อยากบอกให้เธอได้รู้ อยากบอกให้เธอเข้าใจ...
มีผู้ชายคนนึง เค้าเป็นเศรษฐีอันดับ 1 ของประเทศจีน ที่ 1 จากคน กว่า 1400 ล้านคน เป็นอันดับ 11 ของโลกเชียวนะ
ฉันไม่ได้บอกให้เธอชื่นชมความรวยของเค้า หรือเงิน แต่ชื่นชมในความสามารถของเค้า ความสำเร็จของเค้า
ความสำเร็จคือ จุดหมายปลายทางของคนทุกคน ทุกคนเกิดมาเพื่อค้นหาอะไรบางอย่าง อาจไม่เหมือนกันก็ได้นะ เมื่อค้นหาได้แล้ว ก็ทำให้มันสำเร็จ
เธอค้นหาอะไรอยู่ ฉันคอยดูและสนับสนุนอยู่
แต่ขอให้เป็นสิ่งที่เธอมีความสุขกับมัน เป็นสิ่งที่เธอฝัน เมื่อเธอนึกถึงมันทุกครั้ง เธอรู้สึกอิ่มเอม เพราะเธอเห็นภาพว่าเธอได้รับมันแล้ว
ชายที่ว่าคนนั้นคือ Jack Ma เค้ามีแผนที่ชีวิตที่ใช้ได้กับคนทุกคน ถึงแม้จะฝันแตกต่างกัน
ตอนนี้เธออายุ 15 เป็นช่วงเวลาที่ต้องรู้แล้วว่า ความฝันคืออะไร อยากเป็นอะไร เลือกแผนการเรียน เป็นนักเรียนที่ดี
Jack ไม่ได้บอกว่าต้องทำอะไร แบบไหน เค้าเพียงเดินทางผ่านมาแล้วสรุปให้ฟังว่า ในแต่ละช่วงอายุเธอควรอยู่ที่จุดไหน เริ่มตั้งแต่อายุ 20 เป็นเวลาที่เริ่มต้นทำงานตามอายุดังนี้
1. 20-30 ปี ให้ทำงานกับบริษัทชั้นนำจะได้ความรู้มาก เรียนรู้จากหัวหน้างานที่ดี เก็บเกี่ยวให้มากที่สุด
2. 30-40 ปี เริ่มนำความรู้มาทำงานให้ตนเอง ลงมือทำ ช่วงนี้ความล้มเหลวไม่ใช่ปัญหา มีโอกาสพลาดได้เสมอ ไม่ต้องกังวล
3. 40-50 ปี ต้องรู้แล้วว่าเธอถนัดสิ่งไหน ทำแต่สิ่งที่ถนัดให้ดีที่สุด ไม่ลองทำสิ่งที่ไม่มีประสบการณ์แล้ว
4. 50-60 ปี ทุ่มเทพัฒนาคนรุ่นใหม่ขึ้นมา ทำงานกับคนที่ชำนาญที่สุดในแต่ละเรื่อง
ตอนนี้เด็กรุ่นหลังจะทำงานได้เก่งกว่าเธอ
5. 60 ปีขึ้นไป ให้ความสุข ให้เวลากับตัวเองเต็มที่ มีเวลาท่องเที่ยว อยู่กับครอบครัวที่เธอสร้างขึ้น
ฉันย้อนกลับมาดูตัวเอง ฉันไม่ได้เห็นข้อความสอนแบบนี้เมื่อฉันอายุ 15 เหมือนเธอวันนี้
ฉันมีอายุ อ่อนกว่า Jack Ma 1 ปี ชีวิตฉันมันควรจะเป็นไปตามช่วงอายุที่ 4 แต่มันยังอยู่ในช่วงที่ 2 หรือ 3 เท่านั้นเอง
ส่วนใหญ่คนทั่วไปไม่ได้วางแผนตามนี้หรอก อาจเพราะไม่มีใครสอน โรงเรียนก็ไม่ได้สอน เมื่อคิดได้ เวลาก็ล่วงเลยช่วงอายุมาแล้วแบบฉันนี่แหละ
แต่ก็นั่นแหละ หากฉันได้รู้ตั้งแต่อายุ 15 ก็ไม่ได้หมายความว่า ฉันจะสนใจและตั้งใจจะทำให้ได้ ฉันเชื่อว่าเด็กทุกคน มองว่าเป็นเรื่องไกลตัว ซีเรียสเกินไป อยากชีวิตให้เต็มที่กับวัยมากกว่ามาคิดถึงเป้าหมาย อนาคตยังมาไม่ถึง จะมีเด็กเพียงบางคนเท่านั้น..
ฉันก็แอบหวังว่าเธอจะเป็นหนึ่งในเด็กบางคนนั้น..
มันเป็นอย่างนั้นเพราะความคิดของเด็กอายุ 15 กับผู้ใหญ่อายุ 54 จะไม่เหมือนกันหรอก จนถึงอายุเดียวกับฉันตอนนี้ก็จะเข้าใจ
เส้นทางการเดินของชีวิตไม่เหมือนเส้นทางการเดินทางตามท้องถนน เราขับรถหลงทางยังย้อนเปลี่ยนเส้นทางได้ เสียเวลาเพิ่มขึ้น แต่การเสียเวลาในการเดินทางชีวิตผิด มันส่งผลกระทบมากกว่ามาก
การแบ่งช่วงชีวิต เป็นช่วงละ 10 ปี เป็นการแบ่งที่เหมาะสมมากเลย ปีนึงๆผ่านไปเร็ว ปีนี้กับปีที่ผ่านมาส่วนใหญ่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน แต่ในทุก 10 ปีควรจะมีความแตกต่างที่ชัดเจนในทางดีขึ้น
ปลายทางมันใช่แค่เรื่องเงิน แต่มันคือความสุข ที่ฉันอยากเห็น..
~~~
ฉันไม่ได้เห็นเธอยิ้มหรือหัวเราะอย่างมีความสุขมานานแล้ว..
ตั้งแต่วันที่ฉันต้องจากบ้านออกมา
เธออาจจะจำวันนั้นไม่ได้ เพราะเธออายุเพียง 7 ขวบ
8 ปีแล้วสินะ..
อีเมลนี้เป็นข้อความแรก ที่ฉันได้..มีโอกาสได้สอนเธอ ในฐานะ พ่อ ...สอนลูก ..
~~
~~
~~
ลูกรักของพ่อ ...
ถึงแม้พ่อไม่สามารถเอาเรื่องราว ความสำเร็จของพ่อเอง มาสอนลูก
~
พ่อเอาความสำเร็จของคนอื่นมาสอนลูก.. คงไม่เป็นไรนะ
พ่อไม่รู้ว่า ลูกได้อ่านอีเมลนี้ ลูกรู้สึกอย่างไร...
แต่ สำหรับพ่อ ...พ่อมีความสุขมาก
มาก..จริง..เพราะเป็นอีเมลแรกที่ พ่อเขียนให้ลูกสาวของพ่อ
จากนี้ไป ลูกต้องดูแลตัวเองให้มาก ลูกไม่ใช่เด็กหญิง เป็นนางสาวแล้วเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว
จุดเปลี่ยนสำคัญของชีวิต ในการเลือกเรียนในสาขาที่ชอบ เพื่อวางอนาคต
สิ่งที่ผ่านมาแล้วพ่อแก้ไขอะไรไม่ได้แต่สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นลูกสร้างมันให้มันดีได้...พ่อยังพอมีเวลาช่วยลูกอยู่...
รักลูกสุดหัวใจ....
พ่อ.
😊😊😊😊😊😊
บทความนี้คือเรื่องสั้นที่ผมตั้งใจจะให้ออกมาในแนวใหม่ โดยจะผูกเรื่องแล้วดึงเนื้อหา สาระ ข้อคิดที่เขียนกันอยู่ มาผสมผสานกัน
คิดเห็นอย่างไร เม้น พูดคุยมาได้นะครับ 😃😃😃
กร
24/7/63
ขอบคุณภาพ pixabay
- 11
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
