ที่ใต้ต้นยางนา มีอะไรมากกว่า ต้นไม้สูงยืนต้น อันโดดเดี่ยวสูงตระหง่านกลางทุ่ง
ทุ่งนาที่กว้างใหญ่ ต้นไม้ที่ยังคงเหลือบ้างประปราย การทำนาที่ทันสมัยไม่จำเป็นต้องมีต้นไม้ขวางทาง เครื่องจักรทันสมัยอีกต่อไป
แต่เมื่อครั้งผู้เขียนวัยเยาว์จำได้ว่า ที่ใต้ร่มเงาของยางนา จะมี ดอกเห็ดเผาะเกิดขึ้น ในหน้าแล้งต้นฝน
เงาที่ ร่มรื่น เป็นที่นั่งพักผ่อน กินข้าวกลางวันแม้แต่หลับพักสายตา ของชาวนาหรือเด็กเลี้ยงควาย
บนต้นจะมีรังนกเอี้ยงและ ดอกกล้วยไม้ป่า อาศัยอยู่
ที่ใต้ร่มเงา เป็นที่นั่งเฝ้าดูสัตว์เลี้ยงกินหญ้าและฟังเรื่องราวของ ผู้เฒ่า เล่าเรื่องราวในอดีตให้ฟัง ร่วมแก๊งเด็กเลี้ยง ควายหนุ่มสาว จีบกันบ้าง เล่น โยนเม็ดมะม่วงบ้าง ดีดเม็ดมะขามลงหลุมบ้าง
ผู้เฒ่าผู้แก่ มักควักเอาดินเหนียวมาปั้นกลมๆเป็นลูกกระสุนเอาไว้ใช้กับหนังสติ๊ก ไว้ยิงวัวควายที่ดื้อปั้นเสร็จจะวางตากแดด เป็นแถว แดดเดียว ก็แห้งแล้ว
ใต้ต้นยางนานี้ จะเป็นจุดนัดพบ ฟังนิยาย จากวิทยุทรานซิสเตอร์ ของ ใครสักคนที่หิ้วไปด้วย และ ที่ปรับทุกข์ของ คนที่มานั่งชุมนุมกัน
จะมี ทั้งเรื่องเล่า และที่ซ่อนสาโท เป็นทั้งที่ปาร์ตี้ และ สนามเด็กเล่น
ตอนเด็กๆ ชอบไปเลี้ยงควาย ชอบจินตนาการอยู่ได้ก็เพราะจินตนาการอันสวยงามทั้งหมด
จำได้อีกอย่างว่า ตัวเองชอบคิดว่า การดูวัวควาย มีเวลาคิดเยอะมากอย่างเดียวคือชีวิตเหมือนวันๆไม่ได้ทำอะไร นอกจากนั่งดูควายเท่านั้น ดีที่ไม่ต้องทำงานบ้านเท่านั้นเอง
แต่รู้สึกเวลาไม่มีค่าเลย เราเอาเวลาไปตีค่าเป็นเงิน อยากไปทำงานในเมือง มากกว่า อยากได้เงินเอาไว้ไปเรียน มองเงินเป็นสิ่งที่ต้องวิ่งหา มองเวลาเป็นสิ่งมีค่าเป็นเงิน
มองเห็นสิ่งที่เป็นอยู่ อย่างไม่อยากอยู่ มองไม่เห็นความสุขที่ควรจะ ดื่มด่ำ
มันย้อนกลับไปไม่ได้ แต่ต้องขอบคุณที่ยังมีเรื่องราวให้นึกถึง บ้าง
เราอยู่ตรงนั้น นึกถึงแต่ว่า ชีวิตต้องดีกว่านี้ตลอด ลืมสนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เสียสนิท
ยางนาต้นเดิมยังอยู่ แต่ไม่มีแล้วล่ะ เด็กเลี้ยงควาย กลิ่นอายเก่าๆ ทุกคนมีโทรศัพท์และ รถมอเตอร์ไซค์ขับบนคันนาแทน ……
ประสบการณ์เหล่านั้น พอผ่านมาถึงได้รู้ว่า นั่นคือความแตกต่างที่คนรุ่นใหม่ไม่รู้จัก จึงอยากจะบอกคนรุ่น40 อัพว่า อย่าเอาความเชื่อหรือความทรงจำเก่าๆของเรา มา บังคับหรือ ยัดเยียดให้เด็กๆรุ่นใหม่ เขา จะคิดจะมองเห็นเหมือนที่เราเคยเป็น เลย
ความลำบากรุ่นเรา อาจไม่เหมือน ความลำบากของเด็กๆรุ่นลูกหลานเราก็ได้
เงินร้อยบาทสี่สิบปีที่แล้ว ซื้อของได้ไม่เหมือนเดิมกับตอนนี้
งานอะไรก็แล้วแต่ มันไม่มีการ เปรียบเทียบกันที่จบที่ไหนสถาบันอะไรแล้ว แต่วัดกันที่ความสุข ของคนๆนั้นมากกว่า
บทความคิดถึงต้นยางนา แห่งความทรงจำ
เจอกันบทความหน้า ค่ะ
วาดเพราะคิดถึง
ที่ใต้ต้นยางนานี้ เคยนั่งจินตนาการว่า จะได้ไปอยู่เมืองนอก…..😊
ต้นจริงที่ยังคงอยู่
ติดตามผลงาน เขียนนิยายได้ที่👇
#รับปรึกษาปัญหาความรักตัวเอง
#เป็นไลฟ์โค้ชเรื่องชีวิตและความรัก
#เป็นเชฟร้านกาแฟ
#กำลังฝึกเป็นนักเขียน
เขียนหนังสือ #ชีวิตเราใครใช้
หนังสือแห่งความรักตัวเอง มีพร้อมจำหน่ายได้ที่
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
