[Bnomics] “Money Heist: Korea - Joint Economic Area” ต้องใช้เงินเท่าไหร่เพื่อให้โลกนี้เท่าเทียมขึ้น? ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งทุนนิยม…

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

Bnomics

•

1 ก.ค. 2022 เวลา 12:19 • ภาพยนตร์ & ซีรีส์

“Money Heist: Korea - Joint Economic Area” ต้องใช้เงินเท่าไหร่เพื่อให้โลกนี้เท่าเทียมขึ้น?

ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งทุนนิยม…

Money Heist: Korea - Joint Economic Area เป็นซีรีส์เกาหลีเรื่องล่าสุดที่รีเมคจากซีรีส์ดังของสเปน

โดยมีโครงเรื่องหลักเหมือนเดิมคือความพยายามที่จะต่อสู้กับระแบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม ที่ถูกมองว่าเป็นระบบที่เอื้อให้คนรวยเท่านั้นที่จะรวยขึ้น ส่วนคนจนก็ถูกให้อยู่ภายใต้โลกที่บิดเบี้ยวและอยุติธรรมนี้ต่อไป

แต่ฉบับรีเมคของเกาหลีนี้ได้ใส่ความน่าสนใจมากขึ้น เมื่อเนื้อเรื่องสมมติว่าเกิดการรวมชาติ ทั้งชาวเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ที่มีภูมิหลัง แนวคิด และเติบโตมากับเศรษฐกิจการปกครองที่แตกต่างกัน ต้องมาใช้ชีวิตภายใต้โลกแห่งทุนนิยมอันเข้มข้น แล้วภารกิจการปล้นเงิน 4 ล้านล้านวอน เพื่อหวังกระจายความมั่งคั่งจึงได้เริ่มขึ้น

📌 แค่แจกเงินให้คนจน…ก็ลดความยากจนได้แล้ว?

ไอเดียการลดความยากจนแบบง่ายๆ ที่ทำกันมาทุกยุคทุกสมัยทั้งในประเทศรายได้ต่ำและประเทศรายได้สูง ก็คือการแจกเงินให้กับคนจนไปเลย องค์กรนานาชาติต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น World Bank, USAID และองค์การสหประชาชาติ ก็ต่างช่วยเหลือทางด้านการเงินให้กับโปรเจคต่างๆ ที่นำเงินไปช่วยเหลือคนยากจน โดยเฉพาะประเทศในแถบแอฟริกา เพื่อหวังว่าคนเหล่านี้จะมีหลักประกันรายได้ขั้นพื้นฐาน

โดยปกติแล้วการให้เงินจะมีอยู่ 2 แบบ แบบแรกคือการให้แบบมีเงื่อนไข (Conditional cash transfers) โดยจะแจกเงินไปให้กับครัวเรือนที่ยากจน เพื่อช่วยเหลือทางด้านการศึกษาและสุขภาพ โดยหวังจะลดความยากจนผ่านทางการเพิ่มโอกาสในการเข้าถึงการศึกษา ลดการใช้แรงงานเด็ก และปรับปรุงสุขภาพ โภชนาการของทั้งแม่และเด็ก

ส่วนการให้เงินแบบที่สอง เรียกว่าการให้เงินแบบไม่มีเงื่อนไข (Unconditional cash transfers) ซึ่งมักจะใช้ในประเทศรายได้ต่ำเนื่องจากการมากำหนดเงื่อนไชพิสูจน์ความยากจนนั้นดูจะเป็นเรื่องที่ยุ่งยาก การให้เงินแบบนี้จึงเป็นเหมือนโครงข่ายการคุ้มครองทางสังคม (Social safety net) สำหรับทุกคน ในยามที่เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น

📌 เงินไม่สามารถซื้อได้ทุกสิ่ง…แต่หลายสิ่งต้องใช้เงินซื้อ

งานวิจัยของทางมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ได้ศึกษาผลของการให้เงินเป็นรายบุคคลแก่ครัวเรือน ทั้งในประเทศรายได้ต่ำและรายได้ปานกลาง ตั้งแต่ปี 2000 ถึงปี 2015 แล้ววัดผลทั้ง 6 ด้าน ประกอบด้วย

1.
ความยากจนทางด้านการเงิน
2.
การศึกษา
3.
สุขภาพและโภชนาการ
4.
การออมเงิน การลงทุนและการผลิต
5.
การทำงาน
6.
การอำนาจ

พบว่าคนที่ได้รับความช่วยเหลือทางการเงินจะมีการซื้ออาหารและสิ่งของต่างๆ มากขึ้น ทั้งยังมีการศึกษาและสุขภาพที่ดีขึ้น อย่างไรก็ตามไม่พบว่ามีผลกระทบทางด้านลบ เช่น ทำให้คนทำงานน้อยลงเพราะได้รับแจกเงิน

ซึ่งผลของงานวิจัยนี้ก็สอดคล้องกันการทดลองของ Stockton Economic Empowerment Demonstration (SEED) ที่ทดลองให้เงินขึ้นพื้นฐานแก่ประชาชนคนละ 500 ดอลลาร์สหรัฐฯ เป็นเวลา 2 ปี ผลออกมาว่าประชาชนที่ได้รับแจกเงิน มีรายได้ที่คงที่ขึ้น ช่วยให้พวกเขาหางานประจำได้มากขึ้น ลดความเครียดและความกังวลต่างๆ

พอฟังดูแบบนี้แล้ว หลายคนก็คงจะเห็นว่าเงินมันสามารถช่วยเข้าไปแก้ปัญหา และช่วยให้คนรายได้น้อยมีชีวิตที่ดีขึ้นได้จริงๆ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ถูก แต่ก็อาจจะถูกเพียงแค่ครึ่่งเดียวเท่านั้น เพราะในโลกเทาๆ ใบนี้ ยังมีปัญหาหลายอย่างที่ยังไม่สามารถแก้ได้ด้วยเงิน หนึ่งในนั้นคือปัญหาเชิงโครงสร้าง

ปัญหาเชิงโครงสร้าง ไม่ว่าจะเป็น การกีดกันในด้านต่างๆ การมีรัฐบาลที่อ่อนแอ ไม่เป็นประชาธิปไตย หรือการค้าระหว่างประเทศที่ไม่เป็นธรรม สิ่งเหล่านี้เองก็เป็นหนึ่งในปัจจัยที่ก่อให้เกิดความยากจนขึ้นมาได้ แต่การจะแก้ปัญหาเชิงโครงสร้างนี้จำเป็นจะต้องใช้ความร่วมมือจากหลายภาคส่วน เพื่อเข้ามาเปลี่ยนแปลงในระดับประเทศ หรือในระดับโลก ไม่ใช่แค่ว่าเอาเงินมาโปรยแล้วจะแก้ปัญหาได้โดยทันที

ดังนั้นการจะแก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำ ความยากจนที่ฝังอยู่ในหลายมิติ จึงไม่อาจทำได้ด้วยการแจกเงินเพียงอย่างเดียว แต่ต้องมีการพิจารณาถึงปัญหาต่างๆ ที่คนรายได้น้อยเผชิญให้รอบด้าน เพื่อจะได้หาวิธีแก้ได้อย่างตรงจุด

และมีประสิทธิภาพที่สุด สร้างการเติบโตทางเศรษฐกิจแบบทั่วถึงและมีมาตรการในหลากหลายรูปแบบเข้าไปแทรกแซงไม่ให้คนกลุ่มเปราะบางในสังคมต้องถูกทิ้งไว้ข้างหลัง จนรู้สึกว่าโลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมกับพวกเขา แต่กลับอุ้มชูแต่คนร่ำรวยให้มีโอกาสสะสมความมั่งคั่งขึ้นไปอีกเรื่อยๆ

ถ้าชนชั้นเป็นมรดกตกทอดในเกาหลีเหนือ

ความมั่งคั่งก็เป็นมรดกตกทอดในเกาหลีใต้เหมือนกัน

(“If class is inherited in North Korea,

in the south, wealth is inherited.”)

Tokyo

ผู้เขียน: ชนาภา มานะเพ็ญศิริ Economist, Bnomics

ภาพประกอบ : จินดาวรรณ อรรถมานะ Graphic Designer, Bnomics

▶︎ ติดตามช่องทางของ Bnomics ได้ที่

Website : https://www.bnomics.co

Facebook : https://www.facebook.com/Bnomics.co

Blockdit : https://www.blockdit.com/bnomics

Line OA : @Bnomics https://bit.ly/3eYkTJC