Blockdit Logo (Mobile)
ผู้สังเกตการณ์
•
14 มี.ค. 2022 เวลา 13:24 • นิยาย เรื่องสั้น
นิยาย : บันทึกรักนิรันดร์กาล ตอนที่ 2
"บางครั้งคนเราก็เจ็บปวดจากความไม่รู้
ไม่รู้ว่าสิ่งนี้คืออะไร เมื่อไม่รู้ ก็ไม่เข้าใจ
เมื่อไม่เข้าใจ ก็ไปต่อไม่ได้
ความสงสัย นำให้ใจไปค้นหาคำตอบ"
วันนี้คุณยายเขียนสั้นจังเลย เหมือนเป็นประโยคที่ตกผลึกมาจากความคิด ความรู้สึกที่คุณยายมีในตอนนั้น หรืออาจจะเป็น สิ่งที่คุณยายต้องการสื่อไปถึงใครสักคน เพื่อเป็นการชี้นำทาง !
เอาละ ฉันจะลองทำความเข้าใจกับประโยคเหล่านี้ดูสักหน่อยก็แล้วกัน
"บางครั้งคนเราก็เจ็บปวดจากความไม่รู้"
ในทางพระพุทธศาสนา พระพุทธองค์ทรงเรียกสิ่งนี้ว่า "อวิชชา คือความไม่รู้"
ใช่เรื่องเดียวกันกับความโง่ เขลา เบาปัญญา ความกลัว จิตใจคับแคบ ความเห็นแก่ตัวไหมนะ และก็มีอะไรอีกนะ ฉันเองก็ไม่ค่อยจะชำนาญเรื่องคำสอนทางศาสนาสักเท่าไร ต่อเมื่อได้อ่านบันทึกของคุณยาย ฉันจึงไปค้นหาข้อมูลเพิ่มเติม
อวิชชา หมายถึงความไม่รู้ใน "อริยสัจ 4" คือไม่รู้ในทุกข์ ได้แก่ไม่รู้ว่าอะไรบ้างที่เป็นตัวทุกข์ เช่นไม่รู้ความเกิด ความแก่ ความตาย ความผิดหวัง เป็นตัวทุกข์
ไม่รู้ในเหตุเกิดทุกข์ ได้แก่ไม่รู้ว่าทุกข์นั้นเกิดมาจากตัณหาในจิตของตนเอง มิใช่เกิดจากผีสาง เทวดา มิใช่เกิดจากการบันดาล
ไม่รู้ในความดับทุกข์ ได้แก่ความไม่รู้ว่าทุกข์นั้นเมื่อเกิดแล้วสามารถดับได้ โดยการกำจัดตัณหาให้หมดไป
ไม่รู้ในข้อปฏิบัติสำหรับดับทุกข์ ได้แก่ไม่รู้ว่าทุกข์นั้นจะดับสนิทได้ด้วยมรรค 8 มีสัมมาทิฐิเป็นต้น
มิใช่ดับได้ด้วยการวิงวอนขอร้องให้คนอื่นช่วย
ความไม่รู้สึกตัวทั่วพร้อมโดยไม่สมบูรณ์ในความเป็นจริงของสิ่งต่าง ๆ ในขณะที่กำลังเผชิญหน้ากับมัน
คือไม่รู้กายในกาย
ไม่รู้เวทนาในเวทนา
ไม่รู้จิตในจิต
และไม่รู้ธรรมในธรรม
2
สรุปคือไม่มีสติปัฏฐาน 4 ที่บริบูรณ์นั้นเองคือ "อวิชชา"
"ไม่รู้ว่าสิ่งนี้คืออะไร เมื่อไม่รู้ ก็ไม่เข้าใจ"
สิ่งนี้คืออะไร นี่สินะ คือปัญหาโลกแตก ที่ทุกยุคทุกสมัย ต่างก็ถกเถียงกันมาช้านาน ให้ค่า ให้นิยาม มีทั้งงานวิจัยอีกมากมาย
สิ่งนี้คือความรัก ความรักคืออะไร
ช่วงจังหวะชีวิตหนึ่งของคุณยาย ที่ได้พบเจอกับอีกแง่มุมหนึ่งของความรัก
หรือแม้แต่คนเราทุกคน ก็ต้องได้พบเจอกับความรักกันทั้งนั้น แต่จะได้รู้จักกับความรักในแง่มุมไหน ดีหรือร้าย ผิดหวังหรือสมหวัง เป็นผู้ให้หรือผู้รับ
นี่สินะ คือสิ่งที่เราต้องเรียนรู้ เข้าใจ
คนที่คุณยายอยากจะบอก อาจเป็นฉัน !!!
นี่อาจเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมคุณยายถึงได้ยกไดอารี่ความรักเล่มนี้ให้ฉัน
"เมื่อไม่เข้าใจ ก็ไปต่อไม่ได้"
ใช่เลย ฉันอยากเขียนนิยาย ฉันมีความสงสัยในความรัก ฉันไม่รู้จะเขียนความรู้สึกรักที่ไม่สมหวังออกมายังไงให้ซาบซึ้งใจ เพราะฉะนั้นฉันจึงมาคุยกับคุณยาย เพื่อหาคำตอบ
"ความสงสัย นำให้ใจไปค้นหาคำตอบ"
ฉันสงสัยในข้อความของคุณยาย ในคำว่า "อวิชชา"
ฉันจึงค้นหาคำตอบ ได้ย้อนคิดกลับไปทบทวนถึงเรื่องราวต่าง ๆ ทั้งเรื่องของตัวเองและเรื่องของคนที่ฉันรู้จัก หรือแม้แต่บางเรื่องราวที่ได้ยินได้ฟังมา
ทำให้ฉันคิดได้ว่า ในบางช่วงของชีวิตคนเรา ต่างก็เคยผ่านความทุกข์มาด้วยกันทั้งนั้น
สิ่งสำคัญคือ เราได้เรียนรู้อะไรบ้างจากประสบการณ์ในแต่ละครั้ง
แล้วจะดีแค่ไหนกันนะ เมื่อคนเราได้เรียนรู้ เข้าใจแล้ว และยังมีน้ำใจ แบ่งปันเรื่องเหล่านั้น กับคนที่กำลังตกอยู่ในความมึดมน หลงทาง
และฉันก็หวังว่า คำตอบที่ฉันค้นหามาได้นั้นจะเป็นประโยชน์ ส่งตรงถึงหัวใจผู้ที่กำลังเป็นทุกข์อยู่
ขอให้บันทึกบทนี้ของคุณยาย จงทำงานสำเร็จ
เอาละฉันจะกดส่งบทนี้ขึ้นบล็อกแล้วนะ
ตึ่ง !!!!
เมื่อฉันกดส่งบทความขึ้นไปแล้ว ก็มีเวลามานั่งทบทวนถึงเรื่องความรักอีกสักหน่อย
เห้อ ความรักหนอความรัก ยากยิ่งนักจะเข้าใจ ยิ่งมีความรักที่มีแต่เงื่อนไข ยิ่งพาให้ใจหลงทาง
ฉันเองก็ยังไม่เข้าใจอะไรมากมายนักหรอกนะ แค่ชอบเห็นผู้คนมอบความรัก ความปรารถนาดีให้แก่กัน
ฉันชอบความรู้สึกรักแบบไร้เงื่อนไข ฉันว่าความรู้สึกรักแบบนี้ คือของขวัญ คือขุมพลัง และเราทุกคนสามารถมอบให้กันได้
ฉันยังจำครั้งแรกที่ฉันได้เจอกับความรู้สึกนี้ได้อยู่เลย
ความรู้สึกสุขล้นใจ
ฉันจึงต้องถ่ายทอดเรื่องราวเหล่านี้ออกมา เพื่อให้ผู้คนที่ยังมีความทุกข์เพราะไม่เข้าใจในความรัก ได้รู้จัก เข้าใจ และเข้าถึงในความรักที่ไร้เงื่อนไข จากหัวใจทุกดวง
เพราะเราทุกคนล้วนเป็นหนึ่งเดียวกัน
เมื่อเธอเข้าถึง เธอจึงจะเข้าใจ
📝🌻💃💸🫂🥳🐱🥰💖💓💞
อ้างอิงแหล่งที่มาข้อมูล อวิชชา http://www.nkgen.com/14.htm
ผู้แต่ง : SMLX
สำนักพิมพ์ : Laksamontra
ขอบคุณทุกคำแนะนำติชม คอมเมนต์ ให้กำลังใจ
ขอบคุณค่ะ
อ่านก่อนใคร ได้ที่

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา