Blockdit Logo (Mobile)
ความเรียงในวันที่นึกได้
•
12 พ.ย. 2022 เวลา 07:00 • นิยาย เรื่องสั้น
การเดินทาง บทที่4
ได้แต่เฝ้ารอดูสัญญาณชีพที่ตรงเบื้องหน้า
แผ่วลงทีละน้อย
ปาฏิหาริย์...
cr. google
ตรงที่เราอยู่ตอนนี้คือกาเอียใหม่ ส่วนทางโน้น(ชี้มือลิบๆ)คือกาเอียเดิมที่ปัจจุบันเป็นเขตป่าในเมืองค่ะ
เสียงบรรยายเจื้อยแจ้วจากมัคคุเทศก์ปลุกภวังค์ของสุนัททีให้มองตามที่บรรยาย
ดูยังไงก็เป็นป่าใช่ไหมคะ แต่อีกประเดี๋ยวเราก็จะได้รู้ว่าด้านในเป็นอย่างไร
สุนัททีออกจะทึ่งกับสภาพแวดล้อมที่เห็นอยู่
มันคือป่าจริงๆ ดิบๆเลยล่ะ
มีเพียงที่พักยังชีพเท่านั้นที่ภายนอกดูกลมกลืนไปกับป่าแต่ภายในกลับมีอุปกรณ์สำหรับการพักแรมและมีความสะดวกสบายครบครัน
หากต้องการพักที่นี่กรุณาแจ้งหน่วยงานที่เกี่ยวข้องล่วงหน้านะคะเพราะทางเราจำกัดจำนวนผู้พักแรมค่ะ
น่าสนใจมาก
อย่างว่า ป่าแบบนี้มันเหลือกันอยู่ไม่กี่พิภพแล้ว
ว่างเว้นจากงานมานานคราวนี้ก็ได้เวลากลับไปทำงานกันเสียที
มาพักร้อนเที่ยวนี้รู้สึกคุ้มค่าเหมือนกัน
รู้งี้มาพักร้อนนานแล้ว
เอ ว่าแล้วเดี๋ยวก่อนกลับ ไปเจอดาริลที่โรงพยาบาลดีกว่า
คำพูดสั้นๆเรียบๆจี้เข้าตรงใจพอดีเหมือนจับวาง
"ดาวันโคม่าอยู่ที่นี่"
ไม่มีฟูมฟายให้เสียเวลาจากดาริล
สุนัททีได้แต่ตกตะลึง
ข่าวใหญ่เรื่องอุบัติเหตุจากการจราจรของที่นี่กลายเป็นหัวข้อที่กล่าวถึงกันไปทั่ว ด้วยความที่ไม่ค่อยมีเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ในกาเอีย
ที่นี่ค่อนข้างสงบ อุบัติเหตุต่ำมากๆ
แต่มันไม่ใช่เป็นศูนย์
cr. google
สุนัททีได้แต่นิ่งอึ้งเมื่อได้ยืนคำพูดดังกล่าว ไม่รับรู้อะไรอย่างอื่น สาเหตุอะไรก็ไม่สนใจทั้งสิ้น
"ดาวันโคม่าอยู่ที่นี่"
มันช่างเสียดแทงใจนัก
ได้แต่นั่งมองดูอยู่ห่างๆ บรรดาบุคคลาการทางการแพทย์ดูแลคนเจ็บอื่นๆ
บ้างโคม่า
บ้างสาหัสแต่รู้สึกตัวดี
บ้างเจ็บเล็กน้อย
บรรดาญาติพี่น้องผองเพื่อนคนรู้จักผลัดกันมาเฝ้ามาเยี่ยม
"เดี๋ยวครอบครัวดาวันก็มาแล้ว"
เสียงดาริลบอกแต่คร้านที่จะสนใจ
ตอนนี้สุนัททีนึกอยู่เพียงอย่างเดียวคือภาวนาให้ดาวันฟื้นจากโคม่าโดยไว
"ถ้าไม่มีระบบพยุงชีพ..."
คุณเป็นหมอนะ พูดอย่างนี้ได้ยังไง รักษาสิ รักษา
"พวกเราทำเต็มที่แล้ว ย้ายกลับพิภพราหูตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์"
บ้าน่า
"ดาวันเคยบอกไว้นานแล้วว่าถ้ามีเรื่องแบบนี้ขอให้ปล่อยเธอไป ไม่มีการรักษาใดๆ ไม่มีการโคลนนิ่ง"
ใช่ ดาวันตัวจริงต้องพูดแบบนี้
"นายรู้จักเธอดี"
ใช่ รู้จักมานาน นานมากแล้ว
มันนานจนต้องเก็บลึกอยู่ข้างในนี้
นานมากแล้ว
ปาฏิหาริย์...
ขอเพียงมีปาฏิหาริย์เท่านั้น...
...
..
.
บทที่3
บทส่งท้าย

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา