ข้าวเปียก ณ เชียงคาน
สงกรานต์ที่ผ่านมาผมมีโอกาสไปเยี่ยมเยือนเชียงคานในรอบหลายปีด้วยเหตุผลง่าย ๆ คือ การไปตามหาร้านมะพร้าวแก้วที่คนเมืองเลยแนะนำ
นานมาแล้วเป็นสิบปีได้ ผมเคยไปเชียงคานในช่วงสงกรานต์เหมือนกัน เป็นเหมือนวัยรุ่นคนอื่น ๆ ที่ยืนท้ายรถกระบะตากแดดร้อนสาดน้ำกันไปมาบนถนน ครั้งนั้นรถติดมาก ผู้คนเนืองแน่นสองข้างทาง ฝรั่งผิวขาวก็มีกับเขาด้วย ตอนนั้นเราจอดรถสวาปามส้มตำที่แก่งคุดคู้ แต่กว่าจะถึงคงใช้เวลานานอยู่มั้ง ไม่รู้ซี บังเอิญว่าผมสนุกกับการเล่นน้ำอยู่
หนนี้มีเหตุให้ไปเชียงคานอีกครั้งเพื่อตามหามะพร้าวแก้ว ผมขับรถจากชานเมืองหนองบัวลำภูใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่า ๆ ก็ถึงเมืองชายแดนริมโขง ใจฉุกคิดได้ว่าสงกรานต์ปีนี้เงียบเหงาเหลือเกิน ปราศจากผู้คนและรถรา ทิ้งไว้เพียงความเงียบเหงาและไอร้อนของเดือนเมษา ต่างกับสงกรานต์ครั้งโน้นอย่างลิบลับ
ผมเปิดแผนที่อิเล็กทรอนิกส์ค้นหาร้านมะพร้าวแก้วโฮมเมดที่เป็นจุดหมายปลายทาง เมื่อพบเจอเข้าให้ ผมก็ไม่รอช้าที่จะคว้ามะพร้าวแก้วและขนมอื่น ๆ หลายห่อใส่กระเป๋า ตอนนั้นคิดเพียงว่าไหน ๆ ดั้นด้นมาตั้งร้อยกิโลก็จงหอบสิ่งอันต่าง ๆ กลับไปให้คุ้มค่าน้ำมัน
หลังจากจับจ่ายและคุณลุงมะพร้าวแก้วทอนเงินเสร็จสรรพ ผมเอ่ยปากขอลายแทงร้านเด็ดที่ต้องโดนเมื่อเหยียบถิ่นนี้ เพราะคิดในใจว่ามาถึงนี่จะไม่กินของดีก็กระไรอยู่ คุณลุงชี้นิ้วแนะนำร้านข้าวเปียกแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ไม่ไกลจากร้านแกย่านถนนคนเดิน ระยะทางพอเดินได้ ด้วยความใจง่ายผมจึงเชื่อแกโดยพลัน
เมื่อถึงร้าน ผมสั่งข้าวเปียกและไข่กระทะ หย่อนตูดนั่งเก้าอี้มองวิวแม่น้ำ สารภาพว่าตอนแรกไม่รู้ว่าข้าวเปียกคืออะไร แต่พอได้มาเห็นตรงหน้าจึงตระหนักได้ว่ามันหน้าตาคล้ายก๋วยจั๊บญวน ไม่เพียงเท่านั้น แค่ชิมคำแรกก็เข้าใจว่ามันไม่ได้ต่างจากก๋วยจั๊บญวนเลย
ข้าวเปียก
ไข่กระทะ
เพื่อความชัดเจน ผมจึงถามไถ่กับคุณป้าเจ้าของร้านว่า เมนูที่ผมกระเดือกลงเมื่อตะกี้คืออาหารชนิดเดียวกันกับก๋วยจั๊บญวณหรือไม่ แกตอบว่าใช่ และเสริมเพิ่มเติมว่าละแวกเมืองเลยผู้คนเรียกเมนูนี้ว่าข้าวเปียก ต่างจากแถบอุบลราชธานีหรือมหานครแสงสีที่รู้จักเมนูนี้กันในนามก๋วยจั๊บญวณ
เอาเข้าจริงรสชาติข้าวเปียกของร้านนี้อยู่ในเกณฑ์ดี มาตรฐานไม่ห่างกับร้านก๋วยจั๊บญวณย่านพระนครที่ผมเคยกล่าวถึงเท่าไร ขนาดผมไม่ค่อยมักเมนูนี้แต่ก็ต้องยอมรับว่านอกจากบรรยากาศของเมืองแล้ว ข้าวเปียกของร้านนี้ก็น่าจะดึงดูดให้ผมต้องกลับมาเชียงคานอีกครั้ง
หวังว่าปีหน้าฟ้าใหม่เศรษฐกิจและการเมืองบ้านเรา (?) จะดีขึ้นกว่านี้มาก ๆ เชียงคานจะได้กลับมาเนืองแน่นด้วยผู้คนที่ท้องอิ่มและกล้าจับจ่ายใช้สอย หากเป็นเช่นนี้ เราคงจะได้เห็นเชียงคานที่มีชีวีตชีวาและเต็มไปด้วยรอยยิ้มมากขึ้น โดยเฉพาะช่วงฤดูหนาวปลายปีและฤดูร้อนช่วงสงกรานต์
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
