นิทานเซนสอนใจ ตอนที่ 15
เรื่อง “ปุ่มเร่งเวลา”
เครดิตภาพ: Pixabay by sahinsezerdincer
ชายหนุ่มคนหนึ่งผู้ที่มีนิสัยใจเร็วด่วนได้ ไม่ว่าจะกระทำสิ่งใดล้วนไม่สามารถสงบจิตสงบใจ เพราะต้องการเร่งรัดให้ทุกสิ่งเป็นไปดั่งใจตน ครั้งหนึ่งเขานัดพบคนรักที่ใต้ต้นไม้ แต่ทว่ามาก่อนเวลานัดมากเกินไป ด้วยนิสัยใจร้อนไม่ชอบรอทำให้เดินวนไปวนมา กระสับกระส่ายอยู่ใต้ต้นไม้แห่งนั้น
ยามนั้นเอง ปรากฏอาจารย์เซนซึ่งแท้จริงแล้วเป็นเซียนวิเศษผู้หนึ่ง เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มผู้นั้น พร้อมทั้งยื่นวัตถุทรงกลมชิ้นหนึ่งให้ พลางกล่าวว่า “นี่เป็นของวิเศษ หากเจ้าไม่ชอบการรอคอย ก็จงหมุนปุ่มนี้ไปทางขวาหนึ่งรอบ เจ้าก็สามารถที่จะย่นระยะเวลาจากความเป็นจริงให้เร็วขึ้นไปตามที่เจ้าต้องการ”
เมื่อชายหนุ่มได้ฟังดังนั้น ยังคงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่เมื่อเขาลองหมุนปุ่มไปตามคำบอก พลันคนรักของเขาก็ปรากฏกายขึ้น ทั้งยังส่งสายตาหวานซึ้งให้กับเขา
ในใจชายหนุ่มบังเกิดความอยากครอบครองจึงคิดว่าหากเร่งเวลาไปจนทั้งสองแต่งงานกันได้คงดียิ่ง จากนั้นหมุนปุ่มไปอีกรอบหนึ่ง ก็พลันพบว่าตนเองกลายเป็นเจ้าบ่าวอยู่ในงานแต่งงานอันเลิศหรูอลังการ ส่วนคนรักของเขาอยู่ในชุดเจ้าสาวงดงามรายรอบไปด้วยแขกเหรื่อมากมาย
จากนั้นชายหนุ่มจึงคิดอยากใช้เวลาอยู่กับเจ้าสาวของเขาในห้องหอตามลำพังจึงได้หมุนปุ่มวนไปด้านขวาอีกครั้ง
หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็ยังคงหมุนปุ่มวิเศษไปเรื่อยๆ ไปถึงตอนที่เขามีบุตรชาย กระทั่งมีหลานชาย ทั้งยังมิใช่เพียงคนเดียวแต่มีบุตรหลานเต็มบ้าน กระทั่งบุตรหลานสร้างเนื้อสร้างตัวกลายเป็นขุนนางใหญ่ไปปกครองทั่วทุกสารทิศ ผู้คนต่างพากันเคารพนับถือ...ถึงตอนนี้ในใจชายหนุ่มเต็มไปด้วยความปิติยินดี
จากนั้นเมื่อหมุนปุ่มอีกรอบ ชายหนุ่มกลับกลายเป็นเฒ่าชรา โรคร้ายรุมเร้านอนรอความตายอยู่บนเตียง บรรดาบุตรหลานอกตัญญูบางส่วนพากันมาขนทรัพย์สินภายในบ้านออกไปจนเกลี้ยง ทั้งยังใจดำอำมหิตนำเฒ่าชราไปทิ้งยังชายป่า
ชายที่ตอนนี้ทั้งชราทั้งป่วยไข้อดอยากหิวโหย ค่อยๆอ่อนแรงลง ลมหายใจขาดช่วง ก้าวเข้าสู่ความตายทีละน้อย...ถึงตอนนี้ชายหนุ่มแตกตื่นตกใจจนขนหัวลุก หยาดเหงื่อไหลโทรมกาย
“เป็นอย่างไรบ้าง?” เสียงอาจารย์เซนดังขึ้น “พ่อหนุ่ม! ท่านยังอยากให้เวลาหมุนไปอย่างรวดเร็วอยู่หรือไม่?”
“ข้าจวนจะจบชีวิตแล้ว ยังจะต้องการให้เวลาหมุนไปเร็วอันใดอีกเล่า” ชายหนุ่มตอบอย่างทอดอาลัย
อาจารย์เซนจึงรับของวิเศษจากมือของชายหนุ่มกลับคืนมา พลันทุกสิ่งล้วนกลับคืนสู่สภาพเดิม พาชายหนุ่มย้อนกลับไปตอนที่เขายังคงยืนรอคนรักอยู่ที่ใต้ต้นไม้
ในยามนั้นชายหนุ่มจึงค่อยสัมผัสถึงความอบอุ่นของแสงแดดที่สาดส่องลงมา สดับเสียงร้องอันไพเราะของนกน้อย มองเห็นผีเสื้อโผบินเหนือมวลดอกไม้
...
และเป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มรู้สึกว่า การรอคอยอะไรบางอย่างนั้น ถือเป็นความสุขที่หอมหวานประการหนึ่ง
เครดิตภาพ: Pixabay by kamyk293
- ★สรุปข้อคิดจากนิทานและถอดเป็นความคิดออกมาได้ว่า
- ●เป้าหมายสำคัญในชีวิตคนเราคือ อยากประสบความสำเร็จ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องชีวิต ความรัก ครอบครัว การงาน การเรียน หรือแม้แต่การแข่งขันเกมส์กีฬาต่างๆ ซึ่งความยากง่ายก็ขึ้นอยู่กับเป้าหมายที่ตั้งใจ รวมถึงต้นทุนในตัวเราว่ามีพร้อมมากน้อยขนาดไหน นั่นคือปัญหาและอุปสรรคที่จะเจอระหว่างเส้นทางสู่ความสำเร็จ
...
- ●หนึ่งในปัจจัยสำคัญที่จะนำพาเราสู่ความสำเร็จนั้นก็คือ “การรอคอย” โดยเฉพาะรอด้วยจังหวะเวลาที่เหมาะสม ไม่ใช่ทุกเรื่องทุกเป้าหมายที่ตั้งใจสามารถด่วนทำได้ทันที ต้องมีการรอคอย ไม่ว่าจะเป็นการเก็บเกี่ยวความรู้หรือประสบการณ์ เป็นต้น
...
- ●“อดเปรี้ยวไว้กินหวาน” เป็นสำนวนที่ใช้ได้ทุกยุคทุกสมัย เป็นการเตือนสติเราที่มักพลาดตกหลุมพรางของความเบื่อหน่ายจากการรอคอย แต่เมื่อเรารีบร้อนทำอะไรลงไปในจังหวะที่ไม่ควรทำ อาจก่อให้เกิดความเสียหายอันใหญ่หลวงตามมาได้ ทำให้สูญเสียหลายอย่างคือ เสียเงิน เสียเวลา แทนที่จะรออยู่เฉย
...
- ●ในมุมมองด้านธุรกิจ ปัจจัยที่ส่งเสริมความสำเร็จได้ คือ การอดทน และ การรอเวลาที่เหมาะสม ผู้เขียนขอยกตัวอย่างเช่น การเจรจาต่อรอง ถ้าเราเองมีทีท่ารีบร้อนอยากปิดดีลหรือกระตือรือร้นมากเกินไป เรามักจะต้องเจอราคาที่ต้องจ่ายมากขึ้น และไม่ได้เงื่อนไขพิเศษดีๆหลายอย่าง เทียบกับเมื่อเรารอจังหวะดีๆนานกว่านี้
ความรีบเร่งอาจทำให้เราเสียดีลหรือบางทีหากเราถอยหลังกลับมาคิดทบทวนอีกครั้ง ดีลนั้นอาจยังไม่ใช่สำหรับเราในตอนนั้นก็เป็นได้
...
- ●การรอคอยไม่ใช่สิ่งที่ง่าย และหลายครั้งผิดนิสัยของคนส่วนใหญ่ การไม่ยอมรอนำมาผลลบมากกว่าผลบวก ดังนั้นเราจึงควรฝึกฝนในเรื่องของการรอคอย เริ่มจากช่วงสั้นๆก่อน แล้วค่อยขยายออกไปให้นานขึ้น
ผู้เขียนขอยกตัวอย่างเรื่องใกล้ตัวเพื่อเปรียบเทียบครับ นั่นคือ ไข่ไก่ ถ้าเรารีบเร่งตอกไข่ออกเพื่อนำมากิน เราก็จะไม่ได้ลูกไก่ไว้เลี้ยงเพื่อออกไข่ให้เราต่อ (มุมมองของคนเลี้ยงไก่) การอดทนรอให้ไข่มันฟักจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ ฝึกความอดทนและมีวินัยของเราด้วย
เครดิตภาพ: Pixabay by cocoparisienne
- ■ที่มาของนิทาน:
หนังสือ 《禅的故事精华版》, 慕云居 เรียบเรียง, สำนักพิมพ์ 地震出版社, 2006.12, ISBN 7-5028-2995-4
- 47
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
