เธอ …. ฉันไปอยู่ไหนมา
เพิ่งได้ฟังเพลงใน EP อัลบั้ม
“เรือสำราญราตรีอมตะ” ของฮิวโก้
คืองี้ เมื่อวาน ที่จริงก็ทั้งอาทิตย์นั่นแหละ
ที่ฉันต้องเตรียมทำความสะอาดบ้าน
เพื่อต้อนรับลูกค้ากลุ่มแรกที่จะมาถึงเสาร์นี้
ระหว่างเก็บกวาด เก็บบ้าน
ฉันก็จะเปิดอะไรฟังไปด้วย
แล้วก็ได้ฟังป๋าเต็ดคุยกับฮิวโก้ถึงอัลบั้มใหม่
ซึ่งป๋าก็เชียร์มาก อวยมาก บิ๊วเย้ออออ
หลังจากฉันฟังคอนเซปของฮิวโก้ ฉันก็ไม่เก็ทหรอก
คือพี่เค้ามีคอนเซปแบบไซไฟ หนังอวกาศ
แล้วเค้าตั้งคำถามว่า
คนไทยอยู่ตรงไหนในหนังอวกาศ หรือโลกอนาคต
พี่ฮิวโก้เค้าก็เลยตั้งโจทย์เป็นชีวิตบนเรือสำราญ
ที่ล่องไปในอวกาศ ซึ่งเป็นชีวิตของคนไทย
ที่เราน่าจะจับต้องได้มากกว่าเรื่องสงครามอวกาศ
เธอเอ๊ย ….
EP Album นี้ความยาว 29 นาที
ร้อยเรียงเพลง 6 เพลงต่อเนื่องกัน
ฉันฟังแล้วจะร้องไห้
ในโลกอนาคต ชีวิตแม่งก็ยังเหลื่อมล้ำเหมือนเดิม
ขมขื่นสุดค่ะ
เธอรู้มั้ย นี่เป็นการฟัง EP Album
ที่ไม่เหมือนกับการฟังเพลง แต่เหมือนดูละครเวที
เรื่องราวของ 6 เพลง ก็คือชีวิต 5 รูปแบบ
ว่าไปเหมือนหนังสือ “หลายชีวิต” ของคึกฤทธิ์
เพลงแรกคือการแนะนำ
“เรือสำราญราตรีอมตะ”
ที่จะพาให้คุณ “ลืมเถิดลืมไปจงลืมทุกอย่าง”
แล้วท่องจักรวาลไปด้วยกัน
ดนตรีเพลงนี้ทำฉันนึกถึงคุณยาย
สมัยฉันเป็นเด็ก ที่บ้านฉันมักจะมีการจัดงานเต้นรำ
ของคณะข้าราชการในสังกัดอยู่บ่อย ๆ
และที่ลานบ้านฉัน ก็จะมีการซ้อมเต้นรำเสมอ
ดนตรีของเพลงนี้ทำให้ฉันนึกถึงช่วงเวลานั้น
ชีวิตที่ชื่นฉ่ำและสำเริงสำราญ
จากนั้นฮิวโก้ก็พาไปรู้จักกับชีวิตต่าง ๆ บนเรือ
เริ่มต้นที่ ดังที่สุดในจักรวาล
ชีวิตที่ “ไม่อยากขึ้นสวรรค์เพราะปัจจุบันดีกว่ามาก”
โคตรเสียดสี และโคตรจริง
แล้วมาต่อที่ลูกเรือ และ ช่างเครื่อง
ขนาดเป็นชีวิตในอวกาศ แต่แม่งก็ยังไม่เปลี่ยน
ชนชั้นกรรมาชีพอยู่ยังไง ก็อยู่อย่างนั้น
น่าแปลกที่
ทำไมฟังแล้ว relate กับตัวฉันอย่างช่วยไม่ได้
เนื้อหาในเพลงตั้งคำถามหลากหลาย
ทำไปทำไม เพื่ออะไร เพื่อใคร
และเมื่อไหร่จะได้กลับบ้าน?
ค่ะ โลกอนาคต คนชั้นก้มหน้าทำงาน ก็ยังเช่นเดิม
คือมีเวลาในชีวิตเหลือเพียงแค่ ตั้งคำถามว่าทำไปทำไม
จากนั้นก็เป็นเพลงของ “กัปตัน”
ที่จะมาแชร์ถึงอีกด้านของชีวิตบนเรือสำราญ
คนที่ “ไม่พร้อมจะฟังคำว่าทำไม่ได้จากใครทั้งนั้น”
เนื้อหาในเพลง ไม่เท่ากับดนตรีที่พาฉันย้อน
ย้อนไปไกลมากถึงช่วงที่นั่งหน้าจอรอดูยอดมนุษย์
ฉันไม่รู้ว่าการเอาดนตรียอดมนุษย์
มาใส่ในบทเพลงของ “กัปตัน” คือการจงใจเสียดสี
หรือแท้ที่จริงต้องการยกย่องในหน้าที่ของ “กัปตัน”
แต่ฟังแล้วมันโคตรเท่ และโคตรสนุก
สุดท้ายปิดที่เพลง “เชื้อไฟ”
นี่คือเพลงที่อบอุ่น หวาน และ โรแมนติกมาก
เสียงร้องของฮิวโก้ที่ร้องเพลงนี้ ในทุกการเอื้อนเอ่ย
คำว่า “ที่รัก” ที่ไม่เยอะไม่น้อยเกินไป
ทำให้มันเป็นเพลงรักที่ซื่อตรง ไม่เว้าวอนตอแหล
บอกตรง ๆ ว่า ฉันไม่เคยมองฮิวโก้
ว่าจะร้องเพลงสไตล์รักเอยในภาษาไทยแบบนี้ได้
เหมือนมันฝังหัวไปแล้วว่าฮิวโก้ร้องเพลงสากลเข้าปากกว่า
ฉันไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเรื่องดนตรี ให้วิเคราะห์วิจารณ์
เกี่ยวกับซาวด์ที่ดี เครื่องเสียง เครื่องสายนู่นนี่
ฉันทำไม่ได้หรอก เดี๋ยวจะโชว์โง่เปล่า ๆ
แต่ฉันบอกได้ว่า
EP Album นี้ แม้คอนเซปคือโลกอนาคต
แต่ดนตรีของทุกเพลงพาฉันย้อนกลับไปในอดีต
ให้ฉันลอยละล่องย้อนเวลาไปในวันเก่า ๆ
ที่ซึ่งดนตรีมันทำงานกับชีวิตมากมาย
สร้างสรรพอารมณ์อันหลากหลาย
คนรุ่น ๆ ฉันเนี่ย รอบ ๆ ตัวไม่ค่อยฟังเพลงใหม่ ๆ กัน
แต่ชอบฟังเพลงสมัยที่ตัวเองยังสาวแส้หนุ่มฟ้อ
คงอย่างที่เค้าชอบบอกกัน
คนแก่มักโหยหาอดีต
ดีใจที่ได้ฟังเพลงชุดนี้ของฮิวโก้
เห็นถึงความตั้งใจในการทำงานจริง ๆ
เพราะงานมีคุณภาพมาก ๆ
ขอให้ประสบความสำเร็จนะพ่อนะ
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
