Blockdit Logo (Mobile)
จิด.ตระ.ธานี #ให้ภาพเล่าเรื่อง
•
22 ต.ค. 2022 เวลา 14:04 • ไลฟ์สไตล์
ช่วงกลางเดือนกันยาต่อตุลา 2565 ผมมีงานเร่งที่ต้องทำให้เสร็จก่อนวันที่ 20 ตุลา ม่วนจนหัวฟู ปั่นงานจนเสร็จทันเวลา (บางวันทำถึงเช้า) ผมก็อยาก relax บ้างสิ เลยตั้งใจว่าอยากจะไปเที่ยวงานหนังสือ (มหกรรมหนังสือระดับชาติ ครั้งที่ 27 ระหว่างวันที่ 12 - 23 ตุลาคม 2565) ที่ศูนย์ฯ สิริกิติ์ ... เอาจริงๆ หลังๆ มานี้ ผมมักจะหลีกเลี่ยงงานหนังสือนะครับ เพราะไปทีไร ต้องเป็น #โรคทรัพย์จาง ทู้กที.....
แต่ที่อยากไปครั้งนี้ เพราะอยากไปเยือนศูนย์ฯ สิริกิติ์ ที่เพิ่งรีโนเวทเสร็จใหม่ๆ มากกว่า ผลคืออลัง เพราะทั้งใหญ่....และกว้างขวางกว่าเดิมมว๊าก.ก.ก.... (ใครเคยมีประสบการณ์กับ ศูนย์ฯ สิริกิติ์ เวอร์ชั่นเก่า จะเข้าใจตรงนี้ดีเลยครับ)
こんにちは。わたしは。チットラタニ。です
คอน นิ จิ วะ, วา ตา ชิ วา ‘จิด.โต.ระ.ทา.นิ (Chittoratani)’ เดสุ
▸ สวัสดีครับ ผมชื่อ จิด.ตระ.ธานี
**ป.ล. ใช้กูเกิ้ลแปล ผิดพลาดประการใด โปรดโทษกูเกิ้ล (ฮา)
ด้านหลังผมคือหุ่นอุลตร้าแมน ขนาดใหญ่มว๊าก.ก.ก.... ตั้งโชว์อยู่ภายใน ศูนย์ฯ สิริกิติ์ ครับ
ปกติเรื่องเดินเนี่ย...ผมบ่ยั่นเลยนะครับ ถึงไหนถึงกัน แต่พอเลยหลัก 5 ไปแล้ว จู่ๆ ก็เกิดอาการหนึ่งขึ้นมาคือ #ปวดเข่า (เบื้องต้นกำลังทายารักษาอยู่ ดูคลิปในยูทูปคุณหมอท่านนึงแนะนำว่า ถ้าปั่นจักรยานออกกำลังกายวันละครึ่งชั่วโมงทุกวัน หรือวันเว้นวันก็ได้ จะสามารถช่วยเรื่องปวดหัวเข่าได้) เพราะศูนย์ฯ สิริกิติ์ ที่รีโนเวทใหม่หมดมันกว้างมากๆ บูธหนังสือทั้งหมดสามารถจัดอยู่ในฮอลล์เดียวกันได้เลย (ของเก่าจะแยกกันคนละฮอลล์ กระจายอยู่ราวๆ 4 จุดได้)
ฮอลล์ใหญ่ขนาดนี้ คนเดินเก่งๆ ยังอาจขาลากได้ แต่พอกลายเป็นคนมีอาการปวดเข่าปุ๊บ อุ๊บ๊ะ! ณ วินาทีนี้ ผมเข้าใจบัดเดี๋ยวนั้นเลยว่า....คนที่มีอาการแบบนี้ เค้ารู้สึกกันยังไง......(เศร้าจุง)
งานหนังสือยังจัดจนถึงวันพรุ่งนี้ (อาทิตย์ที่ 23 ตุลา ’65) เป็นวันสุดท้ายนะครับ ใครสนใจยังไปเดินเที่ยวได้ครับ
และแล้ว....ก็เป็นอย่างที่คาด หลังเดินมั่ง (ต้อง) นั่งพักขามั่ง อยู่นานหลายชั่วโมง ผลคือ....ทรัพย์จางเรียบร้อย (ฮา) ปั๊มเงินไม่ทันแล้วจ้า...
你好 我叫 吉德拉塔尼。我是泰国人。
หนี่ ห่าว หว่อ เจี้ยว ‘จี๋ เต๋อ ล่า ถ่า หนี (Jí dé lā tǎ ní)’ หว่อ ซื่อ ไท่ กั๋ว เหริน
▸ สวัสดีครับ ผมชื่อ จิด.ตระ.ธานี ผมเป็นคนไทย
**ป.ล. ใช้กูเกิ้ลแปล ผิดพลาดประการใด โปรดโทษกูเกิ้ล (ฮา)
.
ที่แต่งตัวไปวันนั้นก็ประมาณนี้แหละครับ (เหมือนนักท่องเที่ยวมั้ยเนี่ย?) ผมสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีน้ำเงินปล่อยชาย สวมหมวกแก๊ปสีเบจ ใส่แมสก์สีดำ กางเกงขายาวสีฟ้าเข้ม (ไม่ใช่ยีนส์นะครับ จะเป็นผ้ายืดๆ หน่อย) สวมรองเท้าผ้าใบ สะพายเป้ (ต้องเอาไว้ใส่หนังสือ)
แต่ที่ดูตัวตันๆ ขาป้อมๆ เหมือนล่ำแบบนี้ ไม่ใช่นะ อ้วน.น.น....ครับ เสื้อผ้าเคยซื้อมาตอนที่ยังผอมกว่านี้ ตอนนี้อ้วนขึ้น ใส่แล้วมันเลยฟิตดูคล้ายล่ำ แต่ผมไม่มีกล้ามอะไรเล้ย มีแต่ไขมัน... 555+ ภาพนี้ถ่ายในห้องน้ำ ที่มีกระจกบานใหญ่อยู่ ห้องน้ำใหม่ในศูนย์ฯ สิริกิติ์ ใหญ่กว้างขวางกว่าของเดิมมากๆ
ผมนั่งรถไฟฟ้าขากลับ ระหว่างช่วงต่อของสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินกับบนดิน ผมแวะร้านเบเกอรี่ในห้างที่มีเค้กกะขนมปังขาย ตั้งใจจะซื้อกลับบ้าน เลือกขนมเสร็จสรรพเดินไปจ่ายตังค์ พอเด็กแคชเชียร์เห็นหน้าผมปุ๊บ ก็พูดภาษาปะกิดใส่เฉย (ประมาณ...อีตาลุงคนนี้ ต้องเป็นนักท่องเที่ยว ไม่ญี่ปุ่น ก็พี่จีนแหงมๆ) ผมก็...โน้วๆ ไอม คน ไทย นะจ๊ะๆ พอเด็กแคชเชียร์เห็นผมพูดไทยตอบกลับไปเท่านั้น เค้าก็หัวเราะกันลั่นเลย ผมก็ เอิ่ม.ม....?? (ผมหน้าจือ บอกไม่ถูก) อะไรกันฟร่ะ! เพราะหน้าตาตรู หรือการแต่งตัวที่ดูคล้ายนักท่องเที่ยว…หรือไง?
จริงๆ สมัยยังหนุ่มกว่านี้ ผมก็เคยถูกทักด้วยความเข้าใจผิดบ่อยๆ โดยเฉพาะในย่านที่เป็นแหล่งนักท่องเที่ยว ที่ถูกทักผิดบ่อยสุดคือ You คือบักยุ่น หรือญี่ปุ่น นั่นเอง แต่ถ้าเป็นโซนไต้หวัน จีน อะไรพวกนี้ หน้าตาผมก็ดูเข้าพวก ไปกันได้กับเค้าหมดนั่นแหละครับ
เล่าให้ฟังกันขำๆ นะครับ
จิด.ตระ.ธานี : #เล่าสู่กันฟังนะครับ
#Jitdrathanee

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา