ฉบับที่ 2 : สาเหตุที่ต้องปฏิบัติธรรม ตอนที่ ๓
บันทึกธรรมโดย : พระอาจารย์ชุมพล พลปญฺโญ (พะละปัญโญ)
12 เม.ย.2542
***ขออนุญาตตัดและย่นย่อจับแต่เนื้อความธรรมเท่านั้น****
ขันธ์ ๕ คือ เครื่องหมายแห่งความพ่ายแพ้
ทุกคนที่มาเกิดในโลกนี้โง่ทั้งนั้นแหละ
คนฉลาดเขาไม่เกิดแล้ว
คำว่า โง่ ก็คือมีอวิชชา (ความไม่รู้)
พระอรหันต์ท่านละอวิชชาได้ ท่านไม่ต้องมาเกิด
อันนี้คนที่ต้องมาเกิด คือคนโง่ทั้งนั้น
เพราะโง่มาจึงต้องมาทรงขันธ์ ๕ ที่เป็นทุกข์ เดือดร้อนอย่างแสนสาหัส
รูปขันธ์ ร่างกายไม่เที่ยง
เวทนาขันธ์ สุข ทุกข์ โสมนัส โทมนัส อุเบกขา ก็ไม่เที่ยง
สัญญาขันธ์ ความกำหนดหมายว่า ไอ้นี่เป็นไอ้นั่น ไอนั่นเป็นไอ้นี่
สัญญาขันธ์คือตัวรู้ข้อมูลก็ไม่เที่ยง เดี๋ยวเราก็รู้เดี๋ยวเราก็ไม่รู้
สังขารขันธ์ การปรุงแต่งจิตไปทางดี ทางชั่ว ก็ไม่เที่ยง เดี๋ยวก็ปรุงแต่งเรื่องดีบ้างเรื่องไม่ดีบ้าง คิดดีบ้าง คิดไม่ดีบ้าง
วิญญาณขันธ์ การรับรู้ทางทวารทั้ง ๖ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ยิ่งไม่เที่ยงไปใหญ่
รับปุ๊บก็ดับลง รับปุ๊บก็ดับลง
ในจิตดวงที่มีปัญญาเห็นความเกิดดับ เกิดเพื่อดับ พบเพื่อจาก มีรักเพื่อทุกข์ ยึดมั่นเพื่อร้อน ยึดเอาไว้ทั้งรูปธรรมนามธรรม ยึดว่าเป็นตัวกูของกู
ความจริงมันเป็นมายาทั้งนั้น มายาไว้หลอกคนโง่
บุคคลที่ไม่สมบูรณ์ด้วยสติปัฏฐานจึงเพิกมายาไม่ได้ หลงว่าเป็นจริงเป็นจัง
ร่างกายสังขารเป็นดิน น้ำ ไฟ ลม ของโลกมาประกอบกัน
สมมติว่าหญิง สมมติว่าชาย
ผู้หลงมายา หลงเป็นจริงเป็นจัง ยึดมั่นจนหัวแตก มายามันหลอก ว่าเราเป็นผู้ชายคนหนึ่ง จึงต้องการหาผู้หญิงหนึ่งคนหรือมากกว่านั้นมาเป็นคู่
ผู้หญิงก็เหมือนกัน โดนมายาหลอก โดนอวิชชาหลอก ว่าเราเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง
เราต้องมีจริตจะก้าน เราต้องหาผู้ชายคนหนึ่งมาเป็นคู่ แล้วเราต้องมีผู้ชายคนหนึ่งมาเห็นคุณค่าและซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อเรา มันไปถึงไหนถึงไหน ไม่ยอมมองผู้หญิงคนอื่น เกิดมาชาตินี้มันมองเราคนเดียว อันนี้ โดนมายาหลอก
ความจริงร่างกายสังขารเอาไปเผาไฟเหลือแต่ขี้เถ้า หาผู้ชายก็ไม่เจอ หาผู้หญิงก็ไม่เจอ เพราะความโง่ถูกอวิชชาหลอก
อยู่ในโลกนี้ ต้องอยู่อย่างเล่นละคร มีหน้าที่อะไรก็ทำไป
เราต้องเข้าใจถึงความไม่เที่ยงให้สูง นึกถึงความตายให้มาก ๆ
ความตายจักมี ชีวิตนี้จักดับดิ้น เมื่อความตายมาถึง ต่อให้รักกันปานจะกลืน
เขาไม่ยอมให้เราเข้าบ้านซะแล้ว
ไม่ยอมให้เรานอนมุ้งเดียวกับเขา
เขาก็ไม่ยอมมานอนโลงเดียวกับเราเสียแล้ว
โลกนี้คือละคร อย่าไปยึดมั่นเย่อหยิ่งถือดีเป็นจริงเป็นจัง
สมบัติในกายนอกกาย เป็นของกองท่วมโลกทั้งนั้น
ผู้หญิงที่สวยมากยิ่งเดือดร้อนหนัก
ความสวยไม่มีค่าอะไรมาก
ผู้หญิงดี ๆ ความสวยมีค่าหนเดียวเอง คือเอาไว้หาสามี นอกนั้น เอาไปใช้ไม่ได้เสียแล้ว โดนคนด่าอีก
อ้าวนี่ ! มีสามีแล้วยังไปกระดี้กระด้ากับคนโน้นอีก อันนี้ความที่เราเป็นคนสวยย่อมมีหนุ่มมาติดพัน ก็เดือดร้อนอีก นี่แหละ อย่าเย่อหยิ่ง รูปโฉมเหมือนดอกไม้บาน ไม่นานก็อับเฉา อย่าเห็นเป็นจริงเป็นจัง อย่าเห็นเป็นของมีค่า
ให้แสวงหาธรรมะเป็นอาภรณ์
ศีลเป็นของมีค่า เป็นอาภรณ์ที่มีค่า เป็นที่พึ่งแก่เรา แม้ในคราวที่จะตาย
ศีลจะเป็นที่พึ่ง ธรรมะที่เราจะฝึก ฝึกฝน เฟ้นด้วยความเพียร อันนั้นจะเป็นของมีค่า ที่จะติดตัวติดสันดาน ติดจิต ติดไปหลังจากตาย ร่างกายสังขารต่อให้สวยเป็นนางงามจักรวาลก็ตามที พอตายแล้วก็ไร้ค่า โสโครก มีแมลงวันพวกเดียวจะเห็นว่ามีค่า อ้อ แร้งอีกพวก
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
