30 มี.ค. 2022 เวลา 14:54
Series Roadtrip 3วัน2คืน คนเดียว ณ ปิล็อกหุบเขาแห่งสายลม 🌄🏞️🍃
EP.​3​ DAY2
ผมตื่นเช้ามาประมาณ​ 7.30 ได้​ ออกมาสูดบรรยากาศทิวทัศน์​ที่สดดชื่น​ วิวตอนเช้าอากาศดีสวยมากๆ
เเเล้วก็เตรียมตัวออกไป​ กินข้าวเช้า​ ทางโฮมสเตเขาให้คูปองทานข้าวเช้าที่​ร้าน
ไมนิ่ง​ ก็เป็นข้าวต้ม​ กาเเฟ ปาท๋องโก๋​ ที่สำคัญมีเจ้าเหมียวตัวจ้อย​ นั่งอยู่บนโต๊ะ
เลยถ่ายเก็บไว้ไปเล่นกะน้อง​
หลังจากกินข้าวเสร็จเดินดูของเเละก็ขี่รถออกมาจอดที่สะพานถ่ายรูปเล่น​เก็บภาพบรรยากาศ​ วิวทิวทัศน์​ ก่อนที่จะซื้อแผ่นป้ายที่เขาติดกันที่สะพานในหมู่บ้านมาเขียน
แผ่นป้ายเหล่านี้คงเก็บความทรงจำของคนหลายคนได้เป็นอย่างดี​ ส่วนใหญ่มากันเป็นคู่​ ครอบครัว​ หมู่เพื่อน​ เท่าที่ผมเห็นก็น้อยมากที่มาคนเดียว​ บนสถานที่เเห่งนี้​ เเต่ว่ามันก้มีบ้างเเหละ
ก่อนที่จะเขียน​ ผมเห็นพี่ผู้หญิงมากับลูกละก้ครอบครัว​ ถ่ายรูปเล่นกัน​ เเละเราเลยไปให้เขา​ ถ่ายรูปให้​ มาจากไหนคับผมเอ่ยถาม​ เขาบอกสมุทรสาคร​ใกล้ๆกัน​ ผมมาจากกรุงเทพ​ เขาบอกเดี๋ยวก้กลับแล้วเหมือนจะไปเที่ยวสังขระต่อ​ ที่นี้มันไม่ค่อยมีอะไร
เขาเคยมาหลายครั้งแล้ว
แต่ผมคิดในใจ​ ผมว่ามันมีเยอะเลยสำหรับคนที่พึ่งเคยมา แบบว้าวๆๆ​เลย555555
ผมกล่าวขอบคุณละก็ได้รูปที่สะพานไม้มา
ถึงเวลาเขียนข้อความ​ ผมเขียนข้อความไว้ว่า​ ขอให้คนอ่านมีรอยยิ้มเยอะๆ​ ไม่รู้สิชอบประโยคนี้​ คงเป็นเพราะว่า​ อยากให้ใครที่ได้อ่านยิ้มกับมันมั้ง
แมวในหมู่บ้านที่นี่เยอะเลยย​ผมเห็นมันละก็​ถ่ายเก็บไว้ละก้คิดว่าถ้าเจอแมวก็จะถ่าย​ เป็นคอนเท้นอยากรู้ว่าเเมวที่นี่มีกี่ตัวกันนะ​ ? 55555555
รผมขับรถเข้าไปในทางข้างในของหมู๋บ้าน​ เห็นโฮมสเตที่พักใหญ่เเละสวยสีเทา​ มาเจอร้านนึงทางหน้าที่จอดรถ​ ร้านลุงมีตู้น้ำ​ อาหาร​ เลยจะขอลองนั่งกินชิวๆ​ เขาบอกสำหรับคนที่มาพัก​ ร้านเขาทำจากสังกะสี​ เเนววินเทจ​ ลุงเเกพูดไม่ค่อยชัด​ เเกเป็นคนจีน​ ย้ายมาอยู๋ที่นี่​ แต่ก็มีลูกหลาน​ นี่เเหละ​ ลูกพูดชัดเพราะเรียนที่นี่
บ้านกับร้านลุงสวยเก๋มากทำมาจากไม้​ ละผมก็ชื่นชมลุงเขาเเนะนำผมลองเดินลงไปทางนี้ดูยัง​ มันเลาะไปตลาดได้​ ทางข้างในจะเป็นที่อยู่อาศัยของชาวบ้านที่นี่
เเอ้อ​ ลองไปดูเเหะ​สำรวจมุมต่างๆ​ ทางลงหมู่บ้านจะเป็นทางบรรไดเดินลงไปเจอชุมชน​ ที่เขาอยู่กัน​ มีเเมวกะไก่​ ที่โล้งกว้าง​ ละสวนของชาวบ้าน
ไปเจอคุณตา​ กำลังพรวนดินอยู่เลยเข้าไปคุยกะเเก​ ถามอันนี้ผักอะไรหรอคับ​ มีผักบุ้งข้างหลัง​ผักของพม่าอะไรสักอย่าง​ ตาบอก​ เป็นสวนของหมู่บ้าน​พื้นที่​ OTOP เเหละมั้ง​ ตาเเกก็พูดไม่ค่อยชัด​ เลยไม่กล้าถามนู็นนี้ต่อเดี๋ยวจะรบกวนเเก​ 55555''
เดินไปต่อตามทางจะไปเจอต้นไม้มันสวยดีเเปลกตาพวงดอกไม้ลงมาพวงยาวๆ​ ทางข้างหน้ามันไปทะลุตลาดต่อเลย​ เลยเดินกลับมายังทางขึ้น
ก่อนหน้านี้ซื้ออาหารปลาเเละเเวะถามเขามีบ่อปลาคราฟ​ ผ่านไปซื้อของกินไข่ม้วนน้ำ​ เเละก็ไปถ่ายรูปกับหลักกิโล 0 มันเป็นอะไรที่ภูมิใจจริงๆ​ ตั้งแต่เราขี่เห็นป้าย​ 100​ กว่าๆ​ จนถึงตรงที่​ 0 เซลฟี่สักหน่อย
มาถึงบ่อปลาจอดรถเเถวนั้นเจอพี่ไบคเกอร์​ 2​ คัน​ กำลังจะออก เเละผมก้เข้าไปทักทาย​ ถามเขาขับมาจากไหนคับ​ เหมือนจะมาจากระเเวกใกล้เคียงกัน​ แต่พี่เขากำลังไป​ที่เที่ยวอีกที่นึงต่อ​ คุยกันเรื่องเส้นทางขาขึ้นมา​ เขาก็ชมเรา ไม่มีใครกล้าขึ้นมาตอนค่ำๆ​นี่ก้เก่งแล้ว​ 555555
ผมนั่งกินไข่ม้วนกินน้ำให้สดชื่นก่อนจะไปให้อาหารปลาคราฟที่นี่มีปลาคราฟเยอะมาก​ เหมือนเป็นลูกๆ​มัน​ เลยคิดว่าเป็นปลาจากสมัยก่อนๆอยู่มานานป่าววะ​ พึ่งรู้จากเพื่อนทีหลังว่า​ เขาเอามาปล่อย​เลี้ยงไว้
มีน้องตูบมันหิวเลยโยนไข่ม้วนไปแย่งให้มัน​ บางทีการได้ให้นี่เเหละคือความสุข​ ถึงเราจะอิ่มไม่มาก​ แต่ให้อีกหนึ่งชีวิตได้กินด้วยก็ดีเหมือนกันนะ​ วินาทีนั้นคิดได้ขึ้นมาเราเป็นมนุษย์​เราหากินอะไรต่างๆได้​ แต่สัตว์คงลำบากน่าดู​ ผมลูบหัวเจ้าตูบก่อนจะกลับที่พักนอนเอาเเรงสักหน่อยก่อนออกมาเที่ยวช่วงบ่าย
ณ​ เหมืองเเร่​
ผมเจอ​ คู่รักคู่นึง​ เขาทักผม ขับมาจากกรุงเทพเลย​หรอ​ ในใจก้คิดเขารู้ได้ไงเดาเอาน่าจะเห็น เขาก็ถามรถมีปัญหาอะไรมั้ยขึ้นมาที่นี้​
ไม่มีครับ​
พี่อยากได้อยู่พอดีกำลังจองไปลองขี่ละขี่สบาย
เราคุยกันถึงเส้นทางการที่มาพี่เขามา​ 3​ ครั้งแล้ว​ เเกบอกว่าที่น่ากลัวหนะ คงเป็นเรื่องช้าง​ ทางขึ้นมามีช้างอยู่​ เเละก็เรื่องเล่าต่างๆนาๆ​ ที่เคยออกรายการเดอะช็อค ดีนะที่ผมไม่เจออะไร​ ขนาดไม่เจอก็กลัวเเทบเเย่เเล้ว​ 555555
ผมก็เดินถ่ายรูปชมเหมือง​ ไปเจอบ่อปลาคราฟด้านในน้ำใสมากๆๆๆ​ ถ่ายรูปเล่นพี่เขาก้เดินเล่นกะเเฟน​ จริงๆพาเเฟนมาก็คงดีน่าดูน่าจะมีเรื่องเล่าพูดคุยกันสนุก
ก่อนจะไป​ก็ได้ลาพี่เขาละก็โบกมือบ้ายบายเเละก็ขอบคุณเขาที่เเนะนำทางไปน้ำตกต่อ
ผมขี่รถออกมาจากเหมืองขึ้นไปทางข้างบนของหมู่บ้าน​ จะมีโรงเรือนเพาะปลูก​ วัด​ ผมไปเจอลุงกับจักรยานคู่ใจกำลังถ่ายรูปเซลฟี่ ข้างบนจะเป็นเหมือนลานกว้างเห็นวิวภูเขาลมเย็นๆ​ เป็นมุมที่วิวดีเลย
เราเข้าไปทักทายลุงเเกคุยกัน​ ลุงเขามาจากพิจิตรปั่น​ มา​5​ วันเเล้ว​ โห้ เเกเป็นนักเดินทางของจริงเลย​ วัยเกษียนของเเกกับชีวิตการเห็นโลกมากมายเดินทาง​ เเกไปมาเกือบหมด​ ผมพูดคุยกันอย่างตื่นเต้น​ เเกดูเเข็งเเรงมาก​
การปั่นจักรยานเนี่ยมันก็มีข้อดีเหมือนกัน​ผ่านชาวบ้านช้าวบ้านต้อนรับอบอุ่นมันไม่หนวกหู​ ก็ถูกของลุง
เคยขี่มอไซค์ละมันไม่ใช่ทางเลยมาปั่นเเกอยู่ในกลุ่มนักปั่นเดินทางที่ตัวเองเป็นเเอดมินกลุ่ม​ ในนั้น​ ผมเล่าเรื่องการไปเดินทางของผมเเละก็ได้หลงไหลมัน​ เเลกเปลี่ยนกับเรื่องเล่าของลุง
ลุงเเกบอก​ บางทีการไปคนเดียวมันได้อะไรหลายๆอย่างมากๆ​พอเจอเรื่องพีคๆสำหรับเราเเล้ว​ แต่ละสนามเดินทาง​ มันก็ทำให้เราเข้มเเข็งกะมันมากขึ้น​ เวลาเจอเรื่องไม่คาดฝัน
เหมือนยิ่งเราเจอเรื่องท้าทายไม่คาดฝันมากๆเท่าไร​ เราก็จะรับมือกับเหตุการณ์ที่เเย่ๆ​
หรือไม่คาดคิดได้ดีขึ้น​
เป็นความบังเอิญที่มีความหมายสำหรับทริปนี้มากที่ได้มาเจอกับลุง​ ข้างบนนี้​ ผมถ่ายรูปด้วยกัน​ เเละก็เเลกเฟสกันไว้
( จริงเรียกพี่เวลาคุยกะเเก​ มารยาทด้วยเกรงใจ​55555​ )
ผมลงขี่รถลงไปหาไรกินที่หมู่บ้าน​ ในใจไม่รู้จะกินร้านไหนเลยขี่เลยไปในชุมชน​ ไปเจอป๊าที่เคยพบหน้าคุยกะเเก​ ก้เลยไปถามว่ามีร้านไหนอร่อยเเนะนำบ้างมั้ยคับ
เขาบอกร้านเจ๊ณี​ ผมถามต่อเเถวนี้มีร้านหมูทะอะไรที่เเนะนำได้มั้ย​ ผมอยากจบมื้อค่ำด้วยหมูทะ 55555
เเกบอกร้านเจ๊ณีสั่งหมูทะไปส่งที่โฮมสเตย์ได้​ เรารู้สึกดีนะที่เขาต้อนรับเเละพูดคุยกันอย่างเป็นมิตร​ ก่อนจะขอบคุณเเกไปกินข้าวต่อ​
ร้านเจ๊ณี
ผมสั่งกะเพรากุ้งรู้สึกว่าอยากกินกุ้ง​ หรือ​ อาหารทะเลน่าจะดี ระหว่างรอข้าวในร้านก็มีของขึ้น​ตกเเต่ง ของเก่า​ ขวดไวน์เเชมเปญ​ ละก็มีรางวัล​ บุคคลดีเด่นในเมืองกาญ ป๊าเจ้าของร้านน่าจะมีฝีมือในระดับนึง​ มีรางวัลนู้นนี้เต็มไปหมด​ พร้อมกับรูปถ่ายที่ดาราเซเลป​ได้มาเยือนละก็ถ่ายเก็บไว้
ผมกินเสร็จได้ขอเบอร์ที่จะสั่งหมูทะเอาไว้​ หลังจากออกมาจากร้านก็เจอลุง​ ที่ปั่นจักรยาน​ เเกชื่อวัต​ ตะโกนเรียกผม​ เเกบอกจะไปเนินช้างศึก​ ส่วนผมกำลังจะไปน้ำตกต่อ
ตอนนั้นก็คิดทำไมเเกรีบไปจังเขาไปกันตอนเย้นๆพระอทิตตกดินไม่ใช่หรอ​ 5555
ผมขี่ไปเรื่องๆมุ่งหน้าไปยังน้ำตกจ๊อกกระดิ่ง​ ได้ยินจากปากคู่ที่มาโฮมสเตย์​ บอกว่าทางมันชันมาก​ ขี่ระวังๆ
ไปถึงทางก็เจอลงเนินนี่เเบบน่ากลัวๆจริงๆ​ ต้องค่อยๆ​ คุมรถ​ เราถึงที่หมายด่านเก็บเงินข้าเข้า​ อุทยาน​ ได้ตั๋วมาพี่ทหารบอกว่าสามารถเก็บไปชมวิวที่อุทยานทองผาภูมิต่อได้
ระหว่างนั้นเจอพี่ผู้ชายมากับกลุ่มผู้หญิงด้วยรถกระบะเดินตามผมเข้ามา​ ตอนช่วงอยู่ด่านซื้อตั๋วเหมือนเเกจะคุยกะทางทหารเเบบน่าจะรู้จักกันดี
ผมตื่นเต้นมากที่เดินเข้าไปเรื่อยๆ​ อยากเห็นหน้าตาน้ำตกสุดสวยนี่ที่หว่าจะเป้นยังไง​ น้ำตกที่สวยงามที่อยู่ในหุบเขาเเห่งนี้
ณ​ น้ำตกจ๊อกกระดิ่ง
 
เสียงน้ำตกดังมาก​ น้ำใส​ สีน้ำสวยมองเห้นหินทั้งหมด​ เป็นน้ำตกที่ต้องใช้ความพยายามมากที่สุดที่เคยมาถึงจะมาเยือนได้​เเละก็เป็นน้ำตกที่สวยงดงามที่สุดที่เคยเจอเหมือนกัน​ ทางน้ำตกจากที่สูง​ ตอนที่ไปน้ำเยอะสวยจริงๆ​ ลองดูจากภาพนะครับ
กลุ่มนักท่องเที่ยวลงไปเล่นในน้ำถ่ายรูปกันผมนั่งเสพบรรยากาศ​ เเละเสียงน้ำตก​ หายใจอย่างเต็มปอด​สูดออกซิเจน​ ที่ไีร้ควันในตัวเมือง
ผมขอให้พี่ผช.​ ที่ได้เจอคนนั้นถ่ายรูปให้​ เราลงไปในน้ำลองเดินเท้าเข้าไปใกล้ๆน้ำตกมากขึ้นอีก
ละอองน้ำที่กระเซนพัดผ่านตามลม​ รับรู้ความรู้สึกของความสดชื่นเต็มจิตวิญญาณ​ ถ้าลงทั้งตัวคงจะฟินน่าดู​ น้ำเย็นมากๆ​ เเละเราก็ไม่ได้เตรียมชุดที่จะเปียก​ เเค่มาสัมผัสก็ เเฮปปี้ชื่นใจมากเเล้ว
ผมได้คุยกะพี่ที่ถ่ายรูปให้​ เขาเป็นไกด์นำเที่ยวประจำหมู่บ้าน​ มีโฮมสเตย์​ เเละก็ฝากเพจมาให้ ตะวันพาเที่ยว​ อะไรนี่เเหละเกี่ยวกับที่นี่จำไม่ได้​ 55555
นั่งพักหย่อนใจอยู่พักครู่ก่อนขี่กลับมาบรรยากาศเริ่มตกเย็น​ ทางขึ้นเขาจอดเก็บภาพวิวสวยๆ​ดูบรรยากาศ​ ในตอนนั้น​ มันคงเป็นโอกาศ​ 3​ วันในส่วน​ 365 วันที่เรากำลังเผชิญหน้าอยู่​ สูดหายใจพร้อมกับธรรมชาติสวยๆเสพมันเต็มอิ่มสุดๆ​ ละมีความสุขกับมันซะ
ช่วงเย็นพระอาทิตตกยังมีการเดินทางที่นึงที่เราจะไปสัมผัสเนินช้างศึกรอเราอยู่วววว....
โฆษณา