ผู้อพยพก็รวมตัวกันขับรถหนีพร้อม ๆ กัน
กว่า 20-30 คัน เพื่อไปเสี่ยงเอาว่า
ถ้ามีคันไหนถูกยิง ก็อาจจะไม่ใช่คันของเรา
นี่ไม่อยากคิดว่า ตอนเข้าใกล้ชายแดน
มันจะระทึกขวัญสั่นประสาทแค่ไหน
แต่โชคดีว่า วันที่ครอบครัวนี้ตัดสินใจหนีมา
ความตึงเครียดเริ่มคลายคงบ้าง
จึงไม่มีการยิงไปยังขบวนผู้อพยพ
แต่ตั้งด่านตรวจรื้อและค้นรถแทน
บางคันถูกให้ลงจากรถถอดเสื้อผ้าออกหมด
ครอบครัวนี้เองก็นั่งรออยู่ในรถนานกว่า 3 ชั่วโมง
โดยที่เห็นเหตุการณ์การตรวจค้นคันหน้าตลอดเวลา
นี่ได้ฟังยังแทบกลั้นหายใจ