25 ก.พ. 2022 เวลา 05:28 • ความคิดเห็น
ความกังวลของคุณยายแอนนี่ ต่อสงครามที่ยูเครน
บ่ายเมื่อวาน สวนกับคุณยายแอนนี่ที่หน้าบ้าน หลังจากชิทแชทเล็กน้อย คุณยายก็ทำหน้ากลุ้มใจเหมือนอยากพูดแต่ก็ไม่อยากพูดอะไรสักอย่าง แต่สุดท้ายก็เอ่ยออกมา
👵🏽“หนักใจมากเลย ตอนนี้กำลังโละของในบ้าน มันเยอะไปหมด”
อ๋อ… คงอยากให้ไปช่วยขน อ่ะ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว เรื่องใช้แรงงานฉันถนัดกว่าเรื่องใช้สมองเป็นไหน ๆ
👱🏼‍♀️“เก็บเสร็จยังคะ จะขนรึยังเดี๋ยวไปช่วยยกค่ะ”
👵🏽“โอ๊ย ไม่ใช่ ๆๆๆ ไม่ใช่เรื่องนั้น หนักใจตรงที่ อันนั้นก็ไม่อยากทิ้ง อันนี้ก็อยากเก็บไว้ก่อน”
อ้อ โรคคนหวงของหวงสมบัติสินะ เข้าใจซึ้งเลยล่ะ สมบัติบ้าฉันก็เต็มบ้านไปหมด เลยไม่รู้จะตอบอะไรยิ้มอ่อนให้แกน ๆ
👵🏽“เนี่ยมีหนังสือเล่มนึง เล่มใหญ่เชียวล่ะ เกี่ยวกับยาต่าง ๆ ว่าใช้รักษาโรคอะไรบ้าง คือมันก็เก่าแล้วนะ แต่มันก็ยังพอครอบคลุมอยู่”
1
👱🏼‍♀️“คุณย๊ายยย เดี๋ยวนี้กดเช็คในกูเกิ้ลเร็วกว่ามั้ยคะ คุณยายก็ใช้คอมพิวเตอร์นี่นา” (คุณยายอายุเจ็ดสิบกว่าแล้ว แต่ใช้คอมพิวเตอร์คล่องแคล่ว)
👵🏽“ก็นั่นน่ะสิ ตอนแรกก็ว่าจะทิ้งล่ะ แต่ก็พอดีเค้ารบกันที่ยูเครนนี่ไง”
👱🏼‍♀️“หืมมมม ยังไงนะคะ?” ฉันตามไม่ทันจริง ๆ หนังสือเอนไซโครปิเดียยามาเกี่ยวอะไรกับสงครามรัสเซีย-ยูเครนกันคะ???
👵🏽“เผื่อว่าเราจะถูกตัดไฟฟ้า ใช้คอมพิวเตอร์ไม่ได้ หนังสือเล่มนี้ก็ยังใช้ได้อยู่ไงล่ะ”
อ๋ออออ มองการณ์ไกลไปได้ขนาดนั้นเลยนะคะ ไม่อยากบอกว่า ถ้าถึงกับไม่มีไฟฟ้าใช้ในประเทศที่รวยอันดับต้น ๆ ของโลกแบบนี้ ถึงตอนนั้นมันก็คงชิบหายกันทั้งโลกแล้วค่ะ คุณยายคงไม่ต้องมากังวลเรื่องสมุดหนังสือยาอะไรนี่แล้วล่ะมั้ง น่าจะมีเรื่องอื่นให้กังวลมากกว่าเยอะอ่ะค่ะ
1
👱🏼‍♀️“เก็บไว้ก่อนก็ได้ค่ะคุณยาย” ฉันตอบไปด้วยเสียงอ่อนโยนเพื่อให้คุณยายสบายใจ … และฉันก็คงสบายตัวตามไปด้วย เพราะงานนี้คงไม่ต้องไปช่วยขนของที่แกจะโละทิ้งหรอก ดูท่าแล่วไม่น่าจะทิ้งอะไรได้กี่มากน้อย 😅
❤️

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา