“รู้เท่าทันความรู้สึกที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ จางคลายไป”
“ … ก็ทำความเข้าใจให้ถูกนะ
ความรู้สึกโกรธ ก็เป็นอารมณ์หนึ่งที่เกิดขึ้น
ตั้งอยู่ แล้วก็จางคลายไป
การรับรู้ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่ง
เราไม่ได้รู้ไปดับอะไรหรอก
เราก็แค่รู้เท่าทันเท่านั้นเอง
ความรู้สึกมันจะเกิดขึ้น มันจะดำรงอยู่ แล้วมันจะจางคลาย
มันก็เป็นเรื่องของความรู้สึกนั้น ๆ นั่นเอง
การมีสติ ก็คือ การมีสติรู้เท่าทัน
การทำงานของกาย ของใจนั่นเอง
ความรู้สึกโกรธก็ส่วนหนึ่ง ใจที่รู้อยู่ก็ส่วนหนึ่ง
ก็อยู่กับการรับรู้
อยู่กับความรู้สึกตัวทั่วพร้อมไปเรื่อย ๆ
การปฏิบัติ เราไม่ได้จ้องที่จะไป … ดับ สิ่งโน้น สิ่งนี้หรอก
ฝึกเพื่อรู้เท่าทัน แล้ววาง
จากการยึดมั่นถือมั่นทั้งปวง
การที่เราไปเพียรที่จะไปดับความโกรธ เอ๊ะ ทำไมมันไม่ดับ
เราไปยึดมันโดยที่เราไม่รู้ตัวแล้ว
จิตเราไปข้องอยู่กับสิ่งเหล่านี้แหละ
ถ้าเราวาง มันก็คลาย
ความรู้สึกนั้นมันจะมี … ก็มี
มันจะไม่มี … ก็ไม่มี
เรียกว่า รู้เท่าทัน
แต่ผลจากการรู้เท่าทัน แสดงว่าสติมีกำลังพอ
เหมือนเราไม่ต่อเรื่อง เราไม่สาวไปกับมัน
ความรู้สึกต่าง ๆ ที่ผุดขึ้น
จะตั้งอยู่ไม่ได้หรอก เดี๋ยวมันจะจางคลายไปเอง
โดยธรรมชาติ
โดยที่เราไม่จำเป็นต้องไปกำหนดให้มันดับหรือไม่ดับเลยทีเดียว
หน้าที่ของเราก็แค่ รู้เท่าทัน
อยู่กับปัจจุบันธรรมให้ต่อเนื่องกันไปนั่นเองนะ
เคยได้ยินไหม ว่า กิเลสเป็นสิ่งลวงจิต
มันจะมีตัวล่อให้เราไปหลงกับสิ่งต่าง ๆ
สิ่งที่ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง
หลงไปกับสิ่งสมมติต่าง ๆ บ้างนั่นเอง
ความรู้สึกที่ดีเกิดขึ้น
เราก็อยากจะให้มันอยู่ไปเรื่อย ๆ
ความรู้สึกที่ไม่ดีเกิดขึ้น เราไม่ชอบ เราเกิดการปฏิฆะ
ปฏิเสธ อยากให้มันจางคลาย
อันนี้ท่านก็เรียกว่าอะไรล่ะ
… วิภวตัณหา อยากไม่มีไม่เป็นต่าง ๆ
ก็ให้รู้เท่าทัน
ปฏิบัติจริง ๆ
มันก็ต้องรู้ทุกข์ ละเหตุที่เกิดทุกข์
ละตัณหานั่นเอง ละความทะยานอยาก
ในความมี ความเป็น ไม่เป็นต่าง ๆ
ก็เพียงแค่ รู้เท่าทัน
อยู่กับปัจจุบันธรรมไปเรื่อย ๆ นั่นเองนะ
ค่อย ๆ เรียนรู้ฝึกหัดไป …“
.
ธรรมบรรยาย
โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
Photo by : Unsplash
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
