผมหลับ ผมจะหายหิวไปเองแหละ ผมหลับตาพยายามข่มให้หลับ
นี่มันกี่โมงแล้วนี่ ทำไมผมไม่หลับนะ ภาพในหัวก็เข้ามาอีก ตอนนี้แม่คงนอนหลับกอดน้องฝ้ายสบายๆ คงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราหนีออกมาแน่ๆเลย ดีแล้ว ยังไงผมก็จะไม่กลับไปเด็ดขาด
ผมแสบท้องจังเลย ผมน่าจะหาอะไรกินก่อนออกมานะเนี่ย ไม่น่าเลย วันนี้แม่คงทำอาหารไว้ให้ผมแล้ว
ปลาทูคลุกข้าว ผมชอบมาก อร่อยจริงๆ แม่ทำให้ผมบ่อยๆ โอ้ย! ไม่สิ ผมจะไปคิดทำไม ยังไงผมก้อจะไม่กลับเด็ดขาด
หลับๆ เราต้องหลับ หลับสิหลับ
โอ๊ย ทำไมไม่หลับว่ะเนี่ย !
สมองมันไม่ยอมหยุด นึกถึงที่นอนนุ่มๆที่บ้าน ถ้าผมไม่ออกมาผมคงกำลังหลับสบาย โอ๊ย ถ้าผมกลับไปแม่อาจขอโทษเราก็ได้
แม่อาจไม่ตั้งใจตีผม ผมผิดเองดันวิ่งไปไม่ดูอะไรเลย
ไม่สิ แม่ไม่ได้รักผม แม่รักน้องฝ้าย ผมเป็นแค่ส่วนเกิน
แต่เราจะอยู่ยังไงละทีนี้ เราจะนอนที่ไหน กินอะไรพรุ่งนี้ เอาไงดีละ ถ้าผมกลับไปตอนนี้ยังไม่ทันเช้า แม่อาจจะไม่ทันรู้ว่าผมหนีมา
แต่แล้ว ด้วยความเหนื่อย เพลีย ผมก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว
" ไอ้หลง ไอ้หลง เอ็งกลับมาแล้วหรอ ไอ้หลงจริงๆด้วย มาๆเร็วๆ "
ผมได้ยินเสียงลุง ในบ้านหลังเก่านั่น ตะโกนลั่น
เจ้าหลงเมื่อเห็นลุง จึงรีบวิ่งเข้าหาเจ้านายมันแบบดีใจสุดชีวิต
เจ้าหลงกระโดดเข้าหาลุงทันที เอาลิ้นเลียหน้าเลียตาเจ้านายเจ้าของบ้านที่มันหนีออกไปเที่ยวเล่นอยู่หลายวัน เช้านี้มันตัดสินใจกลับบ้าน
" หลง เอ็งรู้มั้ย ว่าข้ารอเอ็ง ข้าไปตามเอ็ง ไปถามทุกบ้านในแถบนี้เลย ว่าเห็นเอ็งมั้ย ข้ากลัวเอ็งไปถูกรถชนที่ไหน ข้าดีใจจริงๆ "
ลุงพูดไปก็เอามือลูบหัวสุนัขสีขาวมอมแมม ด้วยความเอ็นดู
"มาๆ มากินข้าวลูก ดูสิ ผอมโซเลย เดี๋ยวๆรอเดี๋ยวนะ จะเอาข้าวมาให้ มีปลาทูพอดีเลย หิวมากมั้ย โถๆ "
ผมคิดในใจ มันกินปลาทูเหมือนผมเลยเว้ย น่าขำดี
แต่สิ่งที่เห็นไม่ใช่แค่หมาหลงตัวนึง ที่หนีออกจากบ้าน แต่เห็นลุง ที่มีความรัก ความห่วงใย เรียกเจ้าหลงว่า ลูก ถึงแม้มันจะเป็นแค่ หมา
ผมไม่รู้หรอกว่า เจ้าหลงมันหนีออกจากบ้านไปทำไม แต่ผมเห็นความอบอุ่นที่เกิดขึ้นในบ้านหลังเล็กๆนี้
ผมคิดถึงแม่จับใจ
แม่อาจจะกำลังตามหาผมอยู่ แม่อาจกังวลว่าผมไปไหน มีอันตรายมั้ย แม่ครับ ผมรักแม่ครับ ผมอยากเจอแม่ตอนนี้เลย..😢
ผมต้องกลับบ้าน...จะรีบกลับไป บ้านของผม ครอบครัวของผม
แม่ครับ... ผมขอโทษครับแม่....
ผมลุกขึ้น และตัดสินใจ ผมจะกลับละ กลับให้เร็วที่สุด ...แล้วผมก็ วิ่ง วิ่ง วิ่ง.... โกย 4 ขา ออกไปอย่างมีความสุข....😊👏
ออกจากบ้าน กลับมาต้องตรวจ ATK คับ
เรื่องแต่งและเรียบเรียงโดย
กร สถานีต่อไปความสุข
23/2/65
😊😊😊😊😊
- 10
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
