พักชั่วคราว..พักให้เต็มที่ใช้ความสงบสยบการเคลื่อนไหว เมื่อเต็มอิ่มกับการพักการนอนแล้ว จงมองออกไปข้างนอก..เดินออกไปดูผู้คนอื่นๆที่เขาย่ำแย่กว่าเรา เขานอนใต้สะพาน นอนข้างถนน เก็บขยะขาย เก็บน้ำ/อาหารเหลือจากถึงขยะประทังชีวิต..เขายังทนที่จะไปต่อ..แล้วเราล่ะ
จริงอยู่ชีวิตทุกคนนั้นจบลงด้วยความตาย แต่อย่าเดินเข้าหามัน อย่านอนรอมัน ใช้เวลาที่เหลือให้เกิดประโยชน์มากที่สุด ถ้าไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร ก็จงเริ่มจากลุกขึ้นกินอาหาร และหาสิ่งจูงใจเพื่อตนเองหรือช่วยคนที่ลำบากกว่าก็ยังดี เคยได้อ่านเรื่อง สวรรค์ประทานพรไหม..พระเอกเกิดมาแบบลำบากยากแค้นสุดๆเลยชีวิตของเขา
เมื่อยังเด็กเคยคิดจะเสี่ยงกะความตายเพื่อให้พ้น แต่นายเอกช่วยไว้แม้จะเป็นการทำลายพิธีทำการบูชาเทพบนสวรรค์ แต่เขาก็ช่วย ต่อมาเด็กนั้น(พระเอกถามไท้จื่อว่า..ข้าไม่รู้จะอยู่เพื่ออะไร..ไทจื่อตอบว่า
..ถ้าไม่รู้จะอยู่เพื่ออะไร จงอยู่เพื่อข้าก็แล้วกัน..เราชอบปะโยคนี้นะ...
การอยู่แบบเพื่อตนเองนั้น ชีวิตคือรสชาดแห่งความสนุกสบาย แต่อยู่เพื่อคนอื่นชีวิตจะมีรสชาดแห่ง การมีคุณค่า..ล้มได้ลุกได้อย่าท้อ..การใช้ชีวิตต่อไปในวันหน้าเพื่อตนเอง แต่มีอุปสรรค เป็นเรื่องบั่นทอนหรือเสริมกำลังล้วนอยู่ที่เรา
..แต่ถ้ามีคนที่คอยการช่วยเหลือจากเรา..รอคงามหวังจากเรา มันทำให้ความพยายามของเรามีมากขึ้น และชีวิตมีค่ามากขึ้น ลองทำดูค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
