นิยาย : บทที่10 เราต่างต้องเติบโต
เราต่างทุ่มเทแรงกายแรงใจไปกับการทำงาน สร้างเครือข่าย ขยายธุรกิจให้เติบโต ทำให้ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเมื่อก่อนมากนัก
ฉันเพียงเพื่ออยากพิสูจน์ตัวเองให้เตี่ยเห็นว่า ฉันเก่ง ฉันทำได้ ถึงไม่ได้แต่งงานกับเฮียเล้ง ธุรกิจก็สามารถดำเนินต่อไปได้
คุณทอมเองก็พยายามสร้างอนาคตไว้เพื่อวันหนึ่งหากเราได้มาเจอกัน ฉันจะได้ไม่ต้องลำบาก
แม้กายจะห่างไกลกัน แต่คำสัญญาที่ใจเรามีต่อกันยังคงมั่น ไม่เสื่อมคลาย
เราคุยกันในความรู้สึก ความคิดถึงที่ส่งถึงกัน ใจรับรู้ แม้กายไม่ได้อยู่ตรงหน้า
ความรักที่เต็มล้นในหัวใจ แต่ไม่อาจครอบครอง เป็นเจ้าของได้นั้นช่างแสนเศร้านัก
แม้คุณจะบินมาหา แม้เราจะได้พบเจอกันแค่ปีละครั้ง และในช่วงเวลาสั้น ๆ นั้น ก็เพียงพอ
😭😭
เมื่ออ่านมาถึงบทนี้ เฟอร์นันด้า ต้องรีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าตัวเองร้องไห้โฮ ทำไมเรื่อวราวความรักของคุณยายกับคุณตาถึงได้มีอุปสรรคมากมาย และทั้งสองคนที่จิตใจเข้มแข็ง กว่าจะผ่านเรื่องราวเหล่านั้นมาได้ ตั้งหลายปี
แล้วเธอละ จะยอมแพ้ต่อโชคชะตาเช่นนั้นหรือ จะปล่อยให้เขาหายไปจากชีวิตได้จริง ๆ หรือ
เฟอร์นันด้า ไม่ค่อยเข้าใจนักว่าคนที่รักกัน แล้วทำไมต้องทำตัวเหินห่าง
ทำไมต่างคนต่างทำมาหากิน ทำไมต้องแยกกันไปเติบโต ทำไมต้องมีอุปสรรคมากมายในเมื่อคนสองคนมีใจตรงกัน
แต่ในเมื่อเขาต้องการแบบนั้น เธอก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเขา แล้วถอยมาเจ็บเงียบ ๆ อยู่กับตัวเอง เยียวยาตัวเองด้วยการบอกเล่าเรื่องราวความรักผ่านงานเขียนที่เธอรัก
"นี่อาจเป็นเรื่องของเวลา"
เธอบอกกับตัวเอง หลังจากที่คิดวุ่นวายกับความคิดในหัว และความรู้สึกที่เจ็บแปลบเข้ามาในหัวใจ
เธอเองก็ไม่ได้ติดต่อกับชาร์ลมาสักพักแล้ว
แม้จะยังรักเขาเต็มหัวใจ แต่ก็ต้องยอมให้เขาไปใช้ชีวิตในแบบที่เขาต้องการ
แม้จะยังไม่ได้รักกันลึกซึ้งในจิตวิญญาณแบบคุณตากับคุณยาย แต่เธอก็ยังคิดถึงเขา และทุกครั้งที่คิดถึงในหัวใจยังมีความรู้สึก
เธอได้แต่อวยพรให้เขามีความสุข สร้างฝันให้เป็นจริง มีชีวิตที่ดีในอนาคต
แค่ได้คิดถึงเขา คิดถึงช่วงเวลาดี ๆ ที่เคยมีด้วยกัน แค่นี้ก็ดีมากแล้ว
"ชาร์ล ป่านนี้คุณเป็นยังไงบ้างนะ ฉันหวังให้คุณสบายดี"
สวัสดีความรัก
เราอดทน รอคอย สู้ และฝ่าฟันอุปสรรคมาด้วยกันถึง 7 ปี กว่าจะได้มีชีวิตที่ปกติเหมือนชาวบ้านเขา
ในระหว่างนั้น เฮียเล้งทนรอฉันไม่ไหว เขาเป็นฝ่ายบอกเลิกฉัน เพื่อไปแต่งงานกับคนที่พร้อมจะทำหน้าที่ภรรยาให้กับเขา
โดยที่เรายังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
ยังคงช่วยเหลือ สนับสนุนกันในทางค้าขาย การทำธุรกิจ
ฉันเองก็รู้สึกผิดที่ไม่สามารถปฏิเสธหัวใจรักของตัวเองได้
ผิดที่ทำให้หลาย ๆ คนผิดหวัง และเสียใจ
อาจดูว่าฉันเห็นแก่ตัว ก็คงใช่ แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อหัวใจของฉันมีแค่คุณทอมคนเดียวเท่านั้น
เขาที่อดทน รอคอยวันที่ฉันเป็นอิสระ
เขาที่มีใจรักมั่น ไม่ผันแปร
เขาที่คอยดูแลความรู้สึกของฉัน
เขาที่รักฉันหมดหัวใจ
กับเตี่ยที่คาดหวังกับฉันไว้มากเกินไปนั้น เตี่ยเสียใจมาก ที่ฉันกับเฮียเล้งไม่ได้ลงเอยกัน และด้วยสุขภาพของเตี่ยที่ไม่ค่อยจะแข็งแรงอยู่แล้ว ยิ่งทำให้อาการของเตี่ยทรุดหนัก และจากพวกเราไปในที่สุด ฉันเสียใจที่เป็นต้นเหตุของเรื่องราวความสูญเสียในครั้งนี้ และยังคงโทษตัวเอง ในความดื้อดึง เอาแต่ใจ จนไม่อาจทนอยู่ต่อไปได้
หลังจากที่จัดการเรื่องงาน ของเตี่ย และเรื่องธุรกิจ มรดกต่าง ๆ เสร็จเรียบร้อยแล้ว โดยฉันเซ็นชื่อในเอกสารยกทุกอย่างให้กับพี่ชาย น้องชาย และน้องสาวไปหมด
ถึงแม้ว่าม๊าจะไม่เห็นด้วย แต่เพื่อความสบายใจของทุกฝ่าย ในที่สุดม๊าก็ยินยอม และปล่อยให้ฉันได้ทำตามที่หัวใจปรารถนา
คุณทอมเข้ามาขอเดินเรื่องทำเอกสารต่าง ๆ เพื่อให้ฉันกับเขาได้มาครองคู่อยู่ด้วยกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายของอังกฤษและฉันก็ไม่เคยกลับไปเมืองไทยอีกเลย
เราใช้ชีวิตที่เหลือทั้งหมดเพื่อกันและกัน เพื่อชดใช้ให้กับ 7 ปีที่เราผ่านมาได้นั้น
7 ปีที่เราเฝ้ารอคอย
7 ปีที่ทนทรมานหัวใจ
7 ปีที่ต้องแอบคบกัน ไม่ให้เตี่ยรู้
7 ปีที่ทำงานอย่างบ้าคลั่ง
7 ปีที่เป็นความทรงจำ
7 ปีที่เรายังคงบอกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้ลูก ๆ ของเราฟัง
📝📝📝📝
ในที่สุดความรักแท้ก็ชนะอุปสรรคทั้งปวง
แม้จะเจอเรื่องราวหนัก ๆ มาหลายปี ในที่สุด คุณตากับคุณยายก็ได้แต่งงาน ครองคู่จนมีคุณแม่
ใครบอกว่ารักแท้ ต้องง่าย ๆ สบาย ๆ ถ้าลองได้มาอ่านเรื่องของคุณยายดูสิ แล้วจะรู้ว่า บททดสอบของความรักนั้นหนักหนาสาหัสเหลือเกิน
นี่สินะ ที่เขาเรียกว่า บทพิสูจน์รักแท้ อดทน รอคอย ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค มีใจรักที่มั่นคง ซื่อตรงต่อหัวใจ เมื่อรักแล้วก็รักเลย ไม่เคยเผื่อใจ
💃💃โปรดติดตามต่อไป
เครดิตภาพ canva.com
- 10
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
