ร้องไห้ให้เต็มทีเลยค่ะ... ร้องไห้ให้สุดๆไปเลย.... ร้องแล้วก็ดื่มน้ำเปล่าเยอะๆ.. มองหน้าตัวเองเยอะๆ.. มองแล้วพูดกับตัวเองเตือนตัวเองทุกวัน ว่าวันนี้เราอายุเท่าไหร่แล้วนะ.. หน้าเราโทรมลงมั้ย..มีรอยริ่วรอยตรงไหนบ้าง คุยๆกับตัวเองบ่อยๆ พอเราคุยกับตัวเองเราก็เกิดคำถามจะพาตัวเราเองไปดื่มด่ำกับสิ่งที่ดีต่อจิตใจเราเองเช่นไปหาครีมบำรุง หาของอร่อย ตรงไหนบกพร่องก็ใช้เวลามาบำรุงส่วนนั้นทำทุกวันๆ มันจะค่อยๆฮีลชีวิตประจำวันเราได้บ้าง #เราเองที่ผ่านจุดนี้มาทรมานเหมือนกันเราเองที่ร้องไห้ออกมาดังๆกว่าจะผ่านมาได้