Depression and Sadness
มีการวิจัยเกี่ยวกับสุขภาพจิตของวัยรุ่นไทยหลายคน พบว่าวัยรุ่นไทยมึอัตราการเป็นโรคซึมเศร้า(Depression)มากขึ้น ซึ่งมันมักจะเกิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว และเราจะรู้ตัวก็ต่อเมื่อความรู้สึกของเราเปลี่ยนไป
ปัจจัยหลักที่ก่อให้เกิดโรคซึมเศร้า(Depression)
มันอาจไม่เกิดขึ้นในทันที แต่มันจะค่อยๆเปลี่ยนเราไป
1. ปัญหาทางบ้าน
หลีกเลี่ยงไม่ได้เลยว่าในปัจจุบัน ครอบครัวไม่ใช่ที่ๆอบอุ่นสำหรับทุกคน และบ้านก็ไม่ทำให้เราได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ บางบ้านก็ต้องพบเจอกับปัญหาครอบครัวแตกแยก บางบ้านก็ต้องทนทุกข์กับภาระที่ต้องแบกรับ
2. ความกดดันทั้งในและนอกบ้าน
เราทุกคนคือมนุษย์ทั่วไป แม้ว่าจะเก่งแค่ไหนก็ยังมีคนคาดหวังให้เราเป็น ให้เราทำ ในสิ่งที่คนอื่นต้องการ ถ้าเราดีกับใครสักคน คนๆนั้นก็หวังให้เราดีแบบนี้ตลอดไป โดยสิ่งที่ได้มาภายหลัง มันอาจไม่คุ้มกับความเหนื่อยและตัวตนที่เสียไป
3. สภาพแวดล้อม
คนเราอยู่ในสังคมที่หลากหลาย และต้องปรับตัวเข้าหาสังคมนั้นๆ อยู่บ้านก็เป็นอีกคน อยู่กับเพื่อนก็เป็นอีกคน อยู่กับงานก็เป็นอีกคน แม้แต่อยู่กับคนรักก็อาจทำให้เราต้องเป็นคนอื่นเพราะกลัวการเสียคนๆนั้นไป และการปรับตัวไปมา มันทำให้เราลืมตัวตนของตัวเอง ในบางคนลืมแม้กระทั่งเป้าหมาย และอะไรที่ทำให้เรามีความสุข
วิธีDealกับคนเป็นโรคซึมเศร้า(Depression)
ในปัจจุบัน หลายๆคนมองว่าการเป็นโรคซึมเศร้า(Depression) คือการเรียกร้องความสนใจ ซึ่งมันก็มีที่เป็นแบบนั้น และคนที่เป็นจริงๆ แต่หากมีคนใกล้ตัวเข้าค่ายว่าจะเป็น แล้วอยากช่วยให้ดีขึ้นหรือหาย จะมีวิธีดังนี้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น อาการและสภาพจิตใจของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ดังนั้นไม่สามารถระบุได้อย่างชัดเจนว่าควรทำอย่างไร
1. สิ่งที่ควรทำ
- อยู่กับคนๆนั้น ทำให้เขารู้ว่าเราจะไม่ไปไหน ไม่ว่าจะเวลาไหน ถ้าต้องการเมื่อไหร่สามารถเรียกหาได้เลย
- ฟังมากกว่าพูด และต้องฟังเขาให้เข้าใจ คอยมองเขาตลอดเวลาที่เขาเปิดใจคุยด้วย
- ชวนเขา พาเขาไปทำอะไรบางอย่างให้มีส่วนร่วมกับเรา แม้จะให้เขาช่วยอะไรเราเล็กๆน้อยๆก็ยังดี มันทำให้เขาได้จดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำมากกว่าสิ่งที่เป็น
2. สิ่งที่ไม่ควรและต้องระวัง
- คำพูดบางคำสำหรับบางคนมันเป็นกำลังใจได้ แต่สำหรับคนที่เป็นโรคซึมเศร้า(Depression) บางคำพูดมันไม่ช่วยอะไร และอาจทำให้แย่ลงด้วย เช่น สู้ๆนะ , เป็นกำลังใจให้ , อย่าคิดมาก , เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ที่มันแย่เพราะส่วนมากคนพูด ก็พูดเพราะไม่รู้จะพูดอะไร แล้วก็เดินจากไป และที่มันแย่เพราะ บางคนปัดจบเรื่องปัญหาของเขาแล้วคุยเรื่องอื่นแทน
- ไม่ควรแนะนำเขาให้ไปทำนั่นทำนี่ เพราะใจเขาไม่ได้อยู่กับสิ่งเหล่านั้น ต่อให้ฝืนให้ตายยังไง มันก็ไม่ช่วยอะไร เช่น ไปเที่ยวสิ , ไปทำบุญ/ไปนั่งสมาธิสิ , ไปกินนั่นกินนี่สิ , ไปเล่นเกม/ไปดูหนังสิ เพราะเขาทำมาหมดแล้วแต่มันไม่ช่วนอะไร และการไปพูดอะไรแบบนี้ใส่ เขาตะคิดว่า"ทำแล้วไงต่อ?" แนะนำว่าถ้าจะให้เขาทำอะไร ให้ชวนเขาไปทำด้วยจะดีกว่า
- ห้ามเปรียบเทียบ เพราะมันจะทำให้รู้สึกด้อยค่า เช่น ดูคนนั้นสิ , ดูคนนี้สิ , ดูเราสิ ความรู้สึกคนเราไม่เท่ากัน ดังนั้นเราไม่ควรเอาความรู้สึกใครไปเปรียบเทียบกับเขา แล้วสิ่งที่จะตามมาจากคำพูดเหล่านั้นคือ "แค่นี้เอง" ห้ามพูดเด็ดขาด มันเหมือนสิ่งที่เขาเจอมันไม่สำคัญพอจะให้ใครสนใจ และยังทำให้เขาปิดใจอีกด้วย
Depression ไม่เหมือนกับ Sadness
คือภาวะ กับ โรคมันต้องไม่เหมือนกันอยู่แล้ว
Sadness มันคือการที่เราเจอเรื่องแย่ๆ เรื่องเสียใจ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก็สามารถยิ้ม สามารถหัวเราะได้ แม้ว่าความเศร้านั้นยังอยู่ แต่ก็ยังมีอะไรให้ทำให้ยิ้มได้
Depression มันคือการที่เจอเรื่องแย่ๆไปจนถึงเจอเรื่องร้ายๆ และไม่สามารถเปลี่ยนหรือหนีได้ ทำให้สภาพจิตใจค่อยๆซึมซับความรู้สึกด้านลบ แล้วหลังจากนั้นก็ไม่สามารถมีความสุขได้ ไม่ว่าจะมีเรื่องดีๆเข้ามาแค่ไหน ก็ไม่สามารถมีความรู้สึกร่วมกับสิ่งๆนั้นได้ ทำให้สมองลืมวิธีการสร้างสารความสุข เพราะซึมซับความรู้สึกแย่เป็นเวลานานเกินไป
วิธีแยกแยะระหว่าง Depression กับ Sadness
การที่เราเจอเรื่องขัดใจ เรื่องเสียใจ หรือเรื่องผิดหวัง เช่น ที่บ้านไม่ตามใจ แฟนทิ้ง สอบไม่ติด ไปจนถึงครอบครัวเสียชีวิต มันไม่เรียกว่าDepression มันแค่Sadness เพราะมันผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ถามว่าทำไมถึงมั่นใจได้ เพราะมันไม่เคยมีใครเข้าจิตเวชด้วยเหตุผลดังกล่าว และต่อให้เข้า หมอก็จะบอกว่าคุณแค่เศร้าและไม่ได้เป็นโรค ฉะนั้น คนเหล่านี้มักจะบอกคนอื่นว่าตัวเองเป็นDepression ซึ่งเป็นแค่การเรียกร้องความสนใจ
ในขณะที่คนเป็นDepressionจริงๆจะค่อนข้างสร้างกำแพงกับคนอื่น เพราะไม่อยากอธิบายปัญหาของตัวเอง อันเนื่องมาจากพูดไปใครก็ไม่เข้าใจ และคนที่เป็นDepressionไม่สามารถมีความสุขได้ แม้ว่าจะพยายามแค่ไหน มันไม่ใช่การเจออะไรแย่ๆ แต่มันคือการอยู่กับอะไรร้ายๆเป็นเวลาหลายปี ซึ่งบางคนต้องทนมาตั้งแต่จำความได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
