เมื่อเราจะต้องเจอะเจอผู้คน เราก็มีวิญญาณทั้งหกไปด้วย เอาตาเราไปหูเราไป ไปเจอะเจอกิริยาท่าทาง เจอะเจอเสียง เค้าเรียกว่าไปกระทบรูปกระทบเสียง เกิดอารมณ์หงุดหงิด ไม่ชอบใจ โมโห..เราก็เผลอสติ ปล่อยกายวาจาใจ เราไปตามอารมณ์ นึกติสิ่งนั้นสิ่งนี้ สิ่งที่มีขีวิตไม่มีชีวิต อารมณ์เหล่านี้ มันเป็นศัตรูของจิตคือตัวเรา อารมณ์นี้มันเกิดขึ้นมาคลุมตัวเรา แค่มีเรื่องที่ไม่ชอบใจเกิดขึ้นมา มันก็ปวดจี้ด ..ขึ้นขมับ ปวดตามเนื้อปวดตัวไปด้วย เลือดลมเดินไม่สะสะดวก วิงเวียน
เพราะเราไปใช้อารมณ์ ..ชอบใจไม่ชอบใจ. บ่อยๆ อารมณ์ในกายมันก็ร้อน เราก็ต้องค่อยปรับเปลี่ยน ตั้งสติของเรา ..ทำใจเย็น ..เห็นอะไร อารมณ์ใคร กิริยาของใคร คำพูดใครที่ไม่ดี เราก็พยายามบอกตัวเอง นั่นกายวาจาใจของเค้า เมื่ออยู่ร่วมกัน เราก็หาวิธีหลบจิตไปนึกถึงพระ ภาวนาพุทโธขึ้น ให้จิต หายใจให้ลึก มันหายใจไม่ลึก ก็เป่าลมทางปากช่วย พยายามนวดศีรษะ ให้เลือดลมเคินสะสะดวก นวดเบ้าตา หน้าตาช่วยไปด้วย คงจะพอช่วยได้บ้าง
เมื่อมีสติรู้ตัวว่า วิตกกังวล คิดวกวน ก็รีบหยุดมันเสียก่อน เปลี่ยนไปคิดเรื่องอื่น หาอะไรทำ กวาดบ้านก็ได้ ก็เหมือนเราเก็บกวาดอารมณ์ที่ไม่ดีนั้นทิ้งไป
จิตของคนเรานั้นมาไม่เหมือนกัน บางคนก็แข็ง บางคนก็อ่อน อ่อนต่ออารมณ์ที่ไปกระทบสัมผัส ไปกระทบ อารมณ์คนนั้นคนนี้ ก็เกิดเป็นความหงุดหงิดง่าย โมโหง่าย
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
