“คำว่า ‘สภาพแวดล้อมที่ดี ครอบครัวไม่ต้องมีมาก’ ถ้าพูดแบบสวยหรูหน่อยก็คงทำได้ คุณอาจเลี้ยงลูกไปในทางที่ดีได้ภายใต้สภาพแวดล้อมที่อาจจะอัตคัดขัดสน แต่ถ้าว่ากันตามจริง หลายอย่างก็ไม่ใช่หน้าที่ของครอบครัวอย่างเดียว อย่างเวลาเราพูดว่า “อ่านนิทานให้ลูกฟังสิ” นิทานเล่มละหลายร้อยนะคะ ซึ่งหลายครั้งมันคือค่าอาหาร ค่าแรง ค่ายา ซึ่งพอเขาต้องเจียดมาซื้อสิ่งนี้ มันจึงไม่ใช่เรื่องเล็ก ฉะนั้นจะดีกว่าไหมถ้าเรามีห้องสมุดชุมชนที่รัฐให้การสนับสนุน ถ้ารัฐเห็นว่าการอ่านของเด็กเป็นเรื่องสำคัญ จะดีกว่าไหมที่โรงเรียนจะลงทุนเรื่องห้องสมุดเพื่อให้เด็กทุกคนสามารถยืมหนังสือได้ โดยที่เราไม่ต้องควักสตางค์ของตัวเอง เพราะฉะนั้นถามว่า ครอบครัวทำได้ไหม ทำได้ แต่หมอเชื่อว่ามันจะทำได้ดีกว่านี้ถ้าได้รับการโอบอุ้มจากรัฐที่เห็นคุณค่าของการพัฒนาศักยภาพมนุษย์