ตั้งแต่วันนั้นฉันไปยังสถานที่พบเธอครั้งแรกมีร้านรวงยังให้บริการเหมือนเดิมแต่ไม่พบเธอผู้เป็นดวงใจอีกเลย ทุกๆเย็นฉันจะไปนั่งจิบเบียร์มองดูผู้คนเล่นน้ำ จนมืดค่ำต้องคว้าน้ำเหลวทุกวัน ทำให้นอนไม่หลับมีแต่เห็นหน้าเธอลอยเด่นอยู่เสมอ จากใจที่แน่นอกเพราะหลงเสน่ห์ดังนะจังงัง
หลายวันต่อมาผ่านไปเรื่อยๆค่อยส่างซาลงไปเป็นลำดับ คิดว่าคงจะไม่มีทางพบเจอเธออีกแล้ว หรือว่าเธอเป็นคนแดนไกลจากต่างถิ่นแวะมาเที่ยวสงกรานต์ครั้งนั้นแล้วก็จากไป หรือว่าเธอเป็นชนชาติเมียนม่าที่อาศัยอยู่ห่างไกลในประเทศเมี่ยนม่าแวะมาเที่ยวเท่านั้นแล้วก็จากไป
เพียงสบตาเห็นรอยยิ้มหวานใบหน้ารูปไข่ค่อนไปทางกลม แก้มอวบอุมเป็นพวงสีแดงระเรื่อเจือสีชมพู ปากแต้มแต่งสีแดงกุหลาบแสนจะมั่นใจ ผมยาวสีดำมันวาวเกล้าเป็นมวยรวบไว้ข้างหลังดังคนทั่วไป เธอใส่เสื้อผ้าชุดสีฟ้าน่าดูชม รูปร่างสะคราญตาไม่อ้วน-ไม่ผอมค้อนข้างตัวจะเล็กไม่สูงมากนัก ยามเธอยิ้มเอียงอายยกมือไหว้เอ่ยคำขอบคุณเป็นภาษาไทยชัดเจน
ฉันยังไม่ทันได้พูดคุยมากนักเธอก็ถูกเพื่อนหรือพี่หรือแฟนที่มาด้วยกันหลายคนเรียกให้กลับไปเตรียมตัวจะกลับบ้านกันแล้ว เมื่อเย็นย่ำค่ำมาเยือน เธอยกมือไหว้ขอลาจากไปโดยรีบเดินไปเข้ากลุ่มและจากไปกับความมืด.
เป็นอันว่าสงกรานต์ปีนั้นฉันได้รับมนต์เสน่ห์แห่งสวรรค์ที่ประทานให้ได้ปลื้มจนลืมไม่ลงว่าได้พบนางฟ้านัยตาสีโศกหวานซึ้งดังได้น้ำทิพย์ชะโลมใจเพียงชั่วเวลาหนึ่งไม่นานนัก ต้องกลับไปฝันต่อและทุกข์ระทมหม่นเศร้าอยู่นานพอควรกว่าจะทำใจได้
นี่แหละหนาที่สวรรค์สร้างบางครั้งดูดี บางครั้งก็ดูร้าย เป็นลิขิตชีวิตที่ไม่อาจคัดค้านได้เพราะเป็นไปตามครรลองที่เราเป็นผู้ก่อหรือกระทำไปตามสภาพสังคมภูมิลำเนาหรือบริบทต่างๆ โดยไม่รู้หรือจะรู้ว่าอนาคตจะเป็นเช่นไร เมื่อก้าวได้ไปเท่านั้นถึงจะรู้สถานะการณ์เป็นเช่นไร.
ยุกยิก จักรวาล 20-06-65
ตะวันจะลับยามเย็น
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
