การเดินทาง บทส่งท้าย
ช่วงนี้อากาศในพิภพราหูค่อนข้างดี แจ่มใสมาก มีลมเย็นพัดเบาๆ เหมาะแก่การทำกิจกรรมกลางแจ้ง
cr. google
ตอนนี้บรรยากาศรอบๆตัวเต็มไปด้วยสีสัน
ใช่ สีสันสวยงามไปทั่วเมือง
งานฉลองวันสถาปนาพิภพ
อลังการงานสร้าง
บรรยากาศรอบๆเต็มไปด้วยความสนุกสนาน ผู้คนมากหน้าจากหลากหลายพิภพมาร่วมงานฉลองที่จัดอย่างยิ่งใหญ่ในปีนี้
cr. tpbs, google
การติดต่อประสานงานต่างๆมีแต่เรื่องรื่นเริง
กิจการค้าต่างๆก็ให้ความร่วมมือกันเป็นอย่างดี
เงินทองไหลมาเทมา
งานอื่นๆนอกเหนือจากงานฉลองส่วนใหญ่จะเลื่อนออกไปเพื่อดำเนินการอีกครั้งช่วงหลังงานฉลอง
ตอนนี้ผู้คนชาวพิภพราหูมีแต่งานฉลองอยู่เต็มหัวใจ
ยิ่งปีนี้ประกาศว่าจะจัดอย่างยิ่งใหญ่ก็ยิ่งเพิ่มความครึกครื้น
น่าสนุกนัก
จองตั๋วกับที่พักไว้ให้แล้ว มาวันไหนบอกด้วยเดี๋ยวจะไปรับ ฝากดูพ่อกับแม่ให้ดีๆล่ะ
ปลายสายรับปากรับคำเป็นอย่างดี
สบายมาก เดี๋ยวพาเที่ยวให้ทั่วๆเลย บริษัทหยุดยาวด้วย สุนัททีบอกปลายสายไปตามนั้น
งานที่รัดตัวก็เคลียร์ไปหมดแล้ว หยุดยาวๆแบบนี้จัดตารางงานเกือบไม่ลงตัว ดีนะที่มีคนช่วย
เสียงเด็กๆวิ่งกันไปมาที่สนามหน้าบ้าน
เสียงคนเป็นแม่เรียกอยู่เป็นระยะ
สุนัททียิ้มกว้างกับภาพตรงหน้า
"นี่คุณจะไม่มาช่วยฉันดูเด็กๆหน่อยเหรอ เหนื่อยแล้วนะ"
"จ้า เดี๋ยวจะตามไปช่วย เช็คเมลก่อนนะ"
"แล้วรีบลงมาล่ะ โอย เหนื่อยจริง"
สุนัททีหัวเราะเมื่อมองไปที่หน้าบ้าน
เด็กๆเล่นวิ่งไล่กัน
แม่วิ่งตาม
สุนัททีเปิดไล่ดูเมลข้อความ
...
...
...
--- ทุกวันนี้ยังมีคนมาเยือนสุสานของดาวันอยู่เสมอ เธอเป็นคนสำคัญของที่นี่ ไม่อยากเชื่อว่าอุบัติเหตุใหญ่คราวนั้นจะพรากเธอจากพวกเราไปตลอดกาล
อย่างที่เรารู้ ดาวันคงพอใจที่จากไปในสภาพนั้น ไร้การพยุงชีพตามคำสั่งเสียก่อนหน้า
ถึงดาวันจะไม่จากเราไปด้วยอุบัติเหตุ เธอก็อยู่กับเราได้อีกไม่นานเหมือนกัน โรคร้ายที่เธอเป็นมันทรมานเธอมานานนับปี บั่นทอนอายุขัยกับสุขภาพของเธอไปมาก
มีแต่พลังใจอุทิศให้กับการแสวงบุญเพื่อผู้อื่นของเธอทำให้เธอยืนหยัดอยู่ได้ตราบจนถึงวันนั้นที่อุบัติเหตุมาพรากเธอไป ---
...
...
...
ดาริล ที. วินน์
สุนัททีเปลี่ยนชุดเป็นชุดออกกำลังกาย เตรียมตัวออกวิ่งที่สวนสาธารณะ
เด็กๆและแม่เด็กออกวิ่งนำไปก่อนแล้ว
บรรยากาศงานฉลองอบอวลไปทั่ว มีแต่ความรื่นเริงในจิตใจของผู้คนมากหน้า
หอคอยประจำเมืองสูงสง่ามองเห็นได้ไกลๆอย่างชัดเจน
สุขสงบจริงๆ
เป็นเวลานานเท่าไหร่แล้วนะ
ดาวัน...
คุณจากไปนานเหลือเกิน
ในห้องสมุดส่วนตัวของสุนัทที บนชั้นวางของจะมีหนังสือและเอกสารวางเรียงอยู่เป็นระเบียบ รวมทั้งภาพถ่ายหลายใบใส่กรอบเรียบร้อยวางเรียงกันไป
สุนัททีเอื้อมมือไปหยิบภาพเล็กๆภาพหนึ่งขึ้นมาวางให้เห็นอย่างตั้งใจ
น้ำตารื้นเมื่อเห็นภาพนี้อีกครั้ง
ภาพของดาวันในอิริยาบถสบายๆ
เป็นภาพนี้เองที่สุนัททีคว่ำมันไว้บนชั้นวางของมานานหลายปีด้วยความเข้าใจผิด
นานมาก...
สุนัททีออกวิ่งแล้ว...
.
.
.
บทที่4
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
