อย่าทำลายคนเก่ง ด้วยการเอากระต่ายไปว่ายน้ำ
เชื่อว่ามีเพียงไม่กี่คนที่ไม่เคยได้ยินนิทานเรื่องกระต่ายกับเต่า
นิทานเรื่องนี้พูดถึงสัตว์ 2 ชนิด คือกระต่ายกับเต่า โดยที่กระต่ายเห็นเต่าเดินช้า จึงไปท้าเต่าวิ่งแข่งกัน โดยใครไปถึงเส้นชัยก่อนจะเป็นผู้ชนะ ซึ่งกระต่ายที่วิ่งไปจนจะเข้าเส้นชัยอยู่แล้ว เห็นเต่ายังอยู่ห่างก็เกิดความชะล่าใจไม่ยอมเข้าเส้นชัย แต่กลับนอนหลับที่หน้าเส้นชัย ซะอย่างนั้น!!!
จนเต่าที่ค่อยๆ คลานมาอย่างช้าๆ เดินเข้าเส้นชัยไปก่อน ส่วนกระต่ายกว่าจะรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว เต่าเป็นผู้ชนะชนิดหักปากกาเซียน หรือถ้าศัพท์วัยรุ่นก็รถผ้าป่าคว่ำ
นิทานเรื่องนี้ฟังเผินๆ อาจมองได้ว่าเป็นการสอนให้เรารู้ว่าทำอะไรก็จงอย่าประมาท แต่เรื่องราวจะเป็นอย่างไรครับหากเป็นเต่าต่างหากที่มาท้ากระต่ายให้ว่ายน้ำแข่งกัน
นั่นคือประเด็นสำคัญจริงๆ อาจจะไม่ได้อยู่ที่ว่าใครเป็นผู้ชนะในการแข่งขัน แต่การแข่งขันนั้นมีความยุติธรรมหรือเปล่า
ในการทำงานเองก็เช่นกัน มีหลายครั้งที่เรานำคน 2 คนมาเปรียบเทียบกัน ทั้งๆ ที่งานที่ 2 คนทำนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง หรือไม่อย่างนั้นก็เป็นงานแบบเดียวกันก็จริงแต่ไม่ได้มอบหมายงานให้ตรงกับความถนัดของบุคคลนั้นๆ สรุปง่ายๆ ก็คือไม่ได้เปรียบเทียบกันอย่างยุติธรรม
ถ้าในที่ทำงานคุณเป็นกระต่ายในนิทาน คือเป็นคนเก่ง มีความสามารถ มีคาแรกเตอร์ของผู้ชนะ แต่กลับโดนหัวหน้าให้ไปว่ายน้ำ เป็นคุณๆ จะรู้สึกอย่างไรครับ
แรกๆ คุณอาจจะรู้สึกว่ามันคือความท้าทาย การเผชิญกับสิ่งใหม่ๆ แต่นานๆ ไปคุณจะเริ่มตระหนักได้ว่านี่ไม่ใช่ที่ๆ คุณควรจะมาอยู่ และสุดท้ายคุณก็หมดพลังในการทำงานและพยายามหนีห่างออกจากจุดๆ นั้น ลงเอยด้วยการลาออก (ถ้าสวัสดิการหรือเงินเดือนไม่ได้จูงใจคุณมากพอ)
ดังนั้นหัวหน้าที่ดีควรมีความสามารถในการรับรู้ถึงความรู้ความสามารถของลูกน้องครับ ควรหมั่นตรวจสอบว่า "คุณกำลังปล่อยให้กระต่ายของคุณไปว่ายน้ำอยู่หรือเปล่า" ก่อนที่กระต่ายของคุณ "จะหนีเข้าป่าอื่นไปอย่างไม่มีวันกลับมาอีกเลย"
และนี่คือสิ่งที่คนฉลาดเขาคิดกัน
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
