“Nostalgia”
ปกติเป็นคน Nostalgia ชอบสะสมชอบหวนคิดถึงอดีต ใน อดีต Nostalgia เคยเป็นโรคทางจิตในศตวรรษที่ 19 มาจากรากภาษากรีก แปลว่าความเจ็บปวดจากการคิดถึงบ้าน มันเคยถูกระบุในมรณบัตรว่าเป็นสาเหตุการตาย ถูกเข้าใจผิดอยู่หลายปี จนเวลาผ่านไปจึงค่อยพบว่าอาการนอสตัลเจียนี้เป็นเรื่องปกติของโลกนี้ และมีผลดีกับจิตใจด้วยซํ้า
คำว่านอสตัลเจีย หมายถึงการย้อนวัยหวนอดีตที่แสนหอมหวานอบอุ่น มีผลวิจัยเหมือนกันพบว่าการคิดถึงอดีตสร้างความอบอุ่นขึ้นในร่างกายจริงๆ ช่วยให้ร่างกายทนทานขึ้นในห้องอุณหภูมิเย็น นอสตัลเจียช่วยปกป้องสุขภาพจิตใจได้ อย่างไรก็ตาม อย่าเอาเวลาไปรำลึกถึงอดีตจนติดค้างกับเมื่อวาน ตกหลุมพรางของอดีตที่กรองเก็บไว้แต่เรื่องดีๆ อดีตอาจไม่ได้สวยงามเสมอไป อย่าให้ข้อมูลที่ไม่รอบด้านมาลวงตา
เพราะนอสตัลเจียก็มีผลทำให้เราไม่ยอมลองความเป็นไปได้อื่นๆ และประสบการณ์ใหม่ๆ เพราะกลัวอดีตที่สวยงามจะหายไป กับดักนอสตัลเจียคือ เมื่อคนรู้สึกว่าอดีตกำลังถูกคุกคาม พวกเขาพยายามที่จะเหนี่ยวรั้งรักษามันไว้ ยอมแลกกับผลประโยชน์ในระยะยาว แลกกับการเติบโตเพื่อความคุ้นเคยและความรู้สึกปลอดภัย อย่าติดกับวันที่ดีเก่าๆ เพราะเราต้องไปต่อ สรุปก็คือทางสายกลางนั่นแล เราคงไม่มีไม้บรรทัดวัดว่าอะไรคือความสมดุล ว่าเรากำลังพักใจกับอดีต หรือเรากำลังตกหลุมพรางแห่งอดีต
เอาเป็นว่าตัววัดที่ดีที่สุดคือ "คุณมีความสุขกับโลกปัจจุบันอยู่หรือไม่" "และคุณกล้าที่จะ move on ประสบการณ์ใหม่ๆ ในอนาคตหรือไม่" ถ้าคุณสุขกับสถานการณ์ปัจจุบัน กล้า move on ทำอะไรใหม่ๆ แต่มีเหนื่อยล้าบ้าง แล้วใช้อดีตเป็น safe place อันนี้ถือว่ากำลังดี แต่ถ้าคุณไม่มีความสุขในปัจจุบันเลย พยายามทำทุกวิถีทางเพื่ออดีตมันกลับมา อันนี้คุณใช้อดีตเป็น cave place แทนซึ่งถ้ากรณีนี้อาจกำลังมาผิดทางก็ได้นะ
จากที่บอกไปว่าเป็นคนชอบสะสมมาตั้งแต่เด็กๆ บางคนมองว่ามันเป็นการ regression หรือพฤติกรรมถดถอย บ้างมองว่าเกิดจากจิตใจที่ว่างเปล่า อะไรก็แล้วแต่ที่จะตัดสิน สำหรับตนเองมองว่าเป็นเรื่องปกติ คนส่วนใหญ่ทั่วๆ ไป อาจไม่ได้มี secure base มาแต่เกิด ไม่ได้เรียนเก่งหรือมีความพร้อมแต่ไหนแต่ไร การจะมีกลไกที่ไม่ mature บ้างเพื่อประคองจิตใจตนเอง คงไม่ผิดนัก
ตราบใดที่การทำแบบนั้นแล้วสามารถใช้ชีวิตหน้าที่ปัจจุบันได้ดีไม่ขาดตกบกพร่อง ภรรยามีความสุข พ่อแม่มีความสุข ลูกมีความสุข มีผลงานในงานที่ตนทำอย่างมืออาชีพ ผมถือว่าไม่ใช่เรื่องทำนองถดถอยแต่อย่างใด
จุดเริ่มของการสะสมจริงจังของผม เริ่มจากคำพูดของ อจ.จิตแพทย์ท่านหนึ่งที่บอกว่า "จงกลับไปหาตนเองอีกครั้ง" เมื่อ 9 ปีก่อน หลังจากนั้นยาวเลยครับ จากการลองผิดลองถูกในการเก็บสะสมสุดท้ายก็มาได้ความนัยของการสะสมของตนเองว่า "มีไว้เพื่อชโลมจิตใจให้สดใสเวลาเหนื่อยล้า" โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ขี้เกียจโคตรๆ และอ่อนไหวอย่างตนเอง
จากการที่รู้ที่มาที่ไปของตน ของสะสมเลยถูกคัดเหลือชิ้นที่ "ฉันชอบ" "ฉันรู้สึกดี" เท่านั้น สุดท้ายในกลุ่มของเล่นไทย เลยเหลือแค่ของที่อยู่ในตู้ กว้าง 120 cm, ลึก 40 cm, สูง 200 cm ที่สั่งบิ้วขึ้นมา ดังนั้นมันเหลือแต่ตัวคัดๆ ของในนี้แทบทุกชิ้นจึงมีเรื่องราวของมัน
ไว้ค่อยหยิบมาทยอยเล่าทีละชุด ทีละชิ้น ครับ
#nostalgia
#เกมส์เก่าเล่าใหม่
#สิ่งของมีเรื่องเล่า
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
